Write a comment

Vrijdagmiddag 25 oktober zijn we klaar om te vertrekken richting Dalfsen alleen nog even de auto uit de schuur halen maar dat pakte even anders uit. Voor de tweede keer in een paar weken was de nieuwe accu weer leeg dus starten ho maar. Conclusie, een lekstroompje ergens (mooi klusje voor de winter). Ford ernaast kabels erop en starten maar. Lekker ritje en toch nog redelijk op tijd ingecheckt in het Roode Hert. ’s Avonds voor de zekerheid de accupolen losgemaakt.

Onze laatste rit was alweer een maand geleden en we hebben er zin in. Bij het Asje staan de bolides weer lekker te glimmen en te trappelen van ongeduld. Om 9.32 mogen we los. We beginnen met pijlen kortste route. De eerste verlegde wegsituatie hebben we niet gezien en daardoor stempel H gemist. Vervolgens hebben we in een woud van genummerde pijlen, let op dat je niet tegengesteld rijdt, toch ergens een constructie verkeerd gemaakt en daardoor de foute H opgehaald. Door met punten 1 na kortste route en ook daar missen we een verlegde weg. Blijkbaar is dit niet ons sterkste punt. Hier missen wij ook weer een letter.

Vanaf TC2 beginnen we met een regularity die wij als zovelen hebben moeten bekopen met het maximale aantal strafpunten. De rest van kaart 2 hebben we vrij goed gedaan en ja, hier hebben we de verlegde weg op pijl 2 wel gezien. Tijd voor de rallykroket! 2 keer 3 fouten in de ochtend dat moet beter in de middag.

We beginnen na de lunch met grensbenaderen. In de 1e kaart een inrijverbod gemist en daardoor de F niet opgehaald. Kaart 2 foutloos, yes! Door met punten vrije route op een stukje oude kaart. Hier gaan we weer even lekker de mist in en halen de foute E op. Eindelijk weer een testje rijden daar wordt Bea heel gelukkig van. Met gillende bandjes de Spitfire rond de pylonnen gegooid en een acceptabele 40 seconden neergezet. Verder met Baril en blinde lijn, ook dit fragment foutloos. Bea dacht dat 17.02 onze binnenkomst tijd was en dat gingen we niet halen. Dit leverde een fijn stressmoment op dat later helemaal niet nodig bleek te zijn, 17.32 was onze finishtijd. We vonden het al zo vreemd dat Jaap en Joke Beck zo relaxed waren terwijl zij eerder gestart waren. Ja, lekker slim weer.

Zo hebben we altijd wel van die momentjes. Afijn, we hebben heerlijk gereden/genavigeerd, de omgeving was mooi en Jaap en Rutger hebben een mooi rit neergezet. Een 14e plaats was deze keer het hoogst haalbare. We hadden stilletjes gehoopt in de top 10 te eindigen maar volgende keer beter. Na een gezellig diner zijn we toch tevreden huiswaarts gereden.

Kleine kanttekening, als je een tankstation in het routeboek vermeld check even of ze ook E5 verkopen. Wij hebben daar geen last van gehad maar diverse deelnemers wel.

Sjaak Cornelissen en Bea Hubers

Write a comment

‘De tijd vliegt voorbij…….

als je het naar je zin hebt en/of verkeerd rijdt’.

Bovenstaande was afgelopen weekend, tijdens de Nacht van Nederland, het geval in onze auto. Het begon al bij vertrek van huis, de A2 was afgesloten dus meer tijd ingepland om naar Wijk bij Duurstede te rijden. De route voerde door buitengebieden en het land van Flipje, tenslotte met het pontje de Lek over nadat we de Maas en de Waal al per brug waren overgestoken.
Mooi op tijd draaide we het kerkplein op waar reeds diverse equipes deurstickers en rallyplaten aan het bevestigen waren. Na een hartelijk welkom van Erik meldden we ons aan bij de wedstrijdtafel waarna Miriam ons GSM toestel checkte; hebben jullie de Rallycheck App goed geïnstalleerd? Voor ons, maar ook voor meerdere andere equipes, was dit de eerste keer dat we met deze App op pad gingen. Geen oranje Route Controles in de berm of op paaltjes maar de digitale RC’s op je GSM. Top geregeld door Erik: de eerste 3 RC’s stonden ook in het routeboek zodat iedereen kon wennen.

