De ABC-rally – the pinnacle
Zaterdagmorgen, tegen 07.00uur, rijden we de parkeergarage uit met onze, onderhuids flink opgeknapte, Datsun richting de start van de alweer 19e ABC rally. Na maanden van inactiviteit op dit gebied vormt deze rally ook meteen een mooie shake down voor ons autootje. Alle voortekenen zijn goed, koel en droog weer, een heel verschil met de afgelopen week. Onze rit naar het ondertussen standaard vertrek- en eindpunt, het van der Valk hotel in Emmen, verloopt probleemloos. Grondmist zorgt voor een prachtige zonsopgang.
De parkeerplaats wordt bevolkt door bijna 100 klassieke rally auto’s. De eerste slachtoffers zijn ook gevallen; op hun rit hiernaar toe zijn Jaap en Joke Beck uitgevallen met een lekke koppakking, wat een pech..
De Sportklasse is het beste vertegenwoordigd met bijna zestig equipes, in de Tour zijn er vijftien aanmeldingen en in de Experts binden twintig teams de strijd aan. En die strijd zou er komen…
De opzet van de dag, gericht op het vermijden van zowel tijdsdruk bij de deelnemers als rally drukte in de strijdgebieden, werkt in praktijk erg goed. Per traject een routeboek, maar binnen die trajecten ook zogenaamde Specials waarbij je steeds een aparte kaart met opdrachten uitgereikt krijgt en binnen een tijdvenster de route geacht wordt af te werken. Zeer afwisselend en het geeft geen enkele rust in de auto! Ook een extra, niet geplande, uitdaging was dat het kaartmateriaal voor de eerste twee trajecten niet goed op schaal bij de drukker was weggekomen. Dat gecombineerd met 1:100.00 kaarten die vervolgens zijn opgeblazen naar een schaal van 1 : 50.000 gaven veel onzekerheid tijdens het rijden van de route en de correctheid van de gemeten afstanden (niet dus).
Het eerste traject voert ons in de expert klasse vanuit Emmen naar het westen, rondom de Dwingeloosche heide. De gebruikte systemen, Pijlen kortste route en Pijlen gekleurde wegen, gaan ons goed af. De uitzetters hebben hun uiterste best gedaan ons tegen de geplande route in te laten rijden, maar dat hebben we uitstekend vermeden. Het gaat op de allerlaatste meters, in het zicht van de RC-In mis, omdat we een stukje gemiste route willen ophalen en daarmee rijden we over een rode weg ( het reglement van dit traject schrijft voor; alleen grijze, gele en oranje wegen rijden waarbij zo min mogelijk oranje, dan zo min mogelijk geel en dan de kortste route…). Het doet niet al te veel pijn, want hiermee staan we keurig gedeeld tweede in het tussen klassement.
Dat gaat al snel veranderen in het tweede traject. Al snel na de start komt de regularity, altijd goed voor wat extra adrenaline aan boord. Die adrenaline spiegel werd al snel verder verhoogd door het missen van een verlegde weg aansluiting ( dag regularity…), en door het rijden van een grasweg naast een weiland. Voor ons rijden de equipes Bremer/Slappendel in de kanariegele Zastava en Van Leuveren/Kwant in de Alfa over het wat drassige gras. Halverwege gaan de achteruitrijlampen van de Alfa branden, en deze gaat terug. Wij besluiten ook achteruit te gaan, maar zien tot onze verbazing dat de Zastava dapper doorgaat en in het struweel verdwijnt. Dat moeten wij dus ook kunnen. De weg ( of wat er ook voor doorgaat) wordt smaller , het struikgewas hoger en hoger, en de sporen dieper. Toch niet zo’n goed idee dus.
