Gezien de afstand van onze nieuwe woonplaats Hengelo(O) en het starteiland van Maurik, besloten we op het laatste moment Van der Valk in Tiel te boeken, om s ’morgens uitgerust te starten. Meer mensen vonden dat een goed idee want vrijdagavond troffen we al een aantal rally-vrienden in het restaurant. Na borrelen in de Skybar bleek niet mogelijk. Wachtrijen in de gang… blijkbaar de enige attractie in Tiel op een vrijdagavond.
Classic Events had het Eiland van Maurik gekozen als start-, lunch en finish locatie, ongetwijfeld wegens de beschikbare parkeerruimte en horeca locaties. Het indelen in verschillende gebouwen voor de respectievelijke klasses is begrijpelijk maar niet gezellig. De Corona maatregelen zijn de doodsteek voor alle sociale contacten, welke zo’n belangrijk onderdeel van de rally-wereld vormen. Niet verder getreurd, er zijn geen andere opties. De RallyCheck ingesteld en starten maar!
Kaart 1 begon meteen lekker met een regularity, en je moest direct bij de les zijn; De brug over het Amsterdam-Rijn kanaal was verlegd. Dat hadden we niet opgemerkt, maar op basis van de gemeten afstand dachten we dat de er opvolgende weg was verlegd, en gingen vandaar uit omrijden. Binnen twee kilometer de mist in, we zijn weer wakker! De daaropvolgende kaart met ingetekende lijn met barricades verliep soepel, behalve dat het heen- en weer rijden bij een driehoekje niet resulteerde in de controle H. Mooi dat je achteraf de complete gereden route op kunt roepen.
Kaart 3 bestond uit het systeem dat je alleen Geel-Oranje-Rode wegen mocht gebruiken met aflopende prioriteit, en nog eens wegen in één richting. Breinkrakers voor onze navigators! Dit traject kenmerkte zich door een subtiel rood puntje in de “d” van de plaatsnaam Goilberdingen, een kunstig verlegde weg, en een bijzonder geniepige routeopdracht die alleen op deel I van II kaarten stond. Om ervoor te zorgen dat je deze routeopdracht zou vergeten, werd erop driekwart van de route een Special ingelast; wederom een nieuw type kaartleessysteem; Grensbenaderen volgens het principe Geel-Oranje-Rood, wegen wel in twee richtingen te berijden en dan met openingen in de grens waarvan je pas bij het starten te zien krijgt (RallyCheck) welke open zijn en welke gesloten. Dit gecombineerd met nog eens een verlegde weg, en de beperkte mogelijkheden om de openingen te mogen gebruiken gaf een hele nieuwe dimensie; complimenten aan de uitzetter.
Daarna bij de TC-In nog een slalom testje afraffelen, en dan door met een traject Punten vrije Route op een 1 op 100.000 kaart uit de Batavieren. De schaal was slechts een vage suggestie van de werkelijkheid en de cartograaf was meer een goedbedoelende amateur. Met andere woorden, dit was niet direct ons moment van glorie. Meer een kwestie van doormodderen en met de moed der wanhoop enigszins van vermoedelijk punt naar vermoedelijk punt en de finish worstelen. Luctor et emergo en dan maar goed maken op het volgende traject Pijlen Kortste route op weg naar de goed verzorgde lunch.
De middag trapte af met een Pijlen Kortste route met de onderhand bekende Geel-Oranje-Rood restricties, op een schaal van 1 op 100.000. Een prachtig uitgezette route met de juiste stress-levels om een verlegde wegsituatie goed op te lossen. In het laatste stukje misten we een kleine vertekening van de weg, waardoor we niet gingen omrijden. Het volgende traject Pijlen Kortste Route, Punten een-na-kortste route bood een mooie variatie in het uitmeten van de juiste wegen en kaartmanipulatie. Op naar het één na laatste traject, een regularity op een blinde lijn, met een behoorlijk hoge gemiddelde snelheid. Meestal niet onze forte, maar vandaag liep het als een zonnetje, alles goed en met maar weinig tijdstraf. Een scherprijder onderaan de dijk op een weggetje die je in de bocht naar rechts nauwelijks zag, en twee verlegde wegen, alles in één keer goed. De euforie hierover verdween snel met het omslaan naar de nieuwe laatste kaart.
Een uitsmijter van de uitzetter; de kaart in spiegelbeeld met wederom een spannend systeem; Pijlen onbekend, kortste route, Geel-Oranje-Rood. Via de RallyCheck wordt doorgegeven wat de volgende pijl wordt die je moet rijden. En aangezien er een Special was ingebouwd, ook nog eens tijdsdruk. Erg mooi gevonden! In de route natuurlijk een wegverlegging, uitnodigingen tot tegengesteld rijden en de noodzaak voor de navigator om de spiegelbeeldsituaties op de kaart te vertalen naar voor de bestuurder begrijpelijke instructies. En elke navigator weet dat dat een bijna onbegonnen taak is…. Even werden we op de laatste pijl nog in verwarring gebracht; de sticker met het pijlnummer 4 sloot volgens ons de onderliggende weg van pijl 4 én de finish af. Na enig overleg en discussie besloten we dat het een glitsch van de drukker moet zijn geweest, naar analogie van de opmerking “oeps…. Foutje bij de drukker”, en finishten drie minuten te laat, toch een dertigtal strafpunten.
Vervolgens op naar het Eiland van Maurik voor de afsluitende ceremonie en erg lekkere hapjes. Zeker de hamburger kwalificeerde zich als goede vervanger van de rally-kroket.
Het klassement is in de middag in vergelijking tot de ochtend fraai opgeschud, wat goed is voor de spanning. Onze complimenten aan de organisatie om zo’n goed lopend evenement op te zetten onder deze uitdagende omstandigheden.
Truus Bakker en Eric Hesp
Eindklassement
Foto's: Niko Bloemendal - meer foto's van Niko!
