Write a comment

 

Enigszins gespannen staan we aan de start van de HNYR, een nieuwe jaar, een nieuwe rally op de kalender met een nieuw concept ‘Heavy’: wat staat ons te wachten?
Het concept zou elementen bevatten van de Belgian Westhoek Classic, de Rally of the Tests en de Wintertrial. Nu heb ik van deze rally’s alleen de Wintertrial eens gereden, meer dan tien jaar geleden dus daar heb ik geen houvast aan. Maar ik hoor dat ook de navigatoren met (veel) ervaring in deze evenementen dezelfde spanning ervaren: wat gaat er gebeuren en, kan ik dat wel?

Bij de documentencontrole krijgen we een tabellenboek en het wedstrijddocumentenboek uitgereikt waarin we al kunnen zien dat we in twee dagen meer dan 20 (!) regularity’s voorgeschoteld gaan krijgen afgewisseld met evenzoveel tijdcontroletrajecten (navigatietrajecten met tijdcontroles) en natuurlijk een aantal testjes (met bogeytijd). Deze trajecten worden afgewisseld met verbindings- en navigatiesecties waar wél de juiste route gereden moet worden maar de tijd niet wordt geregistreerd. Dit zijn dan ook de secties waarin je het best even tijd kunt nemen om de overige trajecten in te tekenen.

Elk van de verschillende soorten route-delen heeft een eigen kleur die niet alleen op het tijdschema maar ook op de kaartfragmenten herkenbaar zijn en op het eerste kaartfragment ‘lachen’ de rode nummers me toe, het eerste verbindingstraject (blauw) en de eerste regularity (rood) teken ik in op de parkeerplaats, dan gaan we rijden om wat van de startstress kwijt te raken.

We hoeven niet op te letten hoe laat we aankomen bij de start van de regularity, als we aankomen bij de zelfstart van de regularity kunnen we vertrekken in de eerstvolgende vrije minuut en het in de auto aangebrachte rallysafe systeem registreert onze starttijd én de GTC(‘s) onderweg.

 

En dan zijn we onderweg!
Binnen 1,5 uur hebben we in drie regularity’s en vier verbindingstrajecten al vier verschillende kaartleessystemen achter de rug en staan we bij de start van het eerste tijdcontroletraject. Bij de start van dit tijdcontroletraject ontvangen we hand out 2: reuze handig het advies om al in de verbindingstrajecten de overige trajecten in te tekenen maar de uitzetters hebben het nog eens extra ‘Heavy’ gemaakt door de route steeds in delen aan te bieden, vooruit intekenen kan dus maar heel beperkt.
Binnen dit tijdcontroletraject rijden we volgens het systeem pijlen kortste route twee regularity’s. Ook hier kunnen we zelf bepalen hoe laat we starten maar ligt wel de rijtijd vast: te vroeg of te laat aankomen bij de finish van dit traject levert namelijk wél strafpunten op.

Onderweg wordt de tijdregistratie van zowel de tijdcontroles als de geheime tijdcontroles tijdens regularity’s gedaan door het rallysafe systeem. Onderweg voelt dat niet prettig, het ons onbekende beeldscherm laat verschillende schermen zien, die we niet altijd zien en waarvan wij niet altijd weten wat het betekent. Soms lijkt het alsof de tijd al loopt voordat we zijn gestart en, al zie je in je ooghoek wel dat het scherm verandert, kun je niet zien wát het systeem nu eigenlijk registreert.

We kunnen niet anders dan vertrouwen dat de registratie goed gaat maar we missen wel, juist omdat het voor ons een nieuw systeem is, de bevestiging dat wij de controlepunten op de juiste wijze aanrijden, stoppen en weer vertrekken. Ook brengt het systeem met zich mee dat je de pech kunt hebben in een wachtrij te belanden voor bijvoorbeeld de start van een regularity, je mag immers niet in dezelfde minuut vertrekken als een andere deelnemer.

Vooraf hebben Hans en ik afgesproken dat we de juiste route voor laten gaan, dat we tijdens regularity’s eerst eens zullen zien wat er van ons wordt gevraagd en de opgegeven snelheid te rijden voordat we gaan goochelen met tabellen.
Bij deze eerste regularity maar ook bij alle volgende regularity’s pakt Hans de tabel(len) en neemt deze voor zijn rekening. Een enkele keer vraagt hij mij een tijd op te zoeken en regelmatig hoor ik Hans ons door de regularity’s heen rekenen.

De trajecten met verschillende route-opdrachten blijven elkaar opvolgen, verschillende kaartschalen, verbindingstrajecten, navigatiesecties. Hans en ik gaan soepel door de dag en ook in de avond tijdens de verschillende trajecten in (of op?) Fürsten Forest hebben wij het ontzettend naar onze zin. Bol-pijl zonder afstanden in een volstrekt donker gebied zijn een mooie uitdaging…

Met een goed gevoel komen we aan bij het hotel voor de overnachting, daar zien we enigszins teleurgesteld op de gepubliceerde tussenuitslag dat we veel meer strafpunten hebben dan we hadden verwacht; algauw blijkt dat de verwerking van de registraties van het rallysafe systeem niet foutloos is gegaan en dat de organisatie hard aan het werk is om dit te corrigeren.

