Laten we gewoon maar direct met het mooie nieuws beginnen. Joost en ik waren vandaag het beste na 4 regularities.

Dat betekend dat de lijst bovenaan de Challenge klasse gaf, Joost en Niko in een Citroen 2CV6. Maar, slechts 5 seconden voor de nummer 2. Dus halen wij winst in het dagklassement? Oef, hoe kom je daar achter?

De dag begon wel lekker, op zich redelijk geslapen, niet echt super, beide niet. Want kleine en warme kamer, adrenaline stroomt nog door je lichaam, dus dan is slapen altijd wat moeilijker. De eerste test na het ontbijt was een belangrijke, start de eend? Want hij had de hele nacht buiten gestaan in de kou en vorig jaar was de 2CV toen niet blij met ons! Nou, de eerste slag en hij liep al! Briljant en heerlijk, want dat is een zorg minder.

Dan voor de start wat zenuwachtig heen en weer lopen, de auto al voor de ingang van het hotel geparkeerd, de choke aan, en ja de stoelverwarming ook. Eerst die van Joost en nadat ik een tijd buiten had gestaan…..ook die van mij maar even. Net genoeg om warm te worden en weer uit.

Helden vond ik de mannen van de Tsjechische Skoda, die hadden gisteren motorpech, en de finish van de etappe was in hun woonplaats. Dus ze zijn aan het werk gegaan en hebben gewoon overnacht de hele motor vervangen. Slechts 1 uur slaap restte hun voordat ze weer aanwezig moesten zijn. Maar ze waren er en deden weer mee!

Dan de dag zelf, dat ging eigenlijk best lekker. Er lag weinig sneeuw over de hele dag, alleen in de middag wat. Maar de navigatie was best pittig, dus het was soms best moeilijk om de juiste te bepalen en daar ging het vandaag om. Als je de juiste route rijdt, dan win je tijd, doe je dit niet dan verlies je heel veel tijd. Want als je niet de juiste route rijdt, en je komt aan het zoeken dan zit je te krap in het tijdschema en pak je strafpunten bij de TC.

Gelukkig wist Joost mij de juiste richting op te dirigeren elke keer weer en het was soms best stampen. We hebben eergisteren nog gekeken waar ik precies op zit als wij 45 km/h rijden. De Rallysafe helpt, want die geeft ook de snelheid weer, maar die zit niet in mijn zichtlijn. Dus wat probeer je tijdens een regularity overal een constante snelheid te rijden. Dus in bochten is dat zo goed als onmogelijk. Dus je gooit hem zo hard mogelijk door de bocht zonder te slippen en dan gas erop om die seconden die je verliest weer goed te maken. Joost moest mij af en toe afremmen omdat ik te hard ging tot mijn verbazing. Maar op de laatste regularity was het zo stijl dat ik plankgas kon geven en ik nog tijd verloor, daar heeft de 2CV dan net te weinig vermogen voor. Alleen op de laatste regularity lag wat sneeuw, dus dat was even tricky, want je bent het niet gewend.

Wij zeiden het vorig jaar al, op de circuits kunnen wij het niet winnen, ik moet dat dit jaar aanpassen. Op de circuits kunnen wij het niet winnen van de echte cracks (hoewel ik gisteren Erwin Docter met 2 sec heb verslagen), maar normaal gesproken verliezen wij het daar. Het enige wat wij kunnen doen is ons best. En dat gaat echt niet slecht. Met de eend kun je lezen en schrijven als je weet hoe je moet sturen en zelfs op een droog circuit kun je volgas gaan en mooie tijden klokken. Tegen de tijd dat wij aan de finish komen zijn de glimlachen op de gezichten zo groot, ze kunnen niet geloven hoe hard wij door de bochten gaan zonder om te vallen en toch zo’n goede tijd neer te zetten. Vol ongeloof stootten de marshall’s soms de tijd uit; that is a really good time, ubielevable; stootte er zelfs eentje uit. Wij hadden er ook enorm veel lol door!

