Verslag Peelrand Classic 2020

Verslag PRC 2020.

Op zondag 6 september is de PeelRand Classic verreden. Oorspronkelijk op de kalender voor 5 april, maar door het covid-19 virus werden vanaf half maart alle evenementen afgeblazen. De ROZ Classic was op 7 maart voor mij de laatste wedstrijd voordat de boel op slot ging. Gelukkig komt er inmiddels wat meer ruimte om evenementen te kunnen organiseren, en met de nodige voorzorgsmaatregelen kan er weer gereden worden. En wat dat betreft had de ASC Van Hornerijders het goed voor elkaar. Zo werd voor de PRC een gedeelte van de route die door België zou lopen geschrapt, en werd de route niet met behulp van routecontroles gecontroleerd maar via de Rallycheck-app. Ook waren er geen bemande controles, en de tijdcontroles gingen ook via Rallycheck. Zaal Geraats te Grathem, de start-, rust- en finishlocatie, was voor elke equipe een plekje aan tafel ingericht. Op veilige afstand van elkaar en het was de bedoeling om niet onnodig heen en weer te lopen.

Jaap en ik hadden om 7:45 uur afgesproken op de carpoolplaats in Heteren, en net na negenen kwamen we aan in Grathem. Vlak voor aankomst zette ik de Terratrip aan en… hij bleef op nul staan. Wat is dat nu weer, de laatste keer, bijna een half jaar geleden, deed hij het nog. Pogingen om hem aan de praat te krijgen bleven vruchteloos. Hij kreeg kennelijk geen signaal, en als hij wel een signaal kreeg deed hij er niets mee. Gelukkig heb ik nog een VDO minicockpit in de auto, maar die laat zich helaas wat omslachtig nullen. De Rallycheck zou ook bruikbaar zijn als tripmaster, maar ideaal is anders. Gelukkig bleek bij de start dat de Terratrip ineens weer wel bleek te functioneren, en nadat de eerste kaart was ingetekend begonnen we aan de ochtendetappe. Deze had een lengte van ongeveer 104 km en een rijtijd van 180 minuten. De eerste kaart voerde ons volgens grensbenadering in noordelijke richting door het gebied ten westen van Baexem en Heythuysen. En de deelnemers kregen genoeg voor de kiezen. Kaartwegen die niet aanwezig waren, of op een andere plek lagen, of overgingen in niet-kaartwegen, of een rivier kruisten zonder brug. Herconstructies waarbij de grenslijn wél mag worden overschreden en een fietspad die door het opschrift “met” gewoon bereden mag worden. Wanneer je bij een NRF rit een hersteller “1L” krijgt op een punt waar je al van plan was om linksaf te gaan is het de bedoeling om de route op datzelfde punt op te nemen. Op een scherprijder sloeg de Rallycheck niet aan, terwijl hij dat volgens de uitleg wel had moeten doen. Waarschijnlijk net iets te krap afgesteld.

De tweede kaart bracht ons volgens pijlen kortste route door het gebied ten noorden van Heythuysen en Roggel. De deelnemers kregen hier onder meer te maken met het kaartteken wegafsluiting dat bij de NRF wegen niet afsluit, met kaartwegen die in werkelijkheid niet aanwezig waren, met een brug die dat wel was, maar die volgens de kaart een voetbrug was waar men natuurlijk geen gebruik van mocht maken. En met pijl 11 die tevens pijl 2 was en daarmee de deelnemers verleidde om hem na pijl 10 te vergeten…

De volgende kaart bevatte een ingetekende lijn met barricades die een ruime lus rond Neer beschreef. De uitzetter probeerde de deelnemers te verleiden om een stukje van de IL tegengesteld te rijden, en maakte hij het ons moeilijk doordat hij goed doordachte routes wreed onderbrak met keercontroles. Verder voegde hij een tunnel toe onder een bos, waardoor een op het eerste gezicht onderbroken weg toch te berijden was. Een doordenkertje was een hersteller “1L” op een punt waar we al van plan waren om naar links te gaan. Eigenlijk hetzelfde dus als op de eerste kaart. Deze keer echter liep vervolgens ook de herconstructie volgens de uitzetter nogmaals via die “1L”, en dat heeft kennelijk tijdens een herconstructie geen invloed. Ik moet toch maar eens gaan uitzoeken hoe dat precies zit… De ultieme niet-kaartweg werd gedwongen bereden toen een weg waar de deelnemers moesten afslaan niet op de juiste plek lag. Doorrijden dus een doodlopende weg in, en deze doodlopende weg liep gewoon dwars door het op de kaart weergegeven PeelRand Classic Meer.

