Op 7 juni 2023 vond de spectaculaire Rode Kruis Rijtour IJsselland plaats, een adembenemende tour die de prachtige landschappen van Overijssel en de Veluwe doorkruiste. Met 60 enthousiaste equipes (verdeeld over drie klassen: leisure-, tour- en sportklasse) was dit een onvergetelijke dag vol fun, avontuur en steun aan Rode Kruis IJsselland. De opbrengst van € 25.000 wordt besteed aan verschillende belangrijke projecten.

Showcase

De Rode Kruis Rijtour IJsselland, waar Rally’s Bcause de routes en hun expertise van rekenkamer voor haar rekening nam, bracht autoliefhebbers samen voor een dag vol plezier en het steunen van een goed doel. Het was niet alleen een gelegenheid om Rode Kruis IJsselland te ondersteunen, maar het was ook een showcase van blinkende, oude en bijzondere auto’s. Van Morgans tot Bentleys en van Porsches tot een Mercedes uit 1937. De ene na de andere auto arriveerde met ronkende motoren op Landgoed Den Alerdinck. Al met al een visueel spektakel dat bewondering oogstte en waarvan volop werd genoten. De liefde voor (oude) auto’s straalde van de gezichten van de deelnemers af. “Dit is een waar festijn voor ons als autoliefhebbers”.

Rode Kruis: belangrijk werk

Bestuurslid en organisator Jan Spil opende de dag door iedereen van harte welkom te heten op deze zonnige dag. “Het gaat vandaag niet om snelheid, maar om behendigheid, plezier, gezelligheid en natuurlijk om netwerken.” De eerste ochtendstop was voorzien op Landgoed Matanze. Tijdens de rijtour werden de deelnemers al op een aantal punten op de route uitgedaagd door parcoursen met pylonen te rijden. De equipes toonden hun rijkunsten terwijl ze om de obstakels heen manoeuvreerden. Na een opwindende ochtend kwamen de equipes aan op het historische landgoed Het Roode Koper voor een welverdiende lunch. De middagstop vond plaats bij Beachclub Nu, waar de equipes de kans kregen om even bij te komen, de ervaringen van de dag te delen en te genieten van een ontspannen sfeer aan het water.

Diner & veiling

Rond 16:00 uur kwamen de eerste deelnemers over de finish, waarna ze neerstreken op het buitenterras voor een ontspannen afterparty. Tijdens het aansluitende diner, perfect verzorgd door Brood met Spelen, was er onder de energieke leiding van Jos Bloemendaal een veiling. Met een vleugje humor en gevoel voor timing wist hij de aanwezigen te verleiden tot mooie biedingen op de items. Het uiteindelijke resultaat van de Rode Kruis Rijtour IJsselland is een opbrengst van 25.000 euro. ‘We zijn hiervan diep onder de indruk en heel erg dankbaar.”

Opbrengst

Rode Kruis IJsselland bedankt alle equipes, sponsors, vrijwilligers en supporters voor hun onmisbare bijdrage aan het succes van de Rode Kruis Rijtour IJsselland. “Samen hebben we niet alleen een geweldige dag beleefd, maar ook het verschil gemaakt. Dankzij deze steun kunnen we belangrijke projecten realiseren die een positieve impact zullen hebben op onze gemeenschappen en die bijdragen aan een veiligere en veerkrachtigere samenleving.” aldus Jan Spil.

📸 Yannick Nijmeijer

De dag begon al goed, de achterklep van mijn DAF wilde bij het wegrijden vanuit Amsterdam niet dicht. Gelukkig was er een vriendelijke dakloze meneer die mij wel even kon helpen, aangezien hij van alles in zijn tas had, waaronder een tangetje. Samen hebben wij, met wat moeite, de klep weer dicht gekregen. Nadat ik mijn navigator, Marijke, had opgehaald gingen wij op weg naar het IVA in Driebergen.

Onderweg hadden wij het over ons doel van de dag; finishen. De enige andere rally die wij tot op dat moment samen gereden hadden was de SVAR 2022, waar wij helaas na het ochtendtraject zijn uitgevallen door het afbreken van een tandwiel bij het rechterachterwiel. Met ons doel voor ogen kwamen wij aan in Driebergen. Daar namen wij maar al te graag deel aan de cursus die Maarten Peters had voorbereid. Ik was blij verrast over hoe goed mijn, toen nog onervaren, navigator de voorbeelden in de presentatie kon oplossen. Nadat de cursus was afgelopen en wij een heerlijke rallykroket genuttigd hadden, was het tijd voor de briefing. Niet veel nieuwe informatie werd hier verteld, behalve dat het zeer mooi weer was en iedereen dus moest oppassen voor elk verkeer van wandelaars tot fietsers tot mensen te paard. Nadat we dit gehoord hadden, was het tijd om op weg te gaan.