Wat wel het geval was, het was krap, de tijd stond zo scherp dat de tussenetappes van test of regularity naar TC was krap, heel erg krap. Er zat niets anders op dan te stampen. De bochten vlogen van links naar rechts van boven naar beneden, soms reden wij verkeerd, vaak goed en konden steeds net op tijd bij de TC komen zonder straftijd. Heel erg veel mensen lukte dit niet en wij hebben al mensen weg zien vallen door extreem veel straftijd. Vanavond hoorden we van menige mensen die achter ons hebben gereden dat het zo spectaculair was, zo verbazingwekkend hoeveel snelheid wij wisten te ontwikkelen en vooral hoe schuin we dan ook gingen. Ergens moet nog een live video staan van een equipe die achter ons reed. Ik zal hem eens op proberen te zoeken!

Dan het eind van de dag, waar zijn wij uit gekomen? Nou niet slecht. Over alle regularities genomen stonden wij bovenaan, 5 seconden boven de nummer 2. Maar, hoe zit het met de testen? Wij hebben er 4 gedaan. Dus even op zoek naar de nummer 2 in het klassement. ‘Hoe hebben jullie de testen gedaan’; nou mijn conclusie is. WIJ ZIJN DAGWINNAAR!!!!!!!!!!

Hoe gaaf is dat, vorig jaar waren wij er een aantal keer erg dit bij, dit jaar hebben we het! Natuurlijk moet het nog bevestigd worden, maar wij hebben stiekem een klein feestje gevierd vanavond.

Alles bij elkaar stelt het allemaal nog niets voor. Er zou nog veel sneeuw komen, daar hopen we allemaal op. Daarnaast kan er nog zoveel gebeuren. Dit hebben wij binnen en dat vind ik waanzinnig gaaf. Nu naar bed en morgen kijken wat de dag zal brengen.

Welterusten!

Tussenstand na dag 2.

En daar is die dan, dag 1. Toch is er wel spanning in de auto.

Natuurlijk nemen we vorig jaar mee naar dit jaar, toen ging het goed, dus je wilt absoluut dit jaar ook goed rijden. Maar je weet, alles moet kloppen. Dus neem je wat stress mee in de auto. Ook uberhaupt weer starten is stressvol. Hoe zit alles ook alweer, hebben wij tijd genoeg?

Nadat wij vorig jaar de eerste dag wat domme dingen hadden gedaan, was het dit jaar goed om het niet te doen. Dezelfde domme dingen als vorig jaar hebben wij niet gedaan…..

De start is wel leuk, ik was wel redelijk relaxed. Joost gestressed. Bij de start aangekomen bleek er al een Porsche 911 met problemen te staan, deze is drukkend over de start gekomen. Na dik 20 minuten sleutelen deed deze het eindelijk en konden ze alsnog vertrekken. Dat niet iedereen aan zou komen vandaag was toch wel een tegenvaller. En juist de exotische auto’s, waar wij de 2CV ook onder scharen lieten het afweten. Daarover later meer..

Bij de start, even genieten van de aandacht, van de start, van de locatie, geweldig gewoon. Joost moest natuurlijk vol trots de stoelverwarming nog even laten zien, ook altijd leuk! En dan naar de start. Er was nog iemand die niet scherp was en de start gemist had, die moest er dus nog even tussendoor. Daarna konden we toch echt vertrekken. Het stuk door Duitsland was snelweg. Saai saai saai. Bayern heeft vergunning voor elk soort regularity afgeschaft behalve op afgesloten wegen. Pas in Oostenrijk konden we ons eerste ding doen.

Op een slipschool was een circuit gemaakt waar wij overheen konden. Vanwege de sneeuw waren de 2 rondjes terug gebracht naar 1. In een wintertrial, hmmm tja, nou vooruit. Het leukste met een eend, je kunt daar niet winnen, maar je kunt wel je best doen zoveel mogelijk achter je te laten. Dus gas erop en gaaaaan!!! Even vergeten dat ik een waterflesje naast de voorstoel had liggen die dus tussen onze benen een eigen weg ging leiden. Uiteindelijk de test behoorlijk vlot afgerond. Sterker nog, sneller dan de nummer 1 van de trial klasse vorig jaar (die als eerste op de test kwam toen het nog echt slecht was) en mijn persoonlijke glorie, sneller dan Nederlands Rallykampioen uit 1990, Erwin Docter. Eh ja ook hij heeft wat rustig aan gedaan. Maar maakt niet uit, ik was sneller in een 2CV, waar hij erg om moest lachen trouwens.

