En daar is die dan, dag 1. Toch is er wel spanning in de auto.
Natuurlijk nemen we vorig jaar mee naar dit jaar, toen ging het goed, dus je wilt absoluut dit jaar ook goed rijden. Maar je weet, alles moet kloppen. Dus neem je wat stress mee in de auto. Ook uberhaupt weer starten is stressvol. Hoe zit alles ook alweer, hebben wij tijd genoeg?
Nadat wij vorig jaar de eerste dag wat domme dingen hadden gedaan, was het dit jaar goed om het niet te doen. Dezelfde domme dingen als vorig jaar hebben wij niet gedaan…..
De start is wel leuk, ik was wel redelijk relaxed. Joost gestressed. Bij de start aangekomen bleek er al een Porsche 911 met problemen te staan, deze is drukkend over de start gekomen. Na dik 20 minuten sleutelen deed deze het eindelijk en konden ze alsnog vertrekken. Dat niet iedereen aan zou komen vandaag was toch wel een tegenvaller. En juist de exotische auto’s, waar wij de 2CV ook onder scharen lieten het afweten. Daarover later meer..
Bij de start, even genieten van de aandacht, van de start, van de locatie, geweldig gewoon. Joost moest natuurlijk vol trots de stoelverwarming nog even laten zien, ook altijd leuk! En dan naar de start. Er was nog iemand die niet scherp was en de start gemist had, die moest er dus nog even tussendoor. Daarna konden we toch echt vertrekken. Het stuk door Duitsland was snelweg. Saai saai saai. Bayern heeft vergunning voor elk soort regularity afgeschaft behalve op afgesloten wegen. Pas in Oostenrijk konden we ons eerste ding doen.
Op een slipschool was een circuit gemaakt waar wij overheen konden. Vanwege de sneeuw waren de 2 rondjes terug gebracht naar 1. In een wintertrial, hmmm tja, nou vooruit. Het leukste met een eend, je kunt daar niet winnen, maar je kunt wel je best doen zoveel mogelijk achter je te laten. Dus gas erop en gaaaaan!!! Even vergeten dat ik een waterflesje naast de voorstoel had liggen die dus tussen onze benen een eigen weg ging leiden. Uiteindelijk de test behoorlijk vlot afgerond. Sterker nog, sneller dan de nummer 1 van de trial klasse vorig jaar (die als eerste op de test kwam toen het nog echt slecht was) en mijn persoonlijke glorie, sneller dan Nederlands Rallykampioen uit 1990, Erwin Docter. Eh ja ook hij heeft wat rustig aan gedaan. Maar maakt niet uit, ik was sneller in een 2CV, waar hij erg om moest lachen trouwens.
Daarna de eerste regularity, die ging eigenlijk best lekker, ja wat krampachtig vond ik. Even het gevoel pakken en dan nog op sneeuw en soms ijs, best lastig! Blijkt achteraf dat we dit op 7 seconden hebben gereden, plus nog 5 minuten straftijd die wij niet snappen.
Erg leuk altijd weer bij deze rally is de mensen die je aanmoedigen. Mensen staan op de route, maken foto’s, zwaaien, wijzen je de goede weg, of staan om half elf ’s morgens met een biertje in de hand te kijken naar de rallyauto’s.
De tweede regularity hebben wij gewoon een (domme) fout gemaakt. Joost heeft de route ingetekend en over het hoofd gezien dat we 1 punt niet aan moesten doen. Hadden we dit goed gedaan, dan zaten wij heel krap op de tijd. Wel stond er even een BMW in de weg van het fotografen team, waarvoor ze zich verontschuldigden, ze konden even niet snel aan de kant, dat snap ik. Door de stress niet gezien dat verderop op de weg waar wij reden een tc stond. Die wij dus niet gepakt hebben, waardoor wij daar dus straftijd oplopen. Erg jammer!
En weer door….. even laten bezinken en dan valt de stress een beetje weg, in ieder geval bij mij. Zeker nadat ik een equipe nog even lekker een klein flesje champagne zag open kurken, om dan nog even wat crackers met kaviaar op te eten. Ik heb even over geslagen!
Dan begint de lol voor mij echt, stress viel wat weg, de wegen waren prachtig en ik kon lekker stampen met de eend, bocht in en uit, heuvel op en af, och wat heerlijk! Daarna de laatste regularity in. En weer liep het soepel, bijna op de seconde tot je opeens deelnemers tegen komt, hmmmm vreemd waarom draaien ze om, wat is er verkeerd. Even een tijdje nadenken en dan shit weg gemist! Dus draaien en stampen om tijd in te halen net als vele anderen. En dan weer over die kleine kronkelende weggetjes, geen tegenliggers, super overzichtelijk, met wegen die wat op en neer gaan, ideaal voor de eend! Nu moet ik zeggen, dat ik tegen Joost gezegd heb dat ik zijn mooie rallybord op de voorbumper krom zou rijden. Deze steekt wat onder de bumper uit. Dus gegarandeerd, deze schraapt eens over de grond of we gaan een keer wat raken. Nou dat over de grond schrapen is spectaculair! Ik kwam precies in een kuil terecht met iets te hoge snelheid, de neus duikt naar beneden en een vonkenregen komt van het schild af zo over de auto heen, heerlijk!
Dan wordt het donker en kunnen we onze 20 cm grote verstralers testen met 100 watt lampen. Ze staan niet goed afgesteld, maar ik zie het wel. Als laatste op de dag weer een test. Een die we vorig jaar ook gedaan hebben, dus even terug in het geheugen graven, hoe zat het ook alweer, maar ja toen lag er sneeuw, nu niet. Maar toch, gewoon planken, volle bak verlichting aan, deurklinken over het asfalt jagen in de bochten en goede tijden proberen te rijden. Echt heerlijk wat een lol, zeker omdat je het beter kunt zien.
Dus dubbel gevoel, we hebben wat laten liggen, maar goh wat hebben we toch stiekem wel genoten. De uitslag is nog niet bekend van vandaag, dus dat wachten we nog maar af. Morgen weer een dag en ik heb er zin in!
Wel belangrijk om veilig thuis te komen. 1 equipe heeft een tegenligger geraakt, forse schade, maar geen gewonden en ze konden door. 2 andere equipes zijn uitgevallen voorlopig. De Tatra met koppelings problemen, vind maar eens onderdelen! En de stoere Skoda van de Tsjechen (teamgenoten van ons) zijn uitgevallen met een kapotte motor. Ware het niet dat ze thuis zijn, letterlijk, want ze wonen hier, en vannacht nog een nieuwe motor in gaan bouwen zodat ze morgen weer kunnen rijden, hoe gaaf is dat!