De volgende morgen is de tussenuitslag gecorrigeerd en het goede gevoel dat we hadden blijkt tóch te kloppen; we gaan in de top vijf van start voor de tweede dag. We gaan nog even terug naar Fürsten Forest en daar wachten ons vier mooie tests met een scherpe bogeytijd én een regularity in het modderige bos, echt reuzeleuk!

 

En ook vandaag werken we soepel de ene na de andere hand out weg, Bij de start van een tijdcontroletraject krijgen we een kaartfragment dat we in moeten voegen op de kaart die we al hebben ingetekend, een leuk stuk op een schaal 1:50.000 waar we moeten opletten niet tegengesteld te rijden én worden getrakteerd op een mooie verlegde weg waarbij we op een cruciale plek meermalen langs Frank en Eilina komen die de controlekaart afstempelen.

En dan gaat het mis!
Na het ingevoegde kaartfragment moeten we terug op de oorspronkelijke kaart en heb ik niet direct in de gaten waar we zijn. We stoppen bij de einde weg en terwijl ik probeer uit te vinden waar we zijn zien we een andere deelnemer linksaf slaan. Dat bevestigt precies wat ik ook dacht, we slaan linksaf en na 300m wil ik én kunnen we haaks links.
Het verloop van de weg klopt niet helemaal maar na het precieze 1:50.000 weet ik dat ik deze 1:100.000 kaart ruimer moet interpreteren.

 

En dan ben ik de weg kwijt.
Met behulp van het kompas en het doorrijden naar – hopelijk herkenbare - wegaansluitingen probeer ik te bepalen waar we zijn. Dat lukt niet zo maar! Uiteindelijk volgen we (fiets)wegwijzers naar het nabijgelegen plaatsje Lengerich, zoeken daar de kerk op en kunnen zo onze positie bepalen. En nu zo snel mogelijk naar de finishcontrole, we zitten immers in een tijdcontroletraject!

Uiteindelijk verliezen we hier 12 (of 13) minuten en missen we 2 controles. Bovendien duurt het enige tijd voor we herstellen, we draaien al pratend in het aansluitende verbindingstraject de B214 op, bespreken we dat die aansluiting op de rotonde niet helemaal lijkt te kloppen en doen vervolgens niets (!) waardoor we niet alleen stempel G missen maar zelfs de (foute) stempel F voorbij rijden.

Het ‘Heavy’ in deze rally wordt voor mij voornamelijk bepaald door de veelheid aan verschillende trajecten en systemen die elkaar steeds afwisselen en natuurlijk dat een groot deel van de rally in het donker wordt verreden. En dat ook nog eens afgewisseld met regularity’s en testjes met een scherpe bogeytijd waardoor ook de rijder steeds flink aan de slag moet. Al met al een hartstikke leuk concept als je het mij vraagt. En ben je nog niet geroutineerd genoeg? Veel rally’s rijden zodat je ook snel aan deze mee kunt doen!

Natuurlijk zijn er kritische kanttekeningen bij het eerste evenement van deze organisatie: waarom staat het te gebruiken kaartleessysteem niet ook op het kaartfragment, een plaspauze in de ochtend is ook voor vrouwen fijn(er) dan onderweg achter een boom, vraagtekens bij gebruik van het rallysafe systeem, een late en onduidelijke tussenstand, veel klagende mensen onderweg, een afgelast deel van de route, een uitgestelde start de volgende ochtend.
Allemaal kanttekeningen van praktische aard waar de dit jaar opgedane ervaring de organisatie er zeker toe zal aanzetten keuzes te heroverwegen bij de volgende editie.

Daarnaast geldt voor mij dat ik nu eenmaal niet enthousiast wordt van (veel) regularity’s en zeker niet over regularity’s met wisselende snelheden. Het precies op de juiste locatie de tripmaster op 0 zetten én precies op de juiste tijd de stopwatch op 0 zetten én steeds een controle van de tabel terwijl je aan het navigeren of autorijden bent maakt het misschien wel meer ‘Heavy’ maar voor mij niet leuker.

En de alternatieve aanpak, namelijk de snelheidsverschillen doorrekenen zodat je geen gedoe hebt met de precieze locatie, en het op 0 zetten van de apparaten maakt van rallyrijden in mijn ogen een rekenwedstrijd.

 

Conclusie: Ja!
Voor herhaling vatbaar, het is echt een leuk en nieuw concept. De route-opdrachten zitten goed in elkaar, zijn afwisselend, de testjes zijn sowieso hartstikke leuk en de voortdurende afwisseling maakt het soms chaotisch maar het is geen enkel moment saai.

Yolanda Zijl

Equipe: Hans van Beek - Yolanda Zijl | Expertklasse

foto's: Niko Bloemendal - fotoalbum HNYR

fotoalbum Henk Bouwhuis HNYR

 

 

---