Daarna de eerste regularity, die ging eigenlijk best lekker, ja wat krampachtig vond ik. Even het gevoel pakken en dan nog op sneeuw en soms ijs, best lastig! Blijkt achteraf dat we dit op 7 seconden hebben gereden, plus nog 5 minuten straftijd die wij niet snappen.

Erg leuk altijd weer bij deze rally is de mensen die je aanmoedigen. Mensen staan op de route, maken foto’s, zwaaien, wijzen je de goede weg, of staan om half elf ’s morgens met een biertje in de hand te kijken naar de rallyauto’s.

De tweede regularity hebben wij gewoon een (domme) fout gemaakt. Joost heeft de route ingetekend en over het hoofd gezien dat we 1 punt niet aan moesten doen. Hadden we dit goed gedaan, dan zaten wij heel krap op de tijd. Wel stond er even een BMW in de weg van het fotografen team, waarvoor ze zich verontschuldigden, ze konden even niet snel aan de kant, dat snap ik. Door de stress niet gezien dat verderop op de weg waar wij reden een tc stond. Die wij dus niet gepakt hebben, waardoor wij daar dus straftijd oplopen. Erg jammer!

En weer door….. even laten bezinken en dan valt de stress een beetje weg, in ieder geval bij mij. Zeker nadat ik een equipe nog even lekker een klein flesje champagne zag open kurken, om dan nog even wat crackers met kaviaar op te eten. Ik heb even over geslagen!

Dan begint de lol voor mij echt, stress viel wat weg, de wegen waren prachtig en ik kon lekker stampen met de eend, bocht in en uit, heuvel op en af, och wat heerlijk! Daarna de laatste regularity in. En weer liep het soepel, bijna op de seconde tot je opeens deelnemers tegen komt, hmmmm vreemd waarom draaien ze om, wat is er verkeerd. Even een tijdje nadenken en dan shit weg gemist! Dus draaien en stampen om tijd in te halen net als vele anderen. En dan weer over die kleine kronkelende weggetjes, geen tegenliggers, super overzichtelijk, met wegen die wat op en neer gaan, ideaal voor de eend! Nu moet ik zeggen, dat ik tegen Joost gezegd heb dat ik zijn mooie rallybord op de voorbumper krom zou rijden. Deze steekt wat onder de bumper uit. Dus gegarandeerd, deze schraapt eens over de grond of we gaan een keer wat raken. Nou dat over de grond schrapen is spectaculair! Ik kwam precies in een kuil terecht met iets te hoge snelheid, de neus duikt naar beneden en een vonkenregen komt van het schild af zo over de auto heen, heerlijk!

Dan wordt het donker en kunnen we onze 20 cm grote verstralers testen met 100 watt lampen. Ze staan niet goed afgesteld, maar ik zie het wel. Als laatste op de dag weer een test. Een die we vorig jaar ook gedaan hebben, dus even terug in het geheugen graven, hoe zat het ook alweer, maar ja toen lag er sneeuw, nu niet. Maar toch, gewoon planken, volle bak verlichting aan, deurklinken over het asfalt jagen in de bochten en goede tijden proberen te rijden. Echt heerlijk wat een lol, zeker omdat je het beter kunt zien.

Dus dubbel gevoel, we hebben wat laten liggen, maar goh wat hebben we toch stiekem wel genoten. De uitslag is nog niet bekend van vandaag, dus dat wachten we nog maar af. Morgen weer een dag en ik heb er zin in!

Wel belangrijk om veilig thuis te komen. 1 equipe heeft een tegenligger geraakt, forse schade, maar geen gewonden en ze konden door. 2 andere equipes zijn uitgevallen voorlopig. De Tatra met koppelings problemen, vind maar eens onderdelen! En de stoere Skoda van de Tsjechen (teamgenoten van ons) zijn uitgevallen met een kapotte motor. Ware het niet dat ze thuis zijn, letterlijk, want ze wonen hier, en vannacht nog een nieuwe motor in gaan bouwen zodat ze morgen weer kunnen rijden, hoe gaaf is dat!