Wij kregen de routekaart en zijn eerst rustig gaan intekenen, aangezien het de eerste keer was dat mijn navigator ging navigeren. Nadat zij de route had ingetekend, zijn wij, heel enthousiast, op weg gegaan. Zo enthousiast zelfs, dat wij even vergeten waren dat we met het systeem pijlen kortste en punten een na kortste route bezig waren. Zo kwam het dat wij de tweede letter van de hele rally gemist hadden. Er was namelijk een klein driehoekje aanwezig op weg naar punt 2 om zo de een na kortste route te nemen. Hier misten wij de letter B. Het rijden van de route ging verder voorspoedig en op veel stukken van de route konden wij erg genieten van het landschap en de blij uitziende dieren die wij tegenkwamen. Veel fietsers waren er zoals vermeld ook, maar met gepaste snelheid hierlangs gaand, vormden zij geen enkel probleem.

Het volgende systeem, grensbenadering, was aangekomen. Tijdens de cursus werd ons, gelukkig, nadrukkelijk verteld dat dit het enige systeem was waarbij weldegelijk tegengesteld gereden mocht worden. Mijn navigator ging aan de slag en kwam er al gauw achter dat het eerste stuk niet al te moeilijk was om in te tekenen. Zij had een hele mooie constructie bedacht, maar helaas bleek dit in de echte situatie niet te rijden en zagen wij later ook inderdaad een blokkeringsstreepje aan de andere kant van de weg staan, die wij even over het hoofd hadden gezien. Op een industrieterrein in Broekweg had zij heel goed gezien dat er een weg onder de ‘e’ van ‘weg’ aanwezig was, die wij konden en moesten nemen. Hier werden wij gelukkig beloond met de letter S. Wij zagen hier ook vele auto’s keren en kijken wat nou de bedoeling was, maar wij gingen snel verder met de volgende opdrachten.

Het volgende systeem, kompaspunten, was ook voor mij nieuw. Tijdens de cursus in de ochtend hadden we dit gelukkig al mogen oefenen dus ook hier ging het intekenen voorspoedig. Nadat ik stiekem mijn navigator op een klein stukje weg had gewezen, dat wij volgens haar route tegengesteld zouden rijden en zij een andere route had geconstrueerd, zijn wij ook aan dit systeem begonnen. Toen kreeg ik de opdracht van mijn navigator om een bocht te nemen “ja een beetje tussen flauw en haaks in”. De bocht die wij namen echter, was compleet flauw en lag op de verkeerde afstand. Ik kreeg een zogeheten Aha-erlebnis. Ik had hier namelijk eerder gereden, en wel tijdens de kaartleescursus voor beginners die de DHRC aanbiedt. Ik zei tegen mijn navigator dat mijn gevoel zei dat er iets niet klopte. Na een korte blik op de kaart, heb ik de auto omgekeerd en zijn wij toch even een klein zandpad opgereden die beter paste bij de bocht op de kaart. Hier werden wij beloond met de letter F en dat voelde zeker, heel erg goed. Mijn navigator snapte nog niet echt waarom we die letter moesten hebben, maar nadat ik het haar rustig had uitgelegd, was het ook haar duidelijk.

Veilig aangekomen en onder het genot van een hapje en een drankje hebben wij de uitleg van Fred Hak bijgewoond. Dit is voor beginners, zoals mijn navigator, heel erg leerzaam, omdat tegelijk met de uitleg van de tourklasse, de sport en zelfs de expertklasse worden uitgelegd. Omdat deze rally gereden werd met de Redrive app, was het ons al snel duidelijk dat de B die wij gemist hadden in het begin, onze enige fout was! Zo waren wij het team in de tourklasse met de minste fouten en hebben wij twee hele mooie bekers in ontvangst mogen nemen. Een beter (tweede) begin van de rally-carrière van mijn navigator zou ik niet kunnen bedenken. Dus of het beginnersgeluk was dat ons geholpen heeft of gewoon nieuw ontdekt aangeboren talent van mijn navigator, moet de toekomst uitwijzen. Wij hebben in ieder geval erg genoten van deze rally en zijn zeker ook bij de volgende KLIP aanwezig!

