Wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Afgelopen zaterdag 14 juni reden wij de 19e Classic Gelderlandrit. Voor ons de eerste keer. Omdat wij uit Oegstgeest moesten komen hebben we de avond ervoor overnacht in een hotel in Rheden. Door de onverwachte topprestatie van het Nederlands elftal, kwamen we pas om half twee in de nacht aan. Na een goede nacht en dito ontbijt arriveerden wij ruimschoots op tijd bij de startlocatie in Doesburg. Daar begroetten we bekenden, plakten de stikkers en genoten van een heerlijk bakkie koffie waarna we om om 9:15 vertrokken met startnummer 45. Het begin van de ochtend begon makkelijk, althans, dat dachten we. De ervaring heeft ons inmiddels geleerd dat als we het makkelijk vinden en ons afvragen waarom er zo weinig valletjes in de route zijn opgenomen, we meestal veel vallen niet hebben opgemerkt en er dus met beide benen zijn ingetrapt.

Bij de overgang van de eerste naar de tweede kaart had men een letter “A” als referentiepunt op de kaart om te weten op de tweede kaart waar we zaten. Ik voelde de neiging om de route eerst in te tekenen tot die letter “A” om vervolgens op de tweede kaart de voorgenomen route weer vanaf datzelfde referentiepunt in te tekenen. Ik zag echter net op tijd dat er een kortere route was en toen realiseerde ik me pas dat die “A” slechts als referentiepunt diende. Toch raar dat je geneigd bent om dat punt mee op te nemen in de voorgenomen route. Toen we hem doorhadden is het altijd wel even lachen: “ha, die hebben we door, ons foppen ze niet...”.

De derde kaart was een 1:25000 kaart met daarop geen enkele val en maar 1 punt (punten vrije route). Dat kan gewoon niet de bedoeling zijn, dus... waar zit nu de val?? Achteraf bleek die er toch niet te zijn en hadden we ons dus weer voor niets een breuk gedacht, inclusief de discussies erover... Dat punt 1 op dezelfde locatie stond als punt 2 op de volgende kaart had ik snel door. Op een gegeven moment ben je je bewust van dergelijke geintjes en dan trap je er minder snel in.

Langzaam maar zeker werd het ons duidelijk dat deze uitzetter naar hartelust kaarten weet te manipuleren. Wij zijn nog niet zo ervaren dat we precies de kenmerken van de verschillende uitzetters paraat hebben, misschien moet ik ook daarvan maar eens een lijstje maken. Martin .... blijkt een waar kunstenaar te zijn. Dat werd helemaal duidelijk in Traject 3, waar je op weg naar een punt via een veerpont de op-één-na kortste route moest nemen. Bijna aangekomen bij het pontveer.... blijkt die helemaal niet te bestaan. Via een omleiding werd je met je auto zo de brede rivier ingestuurd. Nadere bestudering van de kaart toont dan de ware kunstenaar. In het laatste traject maakt Martin het helemaal te bont. Daar verschijnt ineens een heel groot meer op de kaart met daar middenin een eiland. De ingetekende lijn gaat dwars door het water heen: wat nu?? In het reglement heb ik nergens kunnen vinden dat “onder iedere lijn geacht wordt een weg te liggen”, dus, moet je nu toch maar die route door het water volgen of is het een instinker. Dit laatste was het zeker voor ons. Wij beredeneerden in eerste instantie dat we die weg niet moesten nemen: over het water kun je immers niet rijden. Vandaar dat we een omleidingsroute construeerden om natte voeten te voorkomen. We zagen echter iedereen gewoon wel de ingetekende lijn door het water volgen en op de omleidingsroute kwamen we geen enkele letter tegen. Wat nu? Toen hebben we de gok maar genomen en zijn de route door het water tegengesteld gaan rijden (waarom weet ik ook niet, maar dat deden we gewoon). Wonderenswaardig kregen we geen natte voeten en reden we gewoon over het water en ... kwamen we de letter “R” tegen. We durfden het niet aan om die letter toch niet te schrijven (wat we niet hadden moeten doen volgens onze redenatie, maar ja, als je iedereen toch zo ziet rijden....). Achteraf bleek de “R” ook goed te zijn. Ik ben benieuwd wie ons de argumentatie hiervoor kan geven en kan aangeven waarom onze redenatie kennelijk toch fout was.