De dag voor de start.

Niko Bloemendal en Joost Bolwidt nemen samen voor de tweede maal deel aan de Winter Trial en proberen voor RallyNews dagelijks een verslag te schrijven samen met wat foto's. Wij wensen dit team met hun Citroën 2CV uit 1965 heel veel succes!

Wat heerlijk zeg, dat je de dag voor de start niet meer in de auto hoeft te zitten om nog een eind te rijden. In vier jaar wintertrial heb ik dat nog nooit meegemaakt! Nou ja goed, twee keer was ik erbij als fotograaf, maar dat was ook extreem ver weg en dus veel rijden, laat aankomen en dan bijna meteen door de stress in, of foto’s maken, of zoals vorig jaar de technische keuring, papieren ophalen, stikkers plakken etc…

En nu? Een beetje uitslapen, rond acht uur het bed uit, tegen kwart voor negen ontbijten. Dan even naar de auto opnieuw inpakken. Vooral handig omdat je dan beter weet waar alles ligt. Dan nog even de laatste belangrijke details doen. Zoals ramen schoon maken, en bepalen waar de gopro aan de buitenkant van de auto bevestigd kan worden. Ook niet onbelangrijk om jullie een idee te geven hoe wij de rally beleven natuurlijk!

Rond 10 uur konden wij papieren ophalen, dus dat hebben wij gedaan, vervolgens de rally safe laten inbouwen. Dan weer terug om resterende papieren op te halen en dan is het klaar.

Dus wat doen wij? Wij gaan de tripmastercheck rijden. Waarom, nou deels omdat het verrekte handig is om te doen, want dan staat alles weer goed. Maar ook puur psychologisch, dan hebben we dat gehad. Vorig jaar reden wij de tripmastercheck direct na de start, terwijl wij dus naar de test hadden moeten rijden. Nou ja, daarom is het fijn dingen af te strepen.

Uiteindelijk was er nog een klein signaal probleem met de rally safe, dus in de loop van de middag hebben wij dit nog laten controleren, en dat is nu ook opgelost.

Vanmiddag hebben wij uitgebreid de tijd genomen en zijn lekker naar het BMW Museum geweest, waar wij morgen in de buurt ook gaan starten. Na een paar uur, plus een lunch lekker terug gereden naar het hotel. Daar heeft Joost nog even uitgebreid de route voor morgen bekeken. Ook belangrijk, want diezelfde papieren verdwenen vorig jaar in de map en kwamen pas een dag later weer naar boven, nadat wij genoeg tijd hadden verloren en stress hadden gehad!

Kortom, de voorbereiding is goed dit jaar. Maar dat zegt allemaal nog helemaal niets. Het is vooral veel zelfspot. Lachen om wat er vorig jaar mis ging. Lachen om hoe goed wij het vorig jaar tegen ieders verwachting hebben gedaan. En lachen, omdat wij weten dat het zo moeilijk wordt om dit te herhalen. Dus morgen gaan wij gewoon starten. Op tijd op pad, wij weten dat de eend start, dat hebben wij vanmorgen al gedaan. Dus wij zijn op tijd bij de start en gaan volle bak genieten!

Leuk is het vooral om reacties van andere mensen te horen. Vele zijn blij ons weer te zien en wij hun, want het is ook gewoon gezellig, het is leuk, daarom doen wij weer mee. De sterke verhalen van voorgaande jaren komen allemaal weer boven en iedereen, maar ook iedereen heeft een hele grote glimlach op zijn gezicht. Soms krijgen we wel gemeend advies over zaken die wij weten, soms krijgen we zeer nuttige tips. En Joost is heerlijk maniakaal bezig om alle details in zijn hoofd op te nemen. Dat is mooi om te zien, want hij werkt als een echte navigator. Alles moet kloppen, alle details moeten bekend zijn, dus vraagt hij het niet bij 1 persoon, nee bij 3 personen. Sterker nog, 1 kabel van de rallysafe was nog niet uitgerold. De dame van Rally safe lag languit op de achterbank en Joost keek al nerveus toe. Want ook die kabel moest natuurlijk netjes weggewerkt worden met tiewraps zodat het er wel allemaal netjes uit ziet. Mijn extra voorraad tiewraps komt al goed van pas!