Nienke van Dam en Marijke Dorhout Mees
voor de website van de DHRC

📸 Peter Fischer

Al geruime tijd voor 10 juni hadden we ons ingeschreven voor de KLIP II van de DHRC. Daar kwam wat later nog de mini-SLS op 11 juni bij, die we eind augustus ook in het groot gaan rijden. Wat oefening voor die rit is wel nodig, omdat het toch alweer een paar jaar geleden is dat we daaraan meededen. Een klein dilemma kondigde zich aan toen Remco Luksemburg mij belde met de vraag of wij nog mee willen doen met 'zijn' Tour Unlimited Rally. Mijn eerste reactie was 'nee', vanwege de KLIP. Maar toen hij zei dat het gratis was, was ook de twijfel direct weg.

René van der Borch tot Verwolde van Profin en sponsor van deze rally had vanwege een staaroperatie, die goed gelukt schijnt te zijn, zijn startplaats beschikbaar gesteld. Wij zijn hem daarvoor natuurlijk heel dankbaar. We moesten alleen nog even om uitstel van de KLIP bij de DHRC vragen, waarvoor ik geen reden had opgegeven. Maar na dit verslag wil ik dan toch maar niet schijnheilig zijn.

De Rotaryclub Haarzuylens wilde de uitdaging van de 13de Tour Unlimited Rally naar een hoger niveau tillen en had daarvoor Remco Luksemburg van Rally en Meer uitgenodigd. Dat dit een verstandige keuze was, behoeft op deze site geen verdere toelichting. Ik denk alleen dat ze nog een beetje enthousiast moeten worden met 31 deelnemers in de Tour-, 8 in de Sport- en 1 in de Expertklasse. Wij hebben ons dan ook maar gelijk in de Expertklasse laten toevoegen, om het daar ook nog een beetje spannend te maken. Een grappenmaker zei nog dat we in ieder geval één na laatste zouden kunnen worden. Ik gaf toch de voorkeur aan eerste, maar had geen idee wat de kwaliteiten van de heren Kromwijk waren.

Het goede doel waarvoor werd gereden heeft niet onder dit beperkte aantal geleden. Een cheque van € 14.000 kon worden uitgeschreven voor Reis met je Hart. Een organisatie die zich inzet voor kinderen en ouders voor wie een vakantie niet vanzelfsprekend is.

Op zaterdagochtend vroeg reden we naar de riante woning van een van de leden van de Rotaryclub (neem ik maar aan) om daar per equipe een boompje te planten als compensatie voor de uitstoot uit onze uitlaat. Daarmee was al het goeds gedaan en kon de strijd losbarsten.

Wij hadden de eer om als eerste te mogen starten. Op het eerste traject 'Pijlen kortste route, zo min mogelijk rode wegen' schoot ik al gelijk in de stress omdat na 600 meter vanaf de start een bruggetje niet op de goede plaats leek te liggen. We moesten daarom een rode weg bereiden en ik vergat gelijk dat dit maar zo min mogelijk mocht. Daardoor misten we al gelijk 3 van de 4 controles op de eerste kaart.

Ook op de tweede kaart was de scherpte er nog niet en zagen we een kortere route tussen pijl 3 en 4 niet. Je had die 'gelukkig' niet kunnen rijden door een wegverlegging, maar het opnemen van een gemist stukje zagen we natuurlijk ook niet en maakten op dit tweede blad één foutje. We hebben de organisatie als een soort '0-rijden' nog wel even geholpen met het terugplakken van twee letters op controlebordjes.

Op het derde blad 'Pijlen kortste, punten één na kortste' stond om pijl 1 een cirkeltje. Je (ik) denkt dan gelijk 'doorrijden' en niet moeilijk doen, maar dan moet je er toch op letten of dat pijltje geen hakje heeft. Het 'wel via de juiste wegen de cirkel in en uit rijden', zoals in het reglement is omschreven, werd daardoor niet helemaal goed uitgevoerd. Ook het rijden van een lusje om een punt voor de één na kortste route zag ik niet altijd even scherp. Ruim op tijd voor de lunch bij Fort Vuren aangekomen konden we dit eerste deel even met Remco evalueren. Het was pittig, maar hij had ons in de achtervolging ook al wat simpele dingen fout zien doen. De route had hij trouwens al wat langer op de plank liggen en daar voor de Expert alles ingestopt wat je maar kunt bedenken. Ik was dan ook blij dat we de kaarten voor de middag al hadden en die alvast rustig konden intekenen.