Na de tankmogelijkheid voor pijl 18 werden we nog een bedrijventerrein opgeleid. Op een gegeven moment stonden we met de neus van onze MGB tegen een hek aan – inmiddels doen we dat altijd, want het kan altijd zo zijn dat je vanaf die positie pas de letter ziet die daar staat geplaatst. Er stond echter niets. Toen stonden we echter wel in dubio: linksaf kon je via de parkeerplaats van het bedrijf weer de weg oppakken, maar die parkeerplaats stond niet op de kaart. Alternatief was om de ingetekende lijn tegengesteld te rijden tot de weg op de kaart en dan de omrijdconstructie te beginnen. Bij de eerste optie miste je de letter “W”, bij de tweede optie nam je die wel. Later kwam je nog een keer via die letter “W”. Wij hebben 2 keer de”W”geschreven, maar direct nadat ik dat had gedaan was iik er van overtuigd dat dat toch verkeerd was: ik had gewoon een niet-kaartweg (de parkeerplaats) moeten nemen om daarna zo snel mogelijk weer een kaartweg op te pakken. Volgens mij prevaleert dat boven het tegengesteld rijden van de lijn. Maar ook nu weer bleken wij ongelijk te hebben: 2 keer de “’W” was toch juist. Ik loop hier nog steeds dagelijks aan te denken en stel het op prijs om jullie redenaties te horen.

Aan het einde van de prima verzorgde lunch bleken we in de ochtendetappe maar liefst 10 RC’s te hebben gemist. Dat viel enorm tegen. Iedereen had relatief meer fouten dan verwacht, maar t.o.v. equipes waaraan wij ons denken te kunnen meten, viel het toch tegen. Dat maakte wel dat we extra gebrand waren om het ‘s middags beter te doen.

De middagetappe voelde direct ook een stuk beter: we zagen meer valletjes en hadden het idee dat het beter ging. De middagetappe bleek achteraf ook veel beter te zijn gegaan. Met 1 fout en tevens enkele neutralisaties, kwamen we uiteindelijk op een totaal van 11 gemiste RC’s en 1 minuut tijdstraf op een 21e plaats. Daar waren we uiteindelijk heel tevreden mee.

Wij kijken terug op een zeer geslaagde rally en zijn volgend jaar zeker weer van de partij. Dank aan de organisatie en alle vrijwilligers die dit evenement tot dit succes hebben gemaakt.

Equipe 45,
Jacqueline Zuiderwijk en Jürgen Donders (Optimist van het Westen...)

Het is 6 uur zaterdag morgen 28 juni. Na een kop koffie en brood mee in de auto ga ik op weg naar Van der Valk in Emmeloord.

Vandaag de 7 uren van Emmeloord. Lekker rustig op de weg, cruise controle aan en 1,5 uur later parkeer ik mijn auto naast de rally MG, een grijze GT uitvoering uit het jaar 1968 met de nodige rally ervaring.

Bij de Gelderlandrit veel problemen met de versnellingen, maar nu weer topfit. Mijn chauffeur Wytze heeft het ontbijt al op en ik tref hem in de lobby met een kop koffie. De borden en stikkers opgehaald en alles op de auto geplakt. Ik stel mijn gordels weer af en kijk of ”mijn kantoor” voor vandaag op orde is. Ik lees het informatie boek door en ben er helemaal klaar voor. De tijd tikt weg naar 9.04 en ik krijg mijn boek en kaarten. Als startnummer 4 vertrekken we. Even kijken en we gaan gelijk op weg. Hoekje van pijl 1 is duidelijk te zien, de weg naar 2, 3 en 4 is anders dan op de kaart, we pakken de oude weg (kaartweg) weer op en de punten en pijlen zijn goed te rijden. De volgende 7 opdrachten liggen op het industrieterrein bij Marknesse. Wel een extra kaartje. Dat is dan wel op schaal 1:25.000 ! Duurde een afslag voor ik wakker werd. Punt 6 en 7 liggen midden in het veld dus met meten en windrichtingen vinden we ze. Bij punt 10 even denken aan het reglement. Je mag keren op het punt en dat was korter. Bij pijl 12 de eerste bemande controle. Deze dag volgen er nog veel bemande controles . Leuk , makkelijk en soms scoor je nog een snoepje. 

Na pijl 15 op de aansluiting van de Zeedijk naar de Nieuweweg een afsnij hoekje. Maar dan rijd je door een doorgetrokken bermlijn. Niet afsnijden levert je de letter Z op als beloning. Net voor TC2 meten is weten. De aansluiting om de N351 over te steken ligt te vroeg. Ik had dit niet gemeten, ik was al traject 2 aan het intekenen. Gelukkig heb ik een bestuurder die de oude weg ziet en dan aan mij vraagt of we niet rechtdoor moeten, de beloning is de controle M met een hk (hier keren) opdracht.