Het point of no return is echter bereikt dus we geven gas. Het dubbele spoor wordt vervolgens enkel, de spijtgevoelens nemen nog meer toe, maar, met slechts centimeters speelruimte links en rechts met stevige bomen, komen we gelukkig via een veel te diep liggende berm (minder gelukkig) al schurend het asfalt weer op. Direct na de finish van de regularity gaat het weer verder via Pijlen kortste, punten één na kortste route. We hebben de verlegde weg in de smiezen maar niet het grijze weggetje onder de molen door als ideale route…Vervolgens noteren we een Z controle, wat achteraf een N blijkt te zijn. Het bord is dus gekanteld. Waarschijnlijk dezelfde boeren die een stukje verderop hun best deden controle T af te schermen. Bedankt jongens, heel grappig. In deze laatste twee routes missen we slecht één controle, maar de schade was al opgelopen en we vallen terug naar een twaalfde plek. Het gehele voorlopige klassement werd op de kop gezet, en dat zou aan het eind van de middag nog eens gebeuren.
Na een uitstekende lunch, wederom bij rally hotel van der Valk, met goede moed traject drie in. De sfeer in de auto is uitstekend, de shake down verloopt zonder enig probleem. De uitzetters laten ons richting onze oosterburen gaan. We rijden op een Duitse kaart, wat betekent dat ook de legenda verandert, een extra uitdaging. We worden direct in het begin geholpen door een collega equipe ( dank Paul & Hanja) en als we de dienst willen retourneren missen we daardoor de langsrijder B. Vervolgens pakken we een achteraf onbegrepen fout stempel F, maat weten direct daarna weer te compenseren met een fraaie constructie waarbij we een klein wit weggetje door de tekst Hoogeveense Vaart detecteren. We rijden verder foutloos naar de start van Special 2, een heel kort stukje grensbenaderen waarbij de afstand omgekeerd evenredig was met de complexiteit. Hoe bedenk je het…Zelfs de uitleg nadien was moeilijk te volgen, laat staan in een schuddende auto onder tijdsdruk. Complimenten aan de uitzetter!
De Kaartsituatie | De Echte situatie |
De Oplossing
We gaan lekker door, maar missen jammer genoeg een verlegde wegaansluiting. Vervolgens laten we ons verschalken door te gaan twijfelen aan onze (goede!) route bij een tweede controle met wederom de opdracht DMP 15. We maken de route opnieuw en kiezen nu voor de foutieve variant die dan ook keurig wordt beloond met een foute controle V. Special Stage 3, Pijlen kortste route, Tulpenrallye variant, gaat ons foutloos af. Op de laatste kaart, richting TC-In pakken we nog een serie strafpunten door een verkeerde omrijconstructie, kostbaar want twee keer de A, en één keer de P omdat we ons aan het eind van de dag even niet realiseerden dat je als je de omrij route niet kunt rijden, vanaf dat punt een geheel nieuwe moest maken….
Vervolgens mochten we nog even helemaal los gaan op een testje met een bogey time van 1.07 minuten. Onze Datsun ging lekker en we scoorden een tijd van 1.03. Om alles nog op punt te zetten, zat er ook in de Bol-Pijl naar het hotel een mooie instinker verwerkt, maar die kenden we van vorige ABC’s.
In het eindklassement zijn we nog een plaatsje gedaald, maar al met al overheerst een heel goed gevoel. We hebben een geweldige dag gehad. Tevens hebben we nog bij kunnen dragen aan het milieu. Door de regen van de afgelopen week waren sommige zandpaden echt modderig. We hebben fors wat modder door Noord Oost Nederland en West Duitsland kunnen verspreiden wat ongetwijfeld een positief effect gaat hebben op de lokale biodiversiteit.
Uitzet goeroe Joep Wanders gaf aan dat dit zijn laatste ABC rally was. Met recht een hoogtepunt. Hij gaat nu andere uitdagingen zoeken. Heel erg knap dat je een rally uit kunt zetten, waarbij de deelnemers, ondanks vrachtladingen strafpunten, toch een uitstekend gevoel over hebben. Dank je wel, Joep! Chapeau!
Truus Bakker & Eric Hesp – Datsun 204R – startnummer 6
Foto's: Eric Hesp & Niko Bloemendal