De eerste 'vrije punten' na de lunch op de eerste kaart zouden we in het terrein wel goed gaan zoeken, maar de juiste route naar de pijlen op de tweede kaart was al gelijk lastig. Zoals gezegd had Remco diverse grappen opgenomen, die ik nog niet eerder had gezien. Ik ga nu ook niet vertellen wat het precies was, zodat hij dit nog een keer bij een volgende rit kan toepassen. Wel zag Remco mij tijdens het tekenen van de route tussen twee van deze grappen een foutje maken en heeft speciaal voor ons daar toch nog maar even een (fout) bordje opgehangen. Wat kan een mens dan toch even blij zijn met een dode mus. Ik had nog een kleine discussie over een andere kortere route, maar kreeg op verzoek op zondag toch nog de juiste digitale meetresultaten via de app.

Een blinde lijn op een derde kaart 1:25.000 was uiteindelijk makkelijk te doen. Tot slot van het hele avontuur kregen we nog een laatste vierde kaart met 'grensbenadering', die we tijdens de lunch al goed hadden ingetekend. Nog net voor de TC-IN zo'n grapje als bij Martin Roosenboom, waarbij je nog even een lusje extra moet rijden voor het juiste resultaat. We hadden uiteindelijk 7 fouten in de ochtend gemaakt en 'maar' 4 in de middag. Weer een wijze les dat je vooraf de tijd moet nemen om goed in te tekenen.

In de uitlooproute via routeomschrijvingen stonden we bij situatie 3 al wat langer voor een open brug bij te komen van de bloedhete dag. Er kwam op een moment een man rustig naar ons toegelopen met de opmerking dat we alvast de kerstkaarten konden gaan schrijven, omdat de brug voorlopig om de hitte niet open zou gaan. Wij als Experts maakten dan maar een omrijdconstructie om de juiste route na de brug weer op te pakken.

Tijdens het prima afsluitende buffet bij 't Wapen van Haarzuylen zaten we toch met enige spanning te wachten op de uitslag. Wat hadden de heren Kromwijk gedaan? Elf gemiste controles is niet weinig. Maar zij misten er maar liefst 21. Wij mochten deze Tour Unlimited Rally afsluiten als overall winnaar en als gebruikelijk de organisatie uitgebreid bedanken. René had dat waarschijnlijk liever zelf gedaan, maar ook hem hebben we uitgebreid bij (volledige) naam in ons dankwoord genoemd.

De ritten van Rally en Meer smaken na deze versie naar meer. We hebben ons al ingeschreven voor de Giacomini Classic op 8 juli (je kunt je nog inschrijven) en zullen dat voor de Antoni van Leeuwenhoek Rally op 4 november ook zeker nog doen.

Tot slot wil ik als secretaris van de AMAC nog wel even vermelden dat zowel in de Expert- als in de Sportklasse de eerste plaatsen door leden van de AMAC werden bezet. Erik en Aniek Ligtenberg hadden in de Sportklasse op de hele dag maar twee foutjes gemaakt. Aniek (navigator) was dan ook benieuwd hoe Remco het ons moeilijk heeft gemaakt.

Hanja Jonker (bestuurder) en Paul Hooiveld (navigator)
Volvo P 13394 (1968)
Winnaars Tour Unlimited Rally 2023

De 7 uren Rally, uitgezet door Jaap Jongman en Ad van der Werf. Dit jaar een mooie maar pittige route gekozen. De start in Emmeloord, betekende voor ons een vroeg vertrek, namelijk al om 07:15 uur, want onze starttijd was 9:21 uur. Bij de documentencontrole kregen wij het rallyschildje, alle benodigde papieren en stickers voor op de auto. Na wat opstarten met een kopje koffie en natuurlijk wat gezelligheid, was het tijd om onder de startboog door te rijden. Hier kregen wij het routeboek, de controlekaart en het teken om te starten.

Wij tekenen altijd de kaart in voor het rijden, per traject. Hier kwamen we gelijk al een paar grapjes tegen, waaronder een stukje weg dat weggepoetst was en een fietsje boven de weg. Pijl 2 was voor een deel niet te berijden, dus op de kaart op zoek naar een nieuwe route om hem op te pakken. Gelukkig was deze route niet ver weg, namelijk de weg even oversteken, het viaductje onderdoor, waarna de pijl wel helemaal te berijden was. Hier werden wij beloond met de letter B. Vervolgens vervolgden wij ons voorgenomen route, waar wij verderop beloond werden met de letter A. Dat was een lekker inkomertje zo op de vroege ochtend.

