Woensdagavond was het dan zover, iets later dan gepland maar rond 8 uur zaten wij dan toch eindelijk in de auto richting Maastricht. Voor het eerst, precies 1 jaar na dato, zaten Paul en ik weer samen in de auto voor een rally. Dit jaar niet met een Alfa aan de start maar met een BMW 2002 ti waarmee ruim 7 jaar geen meter meer is gereden. Traditioneel begint de gezelligheid tijdens de Coppa d’Europa de avond vooraf al in het starthotel. Helaas liet de planning het dit jaar niet toe al op tijd in het starthotel te zijn. Na aankomst in Maastricht dus nog even snel de tripcheck (compleet met omleiding door een wegafsluiting) rijden om vervolgens rond 22:30 een fantastisch dinner te nuttigen bij Ronald (McDonald). Al met al niet de beste voorbereiding welke wij op een wedstrijd hebben gehad maar het mocht de pret niet drukken.
Donderdagochtend voor het ontbijt nog even de documentencontrole, helaas waren wij woensdagavond pas te laat in het hotel. Stickers plakken, kompas checken, de tijd goedzetten en de olie nog maar eens peilen. De BMW had tenslotte sinds de SLS van 2011 geen meter meer gereden.
Zoals ieder jaar geen vaste starttijd maar het routeboek 10 minuten voor ideale starttijd ophalen en vervolgens vrij vertrekken. Helaas was het voor de start voor ons iets te gezellig en hadden we niet de scherpte direct na het verlaten van het hotel de langste route op de bol-pijl te rijden (dom, dom, dom want dit is toch een bekende truc van Rene). Direct de eerste letter aan de broek dus te toon was gezet. De ochtend telde niet minder dan 4 regularities en 1 test, via een bol-pijl afloop van het hotel direct aan de bak voor de eerste regularity net buiten Maastricht. Gelukkig liet de bol-pijl voldoende tijd de eerste routebeschrijving uit te pluizen, hadden we maar beter opgelet…
De eerste regularity verliep voor ons probleemloos (vader en zoon De Rooij kregen helaas te maken met een kudde overstekende koeien, direct dus het schrapresultaat kwijt) en via pijlen kortste route en de volgende routebeschrijving trok de caravaan van ruim 100 auto’s zuidwaarts. Vlak voor regularity 2 helaas (zoals meerdere deelnemers) een ontbrekende bermlijn van een rode weg gemist dus de 2e gemiste controle was al een feit. Op regularity 2 helaas onvoldoende gekeken naar een aantal haarspelden dus toch een 15-tal strafseconden.
Na een vervolg van routebeschrijving op de kaart op zowel 1:50.000 als 1:100.000 kaarten verder via regularity 3 (later geneutraliseerd in verband met een niet kloppende schaalvermelding, beetje flauw protest gezien er al kilometers op deze kaart werd gereden) naar test 1, een korte slalom op een parkeerplaats. Na de test nog via pijl kortste route, waarop we een scherprijder links van de kerk niet hebben gezien, naar regularity 4 op een routebeschrijving om rond 14:00 eindelijk te genieten van de lunch in Bad Bertrich. Helaas geen vlekkeloze ochtend met 3 gemiste controles en 1 mindere regularity.
Na de lunch, op wederom perfect verzorgd kaartmateriaal, via pijlen kortste route naar regularity 5 en test 2, wederom op een parkeerplaats langs de route. Na de test via een grensbenadering richting Kaiserslautern voor de laatste regularity van dag 1 (op bol-pijl). Op naar het mooie Maritiem Hotel in het hartje van Mannheim. Helaas was de middag kaartleestechnisch minder uitdagend dan de ochtend, zo goed als alle deelnemers in de Super klasse (Expert) reden de middag foutloos. Na aankomst in het hotel een matig gevoel bij de eerste dag, moeite in het ritme te komen en de scherpte was na een jaar toch ver te zoeken. Gelukkig was het plezier in de bar er niet minder om en dit is voor ons toch het voornaamste doel van het rallyrijden.
Na een goede overnachting in het Maritiem hotel bleek de schade toch minder groot dan gedacht. Plaats 4 (en plaats 5 virtueel na de schrapresultaten van de slechtste regularity) en beste Nederlandse equipe was het resultaat van dag 1. Op dag 2 via een lunch in Reichenbach richting Saarbrucken voor de overnachting. Volgens de organisatie was dag 1 slechts een opwarmertje voor de resterende 2 dagen dus scherpte was gewenst. Na een verbinding via bol-pijl Mannheim uit wederom het bekende recept, 4 regularities tijdens het ochtendtraject, met direct de start van de eerste regularity na de bol-pijl. Het volledige ochtendtraject was uitgetekend op slechts 2 kaarten dus het was goed opletten de regularities in de juiste volgorde aan te doen gezien de enige richtlijn op de eerste kaart de grens voor de grensbenadering was. Voor ons een foutloze ochtend met in totaal slechts 15 seconden op de 4 regularities.
