Write a comment‘De tijd vliegt voorbij…….
als je het naar je zin hebt en/of verkeerd rijdt’.
Bovenstaande was afgelopen weekend, tijdens de Nacht van Nederland, het geval in onze auto. Het begon al bij vertrek van huis, de A2 was afgesloten dus meer tijd ingepland om naar Wijk bij Duurstede te rijden. De route voerde door buitengebieden en het land van Flipje, tenslotte met het pontje de Lek over nadat we de Maas en de Waal al per brug waren overgestoken.
Mooi op tijd draaide we het kerkplein op waar reeds diverse equipes deurstickers en rallyplaten aan het bevestigen waren. Na een hartelijk welkom van Erik meldden we ons aan bij de wedstrijdtafel waarna Miriam ons GSM toestel checkte; hebben jullie de Rallycheck App goed geïnstalleerd? Voor ons, maar ook voor meerdere andere equipes, was dit de eerste keer dat we met deze App op pad gingen. Geen oranje Route Controles in de berm of op paaltjes maar de digitale RC’s op je GSM. Top geregeld door Erik: de eerste 3 RC’s stonden ook in het routeboek zodat iedereen kon wennen.
Na de start voerde de route ons richting Vierhouten. De Rallycheck piepte zeer regelmatig; de nodige RC’s werden door ons geaccepteerd, reden een fijn tempo, verloren geen tijd en hadden het goed naar ons zin ondanks het druilerige weer. ’Als je het naar je zin hebt vliegt de tijd’, we hadden al dik 3 uur sturen achter de rug. Door het digitale Rally Abacus systeem konden we bij de TC IN al snel een tussenstand bekijken…..hier en daar toch wat RC’s gemist maar een hoopvolle 3de positie. De verschillen waren nog niet groot dus komende trajecten er eens goed voor gaan zitten.
Het was al donker, het regende nog, de buikjes goed gevuld in het Fletcher Hotel en de Rallycheck weer actief. Vol goede moed vertrokken we richting Gramsbergen maar het ging al snel mis. Een aantal punten ten zuiden van Epe konden we maar met moeite of niet vinden; weinig gepiep op de GSM en de tijd vloog voorbij. Uiteindelijk kozen we ervoor enkele punten over te slaan om het tijdverlies binnen de marge te houden. Bij TC 6 kwamen we toch wat minuten te kort: ‘de tijd vliegt als je verkeerd rijdt’. Via Bol-Pijl en Ingetekende Lijn arriveerden wij rond middernacht bij het gastvrije BCCP alwaar de TC-IN was ingericht. Even bijkomen van de afgelopen sectie waar we dus de nodige RC’s hadden gemist en tijd verspeeld hadden. De tussenstand bevestigde dat, we waren een plekje gezakt: 4de in de Sportklasse. Geen paniek, de nacht is nog lang!
Vol goede moed verlieten we de TC in Gramsbergen in zuidelijke richting. De regen werd minder, zo ook het kaartlezen. De eerste Pijlen Kortste Route waren listig en de Punten Vrije Route niet makkelijk, we maakten fouten; ‘de tijd vliegt als je verkeerd rijdt’. We hadden de nodige RC’s waarschijnlijk gemist want de Rallycheck was soms angstvallig stil, geen gepiep. Het laatste stuk langs Hellendoorn en Nijverdal tot nabij Rijssen verliep ook erg stroef terwijl het klokje doortikte. Rond de klok van half 4 komen we aan bij de TC-IN; ja, ’de tijd vliegt ook als je het niet helemaal naar je zin hebt’. Een blik op de tussenstand gaf aan dat we inderdaad een beroerde leg achter de rug hadden. We waren echter niet de enige equipe die een moeizame leg beleefd hadden dus…..als we de laatste leg goed zouden afronden zat er nog een podiumplaats in. De eerste plek in de Sportklasse was rond deze tijd al zeer stevig in de handen van de andere DAF-equipe René van Bussel en Gijs Opheij maar een derde plek zou nog kunnen.
Alles wat we nodig hadden had de TC te bieden: koffie/worstenbroodje, druivensuiker en frisse lucht. Plan van aanpak voor de laatste leg werd gemaakt: ‘we gaan er nog eens goed voor zitten, concentreren en flink doorrijden om geen tijdstraf op te lopen’. Middels Pijlen Kortste Route en Punten één na Kortste Route lieten we Goor, Lochem, Vorden en Doesburg achter ons. Rond 06.00 uur kwamen we bij TC 15 aan. Wat was de tijd gevlogen, niet gek want we hadden het weer naar onze zin en niet verkeerd gereden. Wellicht hier en daar nog een RC laten liggen maar het algemene gevoel was goed. Wat ons resteerde was een laatste rush naar de finish. Het devies: blijven opletten en de vaart erin houden. Leg 4 werd verreden zonder tijdverlies en voldaan ontvingen we de laatste stempel op onze kaart bij de TC-IN / Finish aan de rand van Amerongen. Zou het voldoende zijn geweest voor een podiumplek? Het laatste stukje van deze editie van Nacht van Nederland naar Wijk bij Duurstede was het stil in de auto. Vermoeidheid, na een voor ons pittige nacht, sloeg toe. De ochtend begint te gloren als we na zevenen de auto in het centrum van Wijk bij Duurstede parkeren. Stramme benen, ruggen die een massage nodig hebben, ogen die zich bijna automatisch sluiten en een auto die een stevige wasbeurt kan gebruiken…….dik 14 uur na de start zit de Nacht van Nederland er weer op! ‘Wat vliegt de tijd als je het voor een heel groot deel naar je zin hebt en niet al teveel fout rijdt’.
Na een hartelijk ‘welkom terug’ van Miriam leverden we de kaart in en nuttigden we een fijn ontbijt samen met onze LHRT-teamgenoten René en Gijs. Zij waren heer en meester in de Sportklasse en zouden glansrijk zegevieren. We speculeerden over onze kansen; was er nog een kans op een podiumplek? Een tweede plek zat er voor ons ook niet in want Hans van Winden en Margriet Scholten hadden deze plek stevig in handen. Een derde plek was het hoogst haalbare maar dan moesten Jan en Hans Thomassen nog wat strafpunten pakken in de laatste leg. Zoals gewend van Erik waren de eindresultaten snel bekend. Ja hoor, met de hakken over de sloot belandden we op het podium met een miniem verschil van 20 punten; in tijd uitgedrukt zijn dat 2 minuten!
Na de uitreiking van de fraaie trofeeën was het tijd om afscheid te nemen van Miriam en Erik. Met een stevige handdruk spraken we een wederzijdse wens uit: tot volgend jaar! Dat lijkt nog ver weg maar….’als je het naar je zin hebt en veel rally’s rijdt vliegt de tijd’.
Dank aan de organisatie, de marshals, en het serviceteam (gelukkig niet nodig gehad). Zij zorgden ervoor dat we wederom een mooie Nacht van Nederland hebben beleefd.
Frank Moonen en Peter Hoens, #11, DAF 55 coupé