Na de start voerde de route ons richting Vierhouten. De Rallycheck piepte zeer regelmatig; de nodige RC’s werden door ons geaccepteerd, reden een fijn tempo, verloren geen tijd en hadden het goed naar ons zin ondanks het druilerige weer. ’Als je het naar je zin hebt vliegt de tijd’, we hadden al dik 3 uur sturen achter de rug. Door het digitale Rally Abacus systeem konden we bij de TC IN al snel een tussenstand bekijken…..hier en daar toch wat RC’s gemist maar een hoopvolle 3de positie. De verschillen waren nog niet groot dus komende trajecten er eens goed voor gaan zitten.

Het was al donker, het regende nog, de buikjes goed gevuld in het Fletcher Hotel en de Rallycheck weer actief. Vol goede moed vertrokken we richting Gramsbergen maar het ging al snel mis. Een aantal punten ten zuiden van Epe konden we maar met moeite of niet vinden; weinig gepiep op de GSM en de tijd vloog voorbij. Uiteindelijk kozen we ervoor enkele punten over te slaan om het tijdverlies binnen de marge te houden. Bij TC 6 kwamen we toch wat minuten te kort: ‘de tijd vliegt als je verkeerd rijdt’. Via Bol-Pijl en Ingetekende Lijn arriveerden wij rond middernacht bij het gastvrije BCCP alwaar de TC-IN was ingericht. Even bijkomen van de afgelopen sectie waar we dus de nodige RC’s hadden gemist en tijd verspeeld hadden. De tussenstand bevestigde dat, we waren een plekje gezakt: 4de in de Sportklasse. Geen paniek, de nacht is nog lang!

Vol goede moed verlieten we de TC in Gramsbergen in zuidelijke richting. De regen werd minder, zo ook het kaartlezen. De eerste Pijlen Kortste Route waren listig en de Punten Vrije Route niet makkelijk, we maakten fouten; ‘de tijd vliegt als je verkeerd rijdt’. We hadden de nodige RC’s waarschijnlijk gemist want de Rallycheck was soms angstvallig stil, geen gepiep. Het laatste stuk langs Hellendoorn en Nijverdal tot nabij Rijssen verliep ook erg stroef terwijl het klokje doortikte. Rond de klok van half 4 komen we aan bij de TC-IN; ja, ’de tijd vliegt ook als je het niet helemaal naar je zin hebt’. Een blik op de tussenstand gaf aan dat we inderdaad een beroerde leg achter de rug hadden. We waren echter niet de enige equipe die een moeizame leg beleefd hadden dus…..als we de laatste leg goed zouden afronden zat er nog een podiumplaats in. De eerste plek in de Sportklasse was rond deze tijd al zeer stevig in de handen van de andere DAF-equipe René van Bussel en Gijs Opheij maar een derde plek zou nog kunnen.

Alles wat we nodig hadden had de TC te bieden: koffie/worstenbroodje, druivensuiker en frisse lucht. Plan van aanpak voor de laatste leg werd gemaakt: ‘we gaan er nog eens goed voor zitten, concentreren en flink doorrijden om geen tijdstraf op te lopen’. Middels Pijlen Kortste Route en Punten één na Kortste Route lieten we Goor, Lochem, Vorden en Doesburg achter ons. Rond 06.00 uur kwamen we bij TC 15 aan. Wat was de tijd gevlogen, niet gek want we hadden het weer naar onze zin en niet verkeerd gereden. Wellicht hier en daar nog een RC laten liggen maar het algemene gevoel was goed. Wat ons resteerde was een laatste rush naar de finish. Het devies: blijven opletten en de vaart erin houden. Leg 4 werd verreden zonder tijdverlies en voldaan ontvingen we de laatste stempel op onze kaart bij de TC-IN / Finish aan de rand van Amerongen. Zou het voldoende zijn geweest voor een podiumplek? Het laatste stukje van deze editie van Nacht van Nederland naar Wijk bij Duurstede was het stil in de auto. Vermoeidheid, na een voor ons pittige nacht, sloeg toe. De ochtend begint te gloren als we na zevenen de auto in het centrum van Wijk bij Duurstede parkeren. Stramme benen, ruggen die een massage nodig hebben, ogen die zich bijna automatisch sluiten en een auto die een stevige wasbeurt kan gebruiken…….dik 14 uur na de start zit de Nacht van Nederland er weer op! ‘Wat vliegt de tijd als je het voor een heel groot deel naar je zin hebt en niet al teveel fout rijdt’.

