Mensen, wat is het een genoegen om eindelijk weer rally’s te kunnen rijden!
Sowieso is het bijzonder prettig dat onze samenleving voorzichtig weer een soort van normaal begint te functioneren, nu de toestand rond Covid 19 dit toelaat. De spinnenwebben konden recentelijk al tijdens enkele rally’s uit de rallyauto’s geblazen worden, banden weer rondgereden worden, meetlatjes en loepen afgestoft worden. En de deelnemers konden organisatoren, vrienden en concurrenten eindelijk weer in levende lijve in de ogen kijken.
Zo stonden op 25 september een dikke 40 klassieke auto’s te ronken bij het - voor velen nog bekende - Van der Valk hotel bij Emmen, om van start te gaan voor de ABC Trial. Niet zoveel als zou kunnen en mogen, maar veel mensen bleken hun uitgestelde vakanties nu na de zomer in te halen. Anderen waren wellicht nog wat onwennig om zich al in een groter gezelschap te mengen.
Voor hen die wel van de partij waren had de ervaren Joep Wanders (nu echt voor het laatst?) een gevarieerde route door Drenthe en Groningen voorbereid. Joep inmiddels wel een beetje kennende, zou dit hoogstwaarschijnlijk een pittige route worden en ik kan nu al wel verklappen dat die verwachting uit zou komen!
Net als bij de vorige editie in de Betuwe werd er gewerkt met de RallyCheck app in plaats van met de conventionele bordjes. Geen harde tijdcontroles ook, maar er zou wel een regularity worden gereden en een getimed traject.
Om 8:43 mogen driver Harry Rupert en ondergetekende het eerste routeboek ophalen. Het begin lijkt niet zo moeilijk, al blijft het opletten met de kleur van de kaartwegen. Al jaren een specialiteit van Joep om daar mee te spelen, wel of niet of zo min mogelijk bepaalde kleuren mogen gebruiken. De variatie van dit keer (zelf nog niet eerder meegemaakt!) is dat de kleur van het “nummerballetje” de kleur aangeeft die je moet vermijden. Lijkt simpel, maar onderweg heb ik toch verschillende keren mijn route zitten aanpassen! Grensbenaderen op een kaart uit 1960 is dan weer een hele andere – leuke – uitdaging. Al vergaloppeerden velen zich hier bij een snelheidscontrole in een 30 km zone. Gelukkig zagen wij het net op tijd. Dat geluk hadden we een week eerder bij de Gelderlandrit niet, toen we aardig wat bonuspunten pakten door te snel te rijden op een onverharde weg. Soms heb je mazzel, soms niet… Zo hadden we wat minder geluk tijdens de bol-pijl in RallyCheck stijl. Niet alles goed gelezen in het reglement of niet goed door gehad of te snel gehandeld, maar we sprokkelen aardig wat fouten. Verder was het wel leuk om dit systeem eens uit te proberen. Al rijdend verschijnen vanzelf de te rijden bol-pijl situaties op je telefoon, goed bedacht. Bij de prima lunchpauze bij de zeer fraaie Fraeylemaborg bij Slochteren was het toch wel even schrikken qua strafpunten. Al hadden we het idee dat niet alle combinaties aan mogelijke fouten goed in het systeem zaten. Dat zou later ook blijken.
Met de onvermijdelijke rallykroket in de maag en vol goede moed werd de middagetappe aangevallen. Anders qua opzet, meer in Tulpenrallye stijl qua routeconstructie. Pijlen en punten niet eerder of later in de route opnemen en geen geknoei met wegenkleuren meer. Opletten met verleggingen, al had Joep zich wat dat betreft aardig ingehouden. En toch maak ik een paar onnodige fouten. Net de routecontrole in het scherm bevestigd en vervolgens zien dat er toch een kortere route mogelijk was. Oh f*ck. Geen weg meer terug. Door dan maar weer. Ook een mooie vondst was de regularity waarbij de route van tevoren niet vast lag. Pas op een punt of pijl kreeg je in je scherm de opdracht voor de volgende punt of pijl. Dus dan pas snel het vervolg van de route bepalen en ook nog de tijd in de gaten houden. Best inspannend moet ik zeggen! Maar met in totaal 26 seconden afwijking op 4 meetpunten in bijna 24 minuten rijtijd waren we na afloop niet geheel ontevreden. Daarna werden de deelnemers nog getrakteerd op enkele trajecten met verschillende kaartschalen, types kaart en grappen en grollen in grensbenadering en ingetekende lijn. De ingetekende lijn op een Duitse 1:100.000 kaart (een handelsmerk van de ABC’s van Joep) voerde ons rakelings langs Duitsland en werd geklokt van begin tot eind. Geen probleem, de tijd was goed te halen. En ook dit traject was plezierig om te rijden. Na de traditionele test op de “slipbaan” bij Dibo pakken we tegen half 7 de afsluitende controle. Best een lange inspannende dag. Maar zeker de moeite waard, de rally was uitdagend en leuk om te rijden, de wegblijvers hebben echt wat gemist. Bij Van der Valk staat een smakelijk en overvloedig dinerbuffet gereed om even bij te komen van alle avonturen. Nu maar hopen dat al mijn domme fouten onderweg een niet al te beschamende klassering op zou leveren….
Na wat correcties voor o.a. wat zaken die fout gingen bij de registratie bij de test (ja, en ook bij de rekenarij met digitale routecontroles kost dit toch gewoon extra tijd…) was het dan tijd voor de uitslag. Helaas was een behoorlijk deel van de deelnemers toen al vertrokken. Voor ons werd het wachten dan uiteindelijk tot onze stomme verbazing beloond met de winst in de Master (Expert) klasse! Die zag ik niet aankomen… ja, we hebben wel eens vaker een goed resultaat, maar hier had ik geen lekker gevoel bij over de uitkomst. Blijkbaar hadden meer van ons regelmatig de nodige “oh f*ck” momentjes in de auto. De winnaars in de Challenge (Tour) klasse, Peter en Arco de Bree, en de Trial (Sport) klasse, Gretha en Peter van Bruggen, zullen ongetwijfeld ook tevreden zijn over hun resultaat.
Vanaf de allereerste editie in 1999 van toen nog de ABC Rally, georganiseerd door Arthur Denzler, heb ikzelf geen aflevering gemist. Eerst als bestuurder, met mijn vrouw Gea als navigatrice, later enkele jaren als uitzetter en vervolgens als navigator bij verschillende bestuurders heb ik ze allemaal mogen meemaken. En dit was echt een meesterstuk. Een waardig afscheid (toch?) van Joep Wanders als uitzetter! Na deze geslaagde editie zijn we heel benieuwd naar de volgende en wie het stokje van Joep gaat overnemen. Hem of haar wacht een mooie uitdaging. En ons hopelijk ook in 2022!
Rutger Kwant
Foto's: Niko Bloemendal