Write a comment

 

Zaterdag 19 januari, met grote letters stond deze datum in mijn agenda. Naast dat de ‘Joanrally’ twee keer per jaar een rally is om naar uit te kijken vanwege het warme ontvangst, de mooie weggetjes, het uitdagende wedstrijdveld en het gepuzzel, beloofde het dit keer een mooie en historische rallydag voor mij persoonlijk te worden: strijden tegen mijn zus en vader (van wie ik het rallyvak heb geleerd), en strijden tegen de teambaas van de i4talent rally academy, Daniëlle Kleyheeg.

Het was een koude zaterdagochtend, Eric Beyer (driver) en ik vertrokken vanuit Amsterdam in een mooie Alfa, waarna we als ijspegels aankwamen bij de Schimmel: de verwarming van de Guilia deed het niet. Dat voorspelde weinig goeds, door de ademwolkjes de kaart niet helder kunnen zien. Na een aantal kopjes koffie, een lekker gebakje en de concurrentie de nodige zenuwen aan te hebben gepraat gingen we van start. Bij Joan moet je zowel in het begin als aan het eind scherp zijn, zo ook op deze zaterdag. Na de start kon je de ‘simpele’ kortste weg door het industrieterrein nemen, niet gezien en dus de O niet gevonden; geen beste start.

Gelukkig liepen we snel warm, konden we veel trucs uit het boek halen zoals dichte bermlijnen, parkeerterreinen, driehoekjes, etc., en voelt het toch altijd weer goed als je wordt beloond middels een letter. Ik blijf het bijzonder vinden welke impact zo’n oranje bordje heeft op ons volwassen mensen. Bij mij brengt het een ‘yes, we doen het goed, ik wil meer’ gevoel met zich mee. Zeker als je je concurrenten verkeerd ziet rijden, heerlijk competitief en kinderachtig.

Na zo’n 3 uur gepuzzeld en geraced te hebben, want ja, de ochtendetappes bij Joan zijn altijd zeer krap qua tijd, werden we weer warm ontvangen bij de Schimmel. Een heerlijk veelzijdig lunchbuffet stond klaar met zoals gebruikelijk de traditionele ‘rallykroket’. Aan tafel ga je, fanatiek als we zijn, letters vergelijken en trucs toetsen bij elkaar. Het unieke was dat ik net als equipe zus en vader ook 11 minuten straf had.

De middagetappe verliep een stuk meer ontspannen. Een ingetekende lijn met baril alsmede een grensbenadering. Veel typisch Joan onverharde wegen, een aantal zeer modderige paden en mooie kleine weggetjes tussen de landerijen. Bij de grensbenadering is het altijd extra alert zijn op lusjes (campings in dit geval) en stipjes (welke dienen als rotondes). Gelukkig hadden we veel tijd om in te tekenen en zoveel mogelijk trucs eruit te halen. Dit lukte aardig, we werden ruim beloond voor hetgeen we hadden bedacht en we waren ruim op tijd. Zoals gezegd moet je bij Joan ook tot het eind scherp zijn, de ‘parkeerterrein truc’ is me bekend maar toch ben ik er wéér ingetrapt (zoals zo velen, wat het leed verzachtte).

Bij het zien van de ochtenduitslag zakte de moed me enigszins in de schoenen: 5 fout en 11 minuten, een 23e plek. Gelukkig heeft de middag ons goed gedaan en zijn we uiteindelijk gedeeld 12e geworden met 251 strafpunten. En hoe uniek wil je het hebben: ik mag de plek delen met mijn vader en zus, ook 251 strafpunten.

Joan en team, bedankt weer voor deze goed georganiseerde, gezellige puzzeldag, we kijken uit naar de zomereditie op 24 augustus!

Simon M. Suesan

Equipe # 6: Eric R. Beijer - Simon M. Suesan | Alfa Romeo GT Junior (1970)

 

---