Na een hartelijk ‘welkom terug’ van Miriam leverden we de kaart in en nuttigden we een fijn ontbijt samen met onze LHRT-teamgenoten René en Gijs. Zij waren heer en meester in de Sportklasse en zouden glansrijk zegevieren. We speculeerden over onze kansen; was er nog een kans op een podiumplek? Een tweede plek zat er voor ons ook niet in want Hans van Winden en Margriet Scholten hadden deze plek stevig in handen. Een derde plek was het hoogst haalbare maar dan moesten Jan en Hans Thomassen nog wat strafpunten pakken in de laatste leg. Zoals gewend van Erik waren de eindresultaten snel bekend. Ja hoor, met de hakken over de sloot belandden we op het podium met een miniem verschil van 20 punten; in tijd uitgedrukt zijn dat 2 minuten!
Na de uitreiking van de fraaie trofeeën was het tijd om afscheid te nemen van Miriam en Erik. Met een stevige handdruk spraken we een wederzijdse wens uit: tot volgend jaar! Dat lijkt nog ver weg maar….’als je het naar je zin hebt en veel rally’s rijdt vliegt de tijd’.

Dank aan de organisatie, de marshals, en het serviceteam (gelukkig niet nodig gehad). Zij zorgden ervoor dat we wederom een mooie Nacht van Nederland hebben beleefd.

Frank Moonen en Peter Hoens, #11, DAF 55 coupé

Write a comment

De ABC-rally – the pinnacle

Zaterdagmorgen, tegen 07.00uur, rijden we de parkeergarage uit met onze, onderhuids flink opgeknapte, Datsun richting de start van de alweer 19e ABC rally. Na maanden van inactiviteit op dit gebied vormt deze rally ook meteen een mooie shake down voor ons autootje. Alle voortekenen zijn goed, koel en droog weer, een heel verschil met de afgelopen week. Onze rit naar het ondertussen standaard vertrek- en eindpunt, het van der Valk hotel in Emmen, verloopt probleemloos. Grondmist zorgt voor een prachtige zonsopgang.

De parkeerplaats wordt bevolkt door bijna 100 klassieke rally auto’s. De eerste slachtoffers zijn ook gevallen; op hun rit hiernaar toe zijn Jaap en Joke Beck uitgevallen met een lekke koppakking, wat een pech..
De Sportklasse is het beste vertegenwoordigd met bijna zestig equipes, in de Tour zijn er vijftien aanmeldingen en in de Experts binden twintig teams de strijd aan. En die strijd zou er komen…
De opzet van de dag, gericht op het vermijden van zowel tijdsdruk bij de deelnemers als rally drukte in de strijdgebieden, werkt in praktijk erg goed. Per traject een routeboek, maar binnen die trajecten ook zogenaamde Specials waarbij je steeds een aparte kaart met opdrachten uitgereikt krijgt en binnen een tijdvenster de route geacht wordt af te werken. Zeer afwisselend en het geeft geen enkele rust in de auto! Ook een extra, niet geplande, uitdaging was dat het kaartmateriaal voor de eerste twee trajecten niet goed op schaal bij de drukker was weggekomen. Dat gecombineerd met 1:100.00 kaarten die vervolgens zijn opgeblazen naar een schaal van 1 : 50.000 gaven veel onzekerheid tijdens het rijden van de route en de correctheid van de gemeten afstanden (niet dus).