Na een aantal pijlen veranderde het routesysteem naar gekleurde punten. Dit betekende dat wij naar een rood punt de kortste route moesten construeren, naar een wit punt de een na kortste route en naar een groen punt was de route vrij. Daarna volgt een ingetekende lijn, met een zelfstart voor de regularity. Wij begonnen goed aan de regularity, waarbij we er al snel achter kwamen, dat een weg niet te berijden was. Dus opnieuw herconstrueren, tijdens een regularity. Altijd leuk! Na het omrijden moesten we even een dijkje op waar een scherp hoekje was, met een controle uiteraard. Deze controle stond net iets verstopt, waardoor wij deze vanuit de auto net niet konden zien, was het nou een O of een Q? De auto stond zo gepositioneerd, dat we eigenlijk niet makkelijk terug konden. Dus er zat maar 1 ding op, snel uitstappen, goed kijken of het een O of een Q was en snel weer instappen en doorrijden. Wij konden onze tijd goedmaken en voor ons gevoel ging de regularity ook wel goed. Achteraf bij de finish bleek dat er maar 1 equipe de regularity wel binnen het maximale aantal secondes had afgelegd, want het bleek dat er nog een herconstructie van de eerdere herconstructie was. Deze hebben wij allemaal gemist, wat bij ons resulteerde in 2,5 minuut te vroeg en het maximale aantal strafpunten voor deze regularity, helaas.

Snel verder naar TC2. Helaas was de brug open in Lemmer, waar vooraf ook voor was gewaarschuwd omdat het weer prachtig was en veel bootverkeer was. Na TC2 konden wij lekker doorrijden, met pijlen kortste route en gekleurde punten. Op kaart 4 was er een leuk grapje bedacht, om een weg in de kaartrand te verbergen. Daar kwamen wij helaas pas bij de uitleg achter, maar wel leuk bedacht. Als laatst voor de lunch, hadden we nog op een industrieterrein een ingetekende lijn met 4 barricades. Leuk, erg lastig en zeker lastig om je route te blijven volgen. Dit keer de controles in het klad opgeschreven omdat we niet helemaal zeker waren van de route. Totdat we bij de stempel aankwamen, zonder na te denken hebben we de stempel op onze kaart gezet. Bij TC3-IN wilden wij de kaart inleveren, hier kwamen wij erachter dat wij alle controles van het laatste stukje waren vergeten. Toch opschrijven, nogmaals de stempel gehaald en onze kaart 4 minuten te laat ingeleverd. Maar uiteindelijk 1 stempel te veel, in plaats van 5 gemiste controles.

De lunch was goed verzorgd, bij Van der Valk Hotel in Sneek. Hier was een lopend buffet met allemaal heerlijk eten. Hier hebben wij de ochtend besproken totdat het tijd was om weer verder te gaan. Gelijk na de lunch zijn we gestart met grensbenaderen, ons favoriete systeem. Daar waren 3 kaarten van, die stuk voor stuk leuk en uitdagend waren om te rijden. Daarna gingen we verder met pijlen kortste route, waar een paar wegverleggingen in zaten en dus een paar herconstructies gemaakt moesten worden.

Voor TC6-IN, de finish, moesten we nog hard meten om te bepalen uit welke richting wij de TC aan moesten doen. Dit kon vanaf boven of vanaf onderen. Uiteindelijk hebben wij voor de zuidelijke optie gekozen, dit bleek achteraf de juiste keuze te zijn geweest. Het laatste stuk naar de finishlocatie, ’t Voorhuys, was neutraal waardoor we even konden relaxen. Bij de finish, onder de finishboog, de kaart ingeleverd en nu was het afwachten. We kregen de uitleg mee en zijn onder het genot van een hapje, drankje en gezelligheid, zijn we de route gaan nakijken. Wij hebben een paar foutjes gemaakt, waarvan wij veel hebben geleerd en zijn uiteindelijk 12e geworden in de Sportklasse. Voor ons was dit de eerste keer de 7 Uren Rally, maar zeker niet de laatste! Tot volgend jaar!

Maike Hensbergen (bestuurder) en Gino Lens (navigator)
Startnummer 35
DAF 55 (1951)