1 Comment
Horneland Rally 2021
De Horneland, een pittige rally met een geheel eigen karakter. Voor mij pas de derde keer dat ik heb deelgenomen. Love it or hate it?
De Horneland Rally 2021 is anders van opzet dan de vorige editie van 2019. Samen met Paul Visscher hebben we in zijn Alfa de 2019 editie ook gereden. De Horneland bestaat voor een belangrijk deel uit de hele nacht doorrijden. Best wel zwaar zo’n hele nacht doorrijden.
Als grote verandering is de Hoorneland in 2021 eigenlijk een twee daagse rally geworden. Start op de vrijdag rond 12:30 uur. Kort overnachten in Luxemburg en vervolgens vanaf 7:30 weer richting Weert, de traditionele finish locatie van deze rally.
We hadden ons eind 2019 ingeschreven, voordat we ooit van de “Wuhan Flu” hadden gehoord. Vanwege corona maatregelen werd de rally van maart 2020 op de avond vóór de start afgeblazen. Pas 32 maanden na de vorige editie konden we eindelijk van start!
De Start
De start was bij Maastricht, op Vaeshartelt, voor veel rallyrijders een bekende locatie. Paul en ik waren de avond van tevoren aan komen rijden en een enkel andere equipe was er ook. We hebben de Alfa keurig geparkeerd naast de Porsche van David Pengilly (UK). Helaas zijn de startlocaties van rally’s ook bekend bij een aantal dieven. Vrijdag bij het ontbijt vertelde David ons dat zijn 911 in de nacht van donderdag op vrijdag was gestolen, drama. Die 911’s worden aan de lopende band gestolen bij rally’s. Zeer frustrerend, beveiliging van parkeerplaatsen wordt steeds belangrijker.
In de loop van de ochtend kwam de organisatie en alle deelnemers binnendruppelen. Na een korte briefing van Peter Rovers konden we starten.
Etappe 1 – daglicht en droog
De Horneland rally draait om punten vrije route en een strak tijdschema. Zeer strak! De neutrale bol-pijl van de start naar de eerste TC in het veld was maar net binnen de tijd te halen. De toon was gezet! Het was voor Paul en mij duidelijk: tempo maken en niet te lang zoeken naar de controles. Dat was een behoorlijke uitdaging. Alleen al in de komende 5 uur zouden we 16 TC’s aan doen!
Een echte Horneland eigenschap vind ik de vele marshals in “zwarte jassen”. Ik weet niet uit hoeveel mensen in de organisatie en vrijwilligers bestaat, maar het zijn er optisch zeer veel!
Het routeboek bestaat uit 1:200.000 Michelin kaarten die waren uitvergroot tot de schaal 1:100.000. Het grote voordeel van deze kaarten is dat je weinig wegen op de kaart hebt en zeer eenvoudig een voorgenomen route van punt naar punt kan samenstellen. Appeltje, eitje.
Echter een bijkomend nadeel van deze kaarten is dat de kaart een vrij beperkte relatie tot de werkelijkheid heeft. Zie de kaart als een grove indicatie van de route die je wellicht zou kunnen rijden.
Bij Michelin zelf denken ze hier anders over:
“Zoals je van Michelin mag verwachten is deze kaart zeer overzichtelijk en heeft een duidelijk helder kaartbeeld. Klassiek en beroemd zijn de groene lijnen langs de aantrekkelijke wegen: zo wordt in een oogopslag duidelijk waar de mooiste plekjes te vinden zijn. “
Na het aandoen van 70 punten kwamen we in Libramont-Chevigny waar het avondeten klaar stond. Er was genoeg tijd om even tot rust te komen en ons mentaal voor te bereiden op de volgende etappe.
Etappe 2 – Mist en donker
In deze etappe kregen we het echte Horneland gevoel. Donker, mist afgewisseld met een beetje regen, en bizar slechte wegen. Uiteraard alles onverlicht. Je komt is een soort flow van ca 15 minuten een TC, een paar letters en stempels, TC en weer door. Met slechts 3 gemiste controles deden we het in de expert klasse in deze etappe nog redelijk. Echter met 22 minuten tijdstraf bleven we natuurlijk achter de feiten aanlopen.
Tegen twaalven in Luxemburg en nog een laatste biertje voordat we rond half één de dag afsloten.
Etappe 3 en 4 – van Luxemburg naar Weert
Na een heerlijk nachtje slapen konden we weer op pad. Met daglicht in Luxemburg lijkt alles, ondanks de regen, een stuk makkelijker. Toch was deze route ook best lastig. De TC’s volgenden elkaar weer snel op en in België werden we weer getrakteerd op een aantal bekende en soms minder bekende vallen.
Inmiddels had de Horneland rally wederom last van een corona persconferentie. Alle horecagelegenheden (in NL) moesten voortaan om 20 uur sluiten. Dat is natuurlijk best lastig als je midden in een rally zit.
De organisatie is hier heel goed mee omgegaan. Er lag een bulletin klaar waarbij helaas een aantal trajecten in de middag was geannuleerd. In het middag deel werden nog maar weinig fouten gemaakt en stond de top van het eindklassement al na de ochtend min of meer vast. We reden vervolgens vanaf St. Gertruid neutraal naar Weert voor een vroege borrel, eten en prijsuitreiking. En dat is allemaal heel erg goed gegaan. Keurig voor 20 uur iedereen de deur uit.
Tot slot
De aanpassing van een rally naar een nieuw formaat is altijd spannend. Van veel deelnemers heb ik gehoord dat het echte “Horneland gevoel” is blijven bestaan. Dat is knap, meegaan met de tijd, durven veranderen en toch de kernwaarden van de rally overeind houden.
Hulde en dank aan de organisatie en alle vrijwilligers dat ze dit zo goed voor elkaar hebben kregen!
Mijn eindoordeel: Love it!
Robert Mous