Het eerste traject voert ons in de expert klasse vanuit Emmen naar het westen, rondom de Dwingeloosche heide. De gebruikte systemen, Pijlen kortste route en Pijlen gekleurde wegen, gaan ons goed af. De uitzetters hebben hun uiterste best gedaan ons tegen de geplande route in te laten rijden, maar dat hebben we uitstekend vermeden. Het gaat op de allerlaatste meters, in het zicht van de RC-In mis, omdat we een stukje gemiste route willen ophalen en daarmee rijden we over een rode weg ( het reglement van dit traject schrijft voor; alleen grijze, gele en oranje wegen rijden waarbij zo min mogelijk oranje, dan zo min mogelijk geel en dan de kortste route…). Het doet niet al te veel pijn, want hiermee staan we keurig gedeeld tweede in het tussen klassement.

Dat gaat al snel veranderen in het tweede traject. Al snel na de start komt de regularity, altijd goed voor wat extra adrenaline aan boord. Die adrenaline spiegel werd al snel verder verhoogd door het missen van een verlegde weg aansluiting ( dag regularity…), en door het rijden van een grasweg naast een weiland. Voor ons rijden de equipes Bremer/Slappendel in de kanariegele Zastava en Van Leuveren/Kwant in de Alfa over het wat drassige gras. Halverwege gaan de achteruitrijlampen van de Alfa branden, en deze gaat terug. Wij besluiten ook achteruit te gaan, maar zien tot onze verbazing dat de Zastava dapper doorgaat en in het struweel verdwijnt. Dat moeten wij dus ook kunnen. De weg ( of wat er ook voor doorgaat) wordt smaller , het struikgewas hoger en hoger, en de sporen dieper. Toch niet zo’n goed idee dus.

Het point of no return is echter bereikt dus we geven gas. Het dubbele spoor wordt vervolgens enkel, de spijtgevoelens nemen nog meer toe, maar, met slechts centimeters speelruimte links en rechts met stevige bomen, komen we gelukkig via een veel te diep liggende berm (minder gelukkig) al schurend het asfalt weer op. Direct na de finish van de regularity gaat het weer verder via Pijlen kortste, punten één na kortste route. We hebben de verlegde weg in de smiezen maar niet het grijze weggetje onder de molen door als ideale route…Vervolgens noteren we een Z controle, wat achteraf een N blijkt te zijn. Het bord is dus gekanteld. Waarschijnlijk dezelfde boeren die een stukje verderop hun best deden controle T af te schermen. Bedankt jongens, heel grappig. In deze laatste twee routes missen we slecht één controle, maar de schade was al opgelopen en we vallen terug naar een twaalfde plek. Het gehele voorlopige klassement werd op de kop gezet, en dat zou aan het eind van de middag nog eens gebeuren.

Na een uitstekende lunch, wederom bij rally hotel van der Valk, met goede moed traject drie in. De sfeer in de auto is uitstekend, de shake down verloopt zonder enig probleem. De uitzetters laten ons richting onze oosterburen gaan. We rijden op een Duitse kaart, wat betekent dat ook de legenda verandert, een extra uitdaging. We worden direct in het begin geholpen door een collega equipe ( dank Paul & Hanja) en als we de dienst willen retourneren missen we daardoor de langsrijder B. Vervolgens pakken we een achteraf onbegrepen fout stempel F, maat weten direct daarna weer te compenseren met een fraaie constructie waarbij we een klein wit weggetje door de tekst Hoogeveense Vaart detecteren. We rijden verder foutloos naar de start van Special 2, een heel kort stukje grensbenaderen waarbij de afstand omgekeerd evenredig was met de complexiteit. Hoe bedenk je het…Zelfs de uitleg nadien was moeilijk te volgen, laat staan in een schuddende auto onder tijdsdruk. Complimenten aan de uitzetter!

De Kaartsituatie	De Echte situatie

 
De Oplossing

We gaan lekker door, maar missen jammer genoeg een verlegde wegaansluiting. Vervolgens laten we ons verschalken door te gaan twijfelen aan onze (goede!) route bij een tweede controle met wederom de opdracht DMP 15. We maken de route opnieuw en kiezen nu voor de foutieve variant die dan ook keurig wordt beloond met een foute controle V. Special Stage 3, Pijlen kortste route, Tulpenrallye variant, gaat ons foutloos af. Op de laatste kaart, richting TC-In pakken we nog een serie strafpunten door een verkeerde omrijconstructie, kostbaar want twee keer de A, en één keer de P omdat we ons aan het eind van de dag even niet realiseerden dat je als je de omrij route niet kunt rijden, vanaf dat punt een geheel nieuwe moest maken….