De route op de volgende kaart was weer volgens pijlen kortste route en ging in zuidwestelijke richting naar Horn. Doorgetrokken bermlijnen, niet aanwezige wegen die al of niet wel vanuit de andere richting gebruikt konden worden en een fors aantal keercontroles maakten dit tot een lastig traject.

Het laatste deel van het ochtendtraject werd verreden volgens bol-pijl met en zonder afstanden. Ik moet helaas bekennen dat ik bij dit traject mijn navigator niet voldoende heb ondersteund. Ik ken het systeem erg goed door mijn deelnames aan de Nacht van Weesp, en weet waar men bij dit systeem op moet letten. En het eerste waar men op moet letten is of het plaatje klopt met de werkelijkheid. En als ik beter had opgelet had ik de twee fouten die we in dit traject maakten zeker kunnen voorkomen. De eerste situatie van dit traject klopte meteen al niet, volgens de bol-pijl moesten we op een eindeweg rechtsaf. Alles aan het plaatje klopte, de parallelweg ervoor, het fietspad waarvoor we gewaarschuwd werden, het feit dat het een voorrangsweg was. Die details leidden de aandacht af van het feit dat het in werkelijkheid geen eindeweg was, maar dat aan de overkant ook een weg liep en het dus een viersprong was. We hadden daar dus moeten doorrijden op zoek naar een eindeweg en zouden dan een goede keercontrole ingereden zijn. Helaas niet dus. Een aantal opdrachten verder moesten we op een kruising links. Helaas bleek dat de betreffende viersprong een beetje versprongen was en dus niet voldeed aan de opdracht. En ik had het wel opgemerkt, maar daar niets mee gedaan. We reden tijdens deze ochtendetappe vrijwel vanaf het begin met tijdachterstand rond, na ongeveer 72 km was onze achterstand 20 minuten op het ideale tijdschema. Tijdens de laatste 40 minuten hebben we gelukkig nog aardig wat tijd kunnen goedmaken. Dat kwam natuurlijk ook doordat we het bol-pijl traject veel te nonchalant aflegden. Uiteindelijk pakten we bij de finish 11 minuten tijdstraf. Volgens de Rallycheck hadden we 11 fouten gemaakt. Dat leek ons wat veel, en we konden het ons toegestuurde resultaat niet zo goed interpreteren.

We werden geacht om op onze ideale starttijd te beginnen aan de tweede etappe, maar met een rust van 70 minuten was dat geen probleem. De lunch was prima verzorgd. Soep, broodjes en koffie, en daarna konden we er weer tegenaan. Na de rust verliep voor een aantal deelnemers het opstarten van de Rallycheck niet vlekkeloos, maar uiteindelijk begon iedereen aan de middagetappe. Met een lengte van ongeveer 77 km en een rijtijd van 135 minuten was dit traject beduidend korter dan de ochtendetappe. En belangrijk verschil met de ochtendetappe was dat men wegen ’s middags slechts in één richting mocht berijden. Op de eerste kaart was de route aangegeven door een ingetekende lijn met barricades en de route liep aan de linker- en rechterzijde van het Kanaal Wessem Nederweert naar Ell. Een gedeelte van de ingetekende lijn was “blind”. De problemen in dit traject waren opnieuw van een gevarieerd karakter. Scherprijders, niet aanwezige wegen, wegen die niet te berijden waren, en een aantal keercontroles die voor steeds weer opschuivende opnamepunten zorgden.