Nee het was een leuke en vooral gezellige dag. Morgen gaat dit gewoon door als wij aan de start staan. Wij hebben het eerste stuk route gereden vandaag en zijn er gewoon klaar voor. Morgen moet Joost mij de juiste kant op wijzen en ik moet zo snel en vooral zo veilig mogelijk rijden met maximaal resultaat. En als dat 20 is, dan is het dat. Maar wij brengen de glimlachen op de gezichten, omdat de spiegels de grond gaan raken!

Welterusten en tot morgen, om 9:24 starten wij. Rond die tijd gaan wij nog even live op facebook, dus zet de wekker, leg de tablet of smartphone klaar en moedig ons aan morgenvroeg, dat vinden wij leuk en hopelijk kunnen wij jullie ook blijven vermaken de komende week!

Wij reden de 10ᵉ Midwinter Classic (zondag 28 januari 2018)

De uitnodiging was al lang geleden binnengekomen, maar zoals gebruikelijk, heeft de inschrijving lang op zich laten wachten. Niet dat we niet wilden of iets anders hadden gepland, maar gewoon lamlendigheid. Tenslotte toch ingeschreven, met gevolg een hoog startnummer en een late starttijd. Nu is daar niets op tegen, want we wonen een uurtje rijden vanaf Hoorn (Blokker), waar dit jaar de start was en daardoor konden we nu 's morgens zelf nog even met de honden het bos in. De weergoden hadden beslist dat er dit jaar geen sneeuw, hagel en ijzel tijdens de rit zou zijn, maar glad was het wel (modder!) en een stevige wind zorgde ervoor dat het kapje op de TR 4a dicht bleef. De ontvangst was weer prima geregeld met de bekende koffie/thee en een lekkere krentenmik.

Aanmelden en gelijk verwarring: we hadden ineens twee onderleggers in de auto liggen! Wie hadden we zijn goodie afgepakt? (bij navraag bleek dat iedereen er gewoon twee had gekregen, dus waren we weer gerustgesteld). De reünie voor de start was weer gezellig en langzaamaan ging iedereen op pad. Dit keer twee systemen voor de hele dag en, zoals gebruikelijk bij deze rally, GEEN tijdsdruk per traject, maar een totale rijtijd over de dag, die niet straffeloos mocht worden overschreden. Op een of andere manier ging het ochtendtraject redelijk goed. Regelmatig was het HO, STOP en TERUG want het klopt niet, maar alle vallen wisten we te omzeilen. Ook de special bij Opperdoes (niet de aardappel, wel de plaats waar ze naar genoemd zijn) was listig, maar wij ook: dus foutloos.

De lunch was geregeld in een kroegje met de goedgekozen naam Het Anker. Het was zoeken naar een plekje voor de auto en oppassen toen je uitstapte, dat je niet gelijk de plomp in werd geblazen, maar de innerlijke mens werd uitstekend verzorgd. De drie kwartier pauze vlogen om en bij het ophalen van de middagkaart hing de uitslag van het ochtendtraject al! Helaas bleek dat wij bovenaan stonden en dat betekent dat je alleen maar naar beneden kan zakken en dat is dan ook gebeurd. Vrij snel na de herstart barstte er een scheldkanonnade naast me los toen we een controle D kregen met doorgaan met 4. Toen pas zagen we de mooi opgestelde val met het keerlusje! En zo volgden er nog 4 waar we met open ogen intuinden zodat we met 5 fouten over de hele dag gefinisht zijn.

We hadden al het gevoel dat het in de middag niet lekker liep en dat lag echt niet aan de uitzetters! De bokken en de geiten moeten nu eenmaal gescheiden en wij waren dus de bok! Als achtste in de sportklasse eindigen met alle bekende cracks aanwezig is natuurlijk helemaal niet slecht, alleen hadden ze die tussenstand niet op moeten hangen! We hebben genoten, heerlijk de auto uitgelaten in een mooi gebied. Discussies over de rit krijg je altijd, maar zoals gebruikelijk, was de organisatie en uitvoering weer prima geregeld: Wegkruisers hulde!

Emile en Maresa Huijsman 

Klik hier voor de volledige uitslag.