Vervolgens mochten we nog even helemaal los gaan op een testje met een bogey time van 1.07 minuten. Onze Datsun ging lekker en we scoorden een tijd van 1.03. Om alles nog op punt te zetten, zat er ook in de Bol-Pijl naar het hotel een mooie instinker verwerkt, maar die kenden we van vorige ABC’s.
In het eindklassement zijn we nog een plaatsje gedaald, maar al met al overheerst een heel goed gevoel. We hebben een geweldige dag gehad. Tevens hebben we nog bij kunnen dragen aan het milieu. Door de regen van de afgelopen week waren sommige zandpaden echt modderig. We hebben fors wat modder door Noord Oost Nederland en West Duitsland kunnen verspreiden wat ongetwijfeld een positief effect gaat hebben op de lokale biodiversiteit.

Uitzet goeroe Joep Wanders gaf aan dat dit zijn laatste ABC rally was. Met recht een hoogtepunt. Hij gaat nu andere uitdagingen zoeken. Heel erg knap dat je een rally uit kunt zetten, waarbij de deelnemers, ondanks vrachtladingen strafpunten, toch een uitstekend gevoel over hebben. Dank je wel, Joep! Chapeau!

Truus Bakker & Eric Hesp – Datsun 204R – startnummer 6

Foto's: Eric Hesp & Niko Bloemendal

Write a comment

“Classic Gelderlandrit”

Zaterdag 14 september, de Classic Gelderland, ga ik die wel of niet rijden? Een jarige zoon en schoondochter konden roet in het eten gooien maar na goed overleg mocht pa gewoon zijn geliefde hobby gaan uitoefenen. Gelukkig was de start niet zo vroeg dus vertrok ik om 7u naar Herman om van daar in de welbekende gele Datsun naar Rheden te vertrekken. Aangekomen bij “De Roskam” was het al lekker druk, snel aanmelden en stickers plakken. Daarna even tijd voor een bakkie koffie met krentenwegge.

Om 9.41u mochten we vertrekken, pijlen/punten kortste route, de eerste misser hadden we al snel te pakken omdat we een niet kloppende aansluiting niet bij deze uitzetter hadden verwacht. Maar ook Eric verandert blijkbaar mee met de wereld. In het plaatsje Halle verhinderde een kraan het oplossen van een omrijdconstructie wat natuurlijk altijd weer jammer is voor de uitzetter.
Kort daarna wederom omconstrueren door een verkeersverbodsbord. Deze borden kwamen we trouwens gedurende de dag regelmatig tegen wat natuurlijk koren op de molen is voor uitzetters. Op een slinger in de pijl 1 van traject 2 stond de letter K op een parkeerplaats, helaas had een local er zijn auto voor gezet, neutralisatie. De F (hk) op de oude wegsituatie werd ook niet door iedereen gevonden, jammer dan weer dat er in de omleiding geen controle stond.
In de buurt van Vierakker een klassieker, wat en wanneer is nou haaks, de bedoeling was de eerste keer scherp links en bij de de 2e passage kon je binnendoor met als oplossing Q , T. Dit was ’s avonds een heftig discussiepunt met een sport equipe.

Het 3e traject bestond uit “pijlen kortste / punten één na kortste route” incl. een regularity wat dan weer niet mijn favorietste onderdeel van de rallysport is. We kregen eerst een driehoekje met de letter X, ik twijfelde wel een beetje omdat de driehoek in het echt groter was dan op de kaart. Maar dat kon ook komen door een dikke lijn over de kaart (kaartlas?). Uiteindelijk kwam hij ook te vroeg, foutje erbij. Na een “pijl op de punt” (verboden in te rijden) van de organisatie moest de route na pijl 3 zó opgenomen worden dat je direct aan de op één na kortste route naar punt 4 kon beginnen, via 1x de U dus.