In traject 2 een weg waar ik bochten aangeef en deze zitten er niet in. Kaarsrecht geeft mijn bestuurder aan. Meten en de kaartweg weer oppakken en links de dijk verlaten met de letter V als beloning. Aan het einde van de Lemster is de kaartweg niet te berijden, dan omrijden. We komen op een punt met een brug waarvan ik het idee heb dat we er al eerder geweest zijn vandaag, daar missen we de controle B. Op het industrieterrein net voor de lunch maken we fout 2. Pijl 13 is niet te rijden. Mijn voorgenomen route is om pijl 13 2x een stuk noord oost te rijden. Dus ga ik voor de 2de keer stempel M ophalen. Bij Van der Valk in Wolvega de kaart ingeleverd, mijn kantoor weer opgeruimd, water gevuld en de MG voorzien van brandstof.

Bij Van der Valk een prima lunch, de keuze is reuze en 3 kwartier is voor ons prima. De middag wordt moeilijker gonst er door de eetzaal. Gewaarschuwd gaan we op pad voor de middagetappe. Naar pijl 1 is neutraal heb ik even tijd om te tekenen en te kijken naar de kaart voor het overzicht. De kortste route naar pijl 2 haal ik er goed uit. De kortste route naar pijl 4 is niet te rijden en de omrijconstructie is ook weer even goed meten, onderlangs is korter. Op weg naar het hoekje van pijl 5 klopt de afstand op de onverharde weg niet. Nog een keer terug, goed meten en de tripmaster echt op de hoek instellen. Nog steeds 50 meter verschil. Wel de letter F als controle. Samen met pijl 5 hebben wat lusjes gemaakt in dit gebied. In pijl 10 maken we een te lange omrijconstructie, we halen de foutletter K op en een berg gras onder de auto. Al glijdend komen we in de minuut aan bij TC 6. Het gras halen we onder de auto vandaan, het is zoveel dat een konijn er een jaar van kan eten.
Tweede middagtraject is een ingetekende lijn. Bij barricade 1 maak ik niet de kortste route, haal de Q op en mis de L. Barricade 2 en de rest gaan goed tot pijl 13. Ik laat mij afleiden door de cirkel die geplaats is om de aansluiting van de rode wegen N762 bij Vollenhoven en mis zo de controle C.

We gaan dan helaas het laatste traject rijden. Grensbenadering. Het witte stukje weg wat getekend was aan de Paardenweg heb ik er niet uitgehaald als weg. Fout 4 van de middag. Op het industrieterrein(tje) boven Kraggenburg liggen op de kaart 2 weggentjes naast elkaar. In het veld eigenlijk maar 1 met de letter S. We rijden van nog een ronde om de loods heen, maar die weg staat niet op de kaart. Nog een ronde rijden en dan zien we al rijdend om de pallets de letter T en dit is de goede op de meest rechtse weg. De overgang van kaart 1 naar kaart 2 en dan de grens open laten, halen we eruit. Het industrieterrein net boven de tekst Emmeloord op de kaart bracht mij niet dichter bij de grens, dacht ik . Maar zoveel mogelijk rechts af is de opdracht bij grensbenaderen. We missen de controle H. Op naar TC 8, op het industrieterrein de MG nog even aangespoord en door naar Van der Valk in Emmeloord. Kaart ingeleverd en auto weer op de trailer geladen.

Met de uitleg de middag nagekeken en daar zien we dat we 5 controles gemist hebben. We drinken een biertje buiten en balen van de 5 fouten in de middag. Na de ochtend staan we op een 13e plek en we zien ons nu al zakken in het klassement. Bij het buffet blijkt dat er veel equipes in de middag veel fouten hebben. Wij hebben over de dag geen tijdstraf opgelopen. We krijgen weer hoop voor een top tien klassering. Wanneer de uitslag wordt opgehangen, staan wij op de 9de plek. Onze eerste top 10 klassering in de sportklasse. Tevreden rijden we naar huis. Terugkijkend op een mooie dag, heerlijk gereden, goed te navigeren en een duidelijk en correct uitlegboek.

Nico Slappendel

 

Winnaars Sportklasse:Giel en Arjan van der Palen

 

Winnaars Tourklasse: Dennis Dullemans - Rico Wisman

Al 26 jaar organiseert Georg Bogershausen met zijn Veteranen-Fahrzeug-Freunde uit Göttingen deze rally.

Vele Nederlanders kennen hem van de Tulpenrallye die hij met zijn NSU Prinz wel 14 maal heeft gereden. Dit jaar waren er maar liefst 6 Nederlandse equipes aanwezig, vier in de sportklasse en twee in de toerklasse.