Na een leuke lunch aan het oude spoor in Reichenbach proberen de scherpte van de ochtend vast te houden in de middag. Evenals op dag 1 2 regularities tijdens de middag met als hoogtepunt de laatste regularity van de dag. Na de start via 2 pijlen naar een grote doorgaande weg (D35). Helaas reden wij de voet van pijl 2 voorbij (niet goed getript of niet goed gemeten in de spanning van de regularity), op deze weg konden wij helaas niet draaien dus toen wij eindelijk terug waren bij de juiste weg liepen wij al 1,2 kilometer achter op het tijdschema. Alle zeilen bij om de tijd alsnog in te lopen, hierdoor niet nagedacht over een niet kloppende wegaansluiting na aankomst bij de punt van pijl 2. Het stukje weg op de punt van pijl 2 was niet berijdbaar door een verbodsbord echter heb ik totaal niet opgemerkt dat wij hierdoor moesten omconstrueren. Gelukkig was ik niet enige, iedere equipe heeft dit niet uitgevoerd en kwam dus kilometers te kort op de regularity. Jammer voor iedereen die reeds een schrapresultaat op de regularities had, voor ons was dit nog niet het geval gezien onze grootste straf tot op heden 15 seconden was.
Na een gezellige avond aan de bar in het Victor’s hotel bleek de 2e dag onze beste te zijn. Algemeen de eerste plaats veroverd en verwikkeld in een secondenspel met Harry Rupert en Rutger Kwant. De volledige top 5 stond binnen ongeveer 1 bordje. Dag 3 stond dus in het teken de Duitsers voor te blijven! Tijdens de ochtend dit maal geen regularities maar via TC’s naar de lunch. Helaas op de oude kaarten direct de eerste oude weg gemist, het eerste bordje hadden wij aan de broek. Vervolgens bij de 2e TC van de ochtend in verband met tijdsdruk niet gezien dat de weg welke wij wilden rijden verboden in te rijden was, een stempel met keercontrole gemist en dus inmiddels reeds 2 bordjes gemist. Door een constructiefout direct na de derde TC van de ochtend 5 minuten te laat bij de volgende TC en wederom een bordje gemist (100 strafpunten door deze constructiefout). Voor ons gevoel hadden we toch echt teveel laten liggen, er ontstond discussie over een O welke toch een Q was of was het een Q waar het streepje af was gevallen wat ons extra onzekerheid bracht. We hadden toch echt een Q gezien? Op een langste bol-pijl situatie welke was getekend als onverharde weg werd de langste route op de laatste bol-pijl voor de lunch nog geneutraliseerd omdat de weg toch echt verhard was (goed gezien Rutger)!
Na veel overleg met alle deelnemers hadden we toch echt het gevoel de eerste plaats te zijn verloren, missie voor de middag was dus de schade beperken en hopen de top 3 vast te kunnen houden. Nog 2 regularities te gaan en de verschillen waren gevoelsmatig te groot om nog te kunnen winnen. De start van het middagtraject was direct de start van een regularity dus het was opletten geblazen. Totaal onverwacht op de regularity door 3 dorpen dus opletten de juiste wegen te berijden en de dorpen in de juiste richting te verlaten. Na een afsluitende regularity van bijna 21 kilometer was het opletten en van de ene naar de andere oude weg situatie rijden om geen letters te laten liggen.
Met 2 en 4 seconden op de laatste 2 regularities en foutloos op de bordjes is het dan toch gelukt! 1e algemeen tijdens deze prachtige 15e editie van de Coppa d’Europa! Een rally met perfect kaartmateriaal (een super vernieuwing door de toevoeging van Jan Timmers aan de organisatie), goede horeca en hotels, leuke routes en volop spanning door de vele regularities. Een wedstrijd welke inmiddels een groot internationaal karakter heeft door de vele deelnemers uit heel Europa, maar toch een wedstrijd welke vooral meer Nederlandse deelnemers verdiend na al die jaren!
Volgend jaar roept het Oosten, start in Maastricht en vervolgens via Belgie, Duitsland, Tsjechie en Polen de finish in het Duitse Dresden! Noteer 2 tot en met 4 april 2020 in uw agenda (terugreis vanuit Dresden op zondag 5 april)! Wij zullen proberen de cup met de grote oren te verdedigen!
Rogier Simon
Equipe: Paul Zweers - Rogier Simon