De één na kortste route naar punt 6 ging via stempel C, daarna kon je boven langs naar 7 of de route beneden langs, deze was wel korter maar door een blokkeringstreepje “onbegaanbaar”. Dus nogmaals stempel C en bovenheen. Alleen daar klopte een aansluiting niet en moest je een riante omrij route maken om uiteindelijk beloond te worden met de A. Vlak voor de start van de regularity nog een stip, zijnde een minirotonde, gemist waardoor de één na kortste eenvoudig te maken was. De RP ging goed, 7 seconden is aanvaardbaar. Daarna nog een situatie met een G, één of twee keer noteren, bij de eerste passage zag je hem wel hangen op de boom maar niet echt aan je route. Tijdens het rijden van de driehoek kwam je er duidelijker langs weliswaar links geplaatst maar dat mag in sommige gevallen. Was ook weer veel discussie over. Net voor de lunch pijl 14 helemaal rijden dus over de parkeerplaats voor de L meteen gevolgd door het afsluitstempel.

Tijdens de voortreffelijke lunch op landgoed Woodbroke in Barchem, waar duidelijk was geworden dat we 6 bordjes hadden gemist, waren er ook equipes die reden op het reglement van 2018. Dat was een lastig verhaal. Wij gingen strijdlustig beginnen aan punten kortste route. Na punt 2 een lange route naar 3, zonder controle, jammer. Verder reden we hier soepeltjes doorheen inclusief twee Q-zones en een lasercontrole. Tijdens de lasercontrole in de ochtend regende het namelijk strafpunten dus we waren gewaarschuwd.

De situatie rond punt 10 klopte volgens ons niet, een keerlus rijden leverde niets op, dan toch maar de route vervolgd naar 11 en 12 , deze laatste vergde wat meetwerk met als gevolg een kleine ravage, één na kortst kon niet gereden worden door “een pijl op de punt”. De volgende poging mocht niet ivm een blokkade streepje, dan maar via 13 de route ophalen. Maar daar was de P of weggehaald of foutief geplaatst maar door ons niet gevonden. Dus 2x langs de Q wat 1x teveel was. Werd neutraal. TC 6 bereikten met we met 10 minuten tijdstraf. In het traject ingetekende lijn met barricades rees weer de vraag tot wanneer moet je blijven omconstrueren, mij was geleerd dat je moest blijven rijden tot er eindelijk NVO op het bordje staat. Vandaag was echter DMIL voldoende om niet verder te zoeken. Aangekomen op de Varsselring(stratencircuit voor motoren) moesten we eerst een stukje route ophalen wat geen probleem was, de daaropvolgende gewijzigde aansluiting werd door ons niet opgemerkt. Daarna pakten we wel de juiste sluitstempel op de zandweg na net niet haaks links.

In het laatste traject misten we de Z die naar mijn mening niet op de kortste route stond. Na nog een wel of geen bermlijntje kwamen we bij pijl 3 die niet helemaal te rijden was. Uiteindelijk was keren op de (mini) rotonde de oplossing en na 2x de T op pijl 4 moest je na pijl 5 natuurlijk wel eerst 6 rijden i.p.v. de uitdagend dichtbij liggende 7. Naar pijl 6 wel lang genoeg rechtdoor gaan om haaks rechts te kunnen met een U als beloning. De laatste val was een bermlijn achter de IJsselhoeve (bekend van vroegere edities) waardoor je een foute V kon noteren. Weer een mooie rallydag ten einde en snel naar een versnapering in “De Roskam”.
Na wat drankjes en een heerlijk buffet kwam er een voorlopige eindstand en bleken we op de de 3e plaats te staan. De euforie duurde een klein kwartiertje want na wat herberekenen zakten we naar 4 en konden zonder prijs, maar wel tevreden, naar huis terug.

Alle winnaars gefeliciteerd, fijn dat Jurgen en Jacqueline nu op vakantie gaan, kunnen anderen ook eens winnen. ????
Organisatie en alle vrijwilligers eromheen: BEDANKT.

Ton Drost

Equipe Herman van Oldenmarkt - Ton Drost | Datsun 240Z 

foto's: Niko Bloemendal