Write a comment
Zaterdag 1 juni 2019, 07:00 uur ’s ochtends.
Wij – Erno en Miranda Reuvekamp - zijn er klaar voor. Reglement gelezen, rallytas gepakt en Sir JAG – onze Jaguar XJS Convertible – gepoetst en volgetankt. Op naar Heerhugowaard voor de Stelling van Amsterdam Rally (SVAR). De zon schijnt; het kapje kan eraf. Het belooft een mooie dag te worden!
Bij Hotel Jules in Heerhugowaard worden we allerhartelijkst ontvangen door de bemanning van de inschrijftafel. Iedereen heeft er duidelijk zin in. Met startnummer 78 in de Tourklasse vertrekken we pas om 09:34 uur. Nog tijd zat voor een kopje koffie en een heerlijke donut.
Waarom we in de Tourklasse zijn ingedeeld ontgaat ons. Sir JAG is toch echt nog geen 30! Al vinden we het niet erg. De routes van de Tour- en Comfortklasse zijn immers gelijk. En de deelnemers even fanatiek. Van ons mag het onderscheid sowieso worden opgeheven!
We gaan van start met gecombineerd “Pijlen kortste route, Punten kortste route en Punten één na kortste route”. Goed opletten dus! Na eerst een stukje industrieterrein gaat het al snel de mooie Noord-Hollandse polders in.
Vanaf Valkkoog gaan we over op “Grensbenadering”. In de buurt van De Stolpen blijken we niet over het Noordhollandsch Kanaal te kunnen. Er wordt aan de brug gewerkt. Hoe komen we nu aan de overkant van het water? We volgen de dwangpijlen. Wat we dan nog niet weten is dat dit - voor ons - de rally wordt met de meeste dwangpijlen ooit!
Verkeersregelaar in ‘t Zand
De eerste omleiding leidt ons via ’t Zand. Daar is het op zaterdag een drukte van jewelste. We staan middenin het plaatsje stil en kunnen geen kant meer op. Verkeersregelaars proberen het verkeer in goede banen én over een smal bruggetje te leiden. En de tijd tikt door. Veel te laat arriveren we bij TC2.
Opstopping in 't Zand
Snel vervolgen we onze route richting Julianadorp. De “Ingetekende lijn” voert ons bijna de duinen in richting De Kooy, voor de koffiestop. We besluiten geen koffie te drinken, maar gelijk verder te gaan. We hebben immers al veel tijd verloren.
Ruim 1,5 kilometer kaarsrecht onverhard bij Oterleek
8 minuten na het vertrek bij de koffiestop is de zelfstart van de “Regularity”. De gemiddelde snelheid is 36 km per uur; de tijdtabel in kilometers. Sir JAG heeft een mijlenteller en (nog) geen tripmaster aan boord. Dat wordt dus een uitdaging! Zeker als je dan de start van de “Regularity” niet kunt vinden! Want de “Ingetekende lijn” voert ons over een bruggetje wat we later zelfs op Google Maps niet kunnen terugvinden. Dus toch maar een bruggetje verder en gekeerd, ondanks dat dat reglementair niet mag.
We starten - door al het gehannes - te laat met de RP. De route is niet moeilijk: een stuk “Ingetekende lijn”, gevolgd door “Pijlen kortste route”. Maar nog “op de seconde nauwkeuring rijden” kunnen we wel vergeten. RP dus geheel verprutst. En door alle stress ook nog in de instinker van Jurgen Donders getrapt. Want via het graspad naar “End Regularity” rijden levert wel de “Y” op, maar blijkt niet de kortste route naar de volgende pijl. Maar dat zagen we natuurlijk pas nádat we hem hadden genoteerd…
Goed opletten levert hier een L op!
Op kaart 4 gaat het verder met “Pijlen kortste route, Punten één na kortste route”. Waarbij de uitzetter ons in Wieringerwaard lekker aan het puzzelen zet. Want via welk bruggetje rijd je nu de één na kortste route? Het maakt uiteindelijk niet uit. De beloning, de letter E, volgt pas op het einde. Bij Langereis gaan we over naar kaart 5: “Ingetekende lijn met barricades”. Nieuwe omleidingen met dwangpijlen – minstens drie - zorgen ervoor dat we stevige stukken omrijden en nog veel verder uitlopen qua tijd. We zijn blij als uiteindelijk Hotel Jules en de rallykroket in zicht komen…
Daar aangekomen blijkt dat alle verloren tijd door de file in ’t Zand en het veelvuldig omrijden in het geheel niet worden gecompenseerd. Sterker nog: onze starttijd na de lunch is zelfs vervroegd! Dus rest ons slechts negen minuten voor een sanitaire stop, lunch en het tweede bulletin. Er is een hardloopwedstrijd, dus vervallen de vrije punten 4 en 5.
We graaien een broodje van het buffet, klokken een glas melk achterover en melden ons – al kauwend – weer bij de starttafel voor de middagetappe. In de auto voelt het alsof we weer onze eerste rally rijden. Geen tijd om te eten. Wat een gestress! Alles bij elkaar zorgt het ervoor dat we ook ’s middags niet echt in de goede flow komen. Geen “zen” in de auto. Maar dat zal juist wel juist de bedoeling zijn geweest…
We crossen in Heerhugowaard eerst weer over het industrieterrein. Op zoek naar letters! “Punten vrije route, Punten kortste route en Punten één na kortste route”. Door elkaar. Wij houden niet zo van industrieterreinen. Maar al snel wordt de omgeving weer mooi. In de buurt van Oterleek volgt een werkelijk prachtig stuk onverhard, kaarsrecht door de polder. Sir JAG sputtert af en toe wat tegen. Het gras schuurt langs zijn buik. Maar wij genieten! Mooie weggetjes, kapje eraf en zon, wat wil je nog meer? Een tube zonnebrandcrème misschien? Want neus, schouders en armen zijn inmiddels aardig verbrand!
Doorgetrokken bermlijnen te over! Je moet ze alleen wel zien...
Wel raar dat we bij “Punten één na kortste route” telkens geen letters vinden… En dat dit zo vaak door woonwijken gaat… Later blijkt waarom. Minuscule kleine streepjes zorgen voor… doorgetrokken bermlijnen! Niet één keer, maar wel zes keer! Zelf met leesbril én loep nauwelijks te zien… Chips!
Ook zonder omleidingen in de middag blijkt het tijdschema krap. We arriveren te laat bij TC6. Een lekker ijsje maakt veel goed, maar zorgt er wel voor dat we de Y met aanwijzing HK missen. Met behulp van “Grensbenadering” vervolgen we de mooie route. Vlak voor