Op de tweede kaart kregen de deelnemers weer te maken met een grensbenadering. De route ging in zuidelijke richting naar Neeritter. Een verlegde weg, niet aanwezige wegen, kaartwegen die overgaan in niet-kaartwegen en een aantal keercontroles vormden op deze kaart de uitdaging. Aan het eind van deze kaart, in een zone 30 in de bebouwde kom van Neeritter, werd de snelheid van de deelnemers gecontroleerd. Ik probeer mij in de bebouwde kom altijd netjes te gedragen, en Jaap had een voorgevoel toen we Neer binnenreden. Hier zou hij wel eens kunnen zitten, en inderdaad. De melding kwam op de Rallycheck, 35 km/uur in een zone 30. Iets te hard maar ruim binnen de marge die de organisatie hanteerde. Een aantal deelnemers reed hier echter wel ruim te hard en ontvingen daarvoor een aantal strafpunten. De bestraffing werd berekend door de overschrijding te verminderen met 10, de uitkomst te kwadrateren en vervolgens te vermenigvuldigen met 0,3. Dus 40 in de 30 is “gratis”, 50 in de 30 levert 30 strafpunten op en 60 in de 30 kost 120 strafpunten. Een fiks aantal, maar mijns inziens is het equivalent van vier gemiste controles voor het rijden met het dubbele van de maximumsnelheid in een zone 30 een meer dan terechte bestraffing. Van de 37 deelnemers reden er 17 meer dan 10 km/uur te hard. De hoogst gemeten snelheid was 59 km/uur, wat de betreffende equipe 108,3 strafpunten opleverde.

De route op de laatste kaart deed het gebied ten noorden van Neeritter en Ittervoort. Op deze kaart kwamen niet zoveel problemen voor. Vrijwel direct was de doorgaande weg van de kaart gehaald en moesten de deelnemers een zandweg gebruiken. Bij een herconstructie moesten de deelnemers goed opletten dat ze niet de grens met België zouden overschrijden. Verder waren een paar kaartwegen niet aanwezig of gingen over in niet-kaartwegen, en probeerde de uitzetter om deelnemers wegen tegengesteld te laten rijden. Uiteindelijk bereikten we de finish op industrieterrein Santfort bij Ittervoort, en pakten we nog drie minuten tijdstraf.

Via een korte neutrale route ging het weer terug naar Zaal Geraats in Grathem. Bij aankomst in de zaal bleek dat we in de ochtendetappe slechts vijf fouten hadden gemaakt en niet elf. We hadden een verkeerde conclusie getrokken bij een wel of niet versprongen kruising, we hebben de herstelopdracht tijdens een herconstructie verkeerd geïnterpreteerd en een verlegde weg niet opgemerkt. En dus die twee fouten in de bol-pijl. Waar kwamen die 11 fout bij de voorlopige controlekaart dan vandaan? Bij het schrijven van dit stukje heb ik de ons toegestuurde voorlopige controlekaart nog eens bekeken, en het laatste deel van de route bleek daarop te ontbreken. In het middagdeel hadden we één fout gemaakt, we hadden niet gemerkt dat een kaartweg overging in een niet-kaartweg. Er stond inmiddels een lekker buffet voor ons klaar. De digitale verwerking van de uitslag verliep helaas niet zoals gehoopt. Er deden zich problemen voor en de correctie daarvan kon helaas niet snel worden doorgevoerd. De top drie in de voorlopige uitslag tekende zich echter wel duidelijk af. Op basis daarvan werd de prijsuitreiking gedaan, en Jaap en ik mochten naar voren komen om de eerste prijs in de Expertklasse in ontvangst te nemen. De eerste prijs in de Sportklasse ging naar Petra en Rob Sijben, en in de Toerklasse ging de eerste prijs naar Maaike Hensbergen en Marijn Alderwereld.

Al met al was het een geslaagd evenement. Uiteraard werd het sterk beïnvloed door de Corona maatregelen, vooral voor de start, tijdens de rust en na de finish. Maar we hebben in ieder geval weer eens een wedstrijd kunnen rijden, en dat was wel heel fijn. Ik had nog nooit met de Rallycheck moeten werken, maar het gebruik daarvan viel reuze mee. Als bestuurder is het heel prettig dat je niet de hele tijd de berm in de gaten hoeft te houden, en gewoon een langsrijder missen behoort hiermee tot het verleden. Ik wil de organisatie hartelijk bedanken voor het vele werk, en hoop iedereen bij een volgend evenement in goede gezondheid weer terug te zien.

Carl Verboom, startnummer 24.

Klik hier voor de volledige officiële uitslag.

Foto's: Marco Koolen e.a.