Op de vrijdagavond is de “einlading” in Hotel Freizeit en was dit keer heel speciaal vanwege de WK voetbal. Het bleef die avond lang onrustig in de bar omdat Duitsland van Frankrijk won. De zaterdagochtend kwamen daardoor de nodige Duitse deelnemers wat beneveld aan de start. De rally begint altijd bij de plaatselijke Mercedes-dealer, die deze rally sponsort.

Je moet je het reglement wel even eigen maken – wat slechts uit 1 A4 bestaat – dus dat heeft men gauw onder de knie. Echter in de praktijk blijkt het toch iets lastiger te zijn. Er zijn vele losse kaartfragmentjes, waarbij je zelf de aansluiting moet zoeken. Simpel is de opdracht, want je hoeft alleen maar de kortste route naar een streepje te rijden en de op 1 na kortste route naar een punt. Verlegde wegaansluitingen komen hier niet voor. De rally bestaat uit 2 etappes van 3 uur en dit maal was er een lunch pauze met heerlijke erwtensoep in Uslar.

Het voorbeeld is een opdracht uit de tweede etappe. Oh ja, tijdens de gehele rally mogen wegen slechts in 1 richting worden bereden en mag men de route ook nooit kruisen. De juiste oplossing staat rechts onder bij het kaartfragment.

De finish is weer bij Hotel Freizeit alwaar men ontvangen wordt met een glas sekt. Die avond is er een gezamenlijk fantastisch buffet met “live Music” van de Gottinger blaaskapel. Wij Hollanders moesten ons snel warm lopen voor de wedstrijd tegen Costa Rica. Heel wat drankjes werden er door genuttigd om de stress en de hartkloppingen onder controle te krijgen. Maar we wonnen en het werd nog ietsjes later dan de avond er voor.

Zondagmorgen is er dan de Auto-Korso naar de binnen stad van Göttingen, alwaar honderden belangstellende zich vergapen aan de klassieke auto’s. Na een hand van burgervader en een presentje rijden we terug naar het hotel voor de Siegerehrung.

Van de 120 deelnemers gaat zeker de helft met een beker naar huis. Zo ook natuurlijk de Nederlanders, die de tweede plaats haalde met het team en zelfs nog klasse overwinningen in de wacht sleepte. Een geweldige rally met veel gezelligheid en zeker aan te bevelen om eens te gaan rijden. Wij gaan in ieder geval volgend jaar weer.

Jaap Daamen

Wilt u een keer op een chique wijze een rally rijden en een goed doel steunen? Dan is de Alzheimer Rally zeer geschikt.

Op 11 april startten 131 deelnemers bij kasteel de Havixhorst voor een 220 kilometer lange rit. De rit wordt georganiseerd door een zeer ervaren ploeg, bestaande uit Frans Diepeveen, Martin Roosenboom en Jan de Beus. Wouter Bos, thans bestuursvoorzitter bij het VUmc, hanteerde de startvlag en Bert van der Dool praatte de zaak aan elkaar. Iedereen had zijn mooiste auto meegenomen: van een Bentley 4,5 liter uit 1928 tot een Audi Ur-quattro uit 1990.

Martin Roosenboom, de uitzetter, had er geen schoonheidsritje maar een echte rally van gemaakt. Na pijl 6 volgde een test met een bogeytime van 50 seconden op het terrein van Innotec en op naar TC2. Hier hadden we al drie controles gemist. Naar TC3 ging het beter, het versprongen kruispunt zagen we direct. Toen kwam de magie van een stempel, een instinker op een traject punten vrije route. Deze stempel stond natuurlijk niet op een punt maar direct na de ingetekende lijn.

De lunch in de Agnietenhof lieten we ons goed smaken. In de route van de grensbenadering werden we verrast door een No Go bord en dan een heel eind omrijden om de route daarna zoveel mogelijk weer op te halen via een keerlus. Kortom: een echte uitdagende rally met kleine kaartmanipulaties. De enige luxe was een extra drankje in De Buitenherberg in Zuidwolde.

Een geslaagde rallydag zowel voor de deelnemers als voor het VUmc Alzheimercentrum, want Prof. Dr. Philip Scheltens kon een cheque van ruim € 43.000 mee naar Amsterdam nemen. Op 17 april 2015 wordt alweer de 4e Alzheimer Rally georganiseerd.

Aad Lourens

Winnaars Sportklasse: Gerard Beukert - Jaap Jongman

Winnaars Toerklasse: Peter Jan van de Velde - Jos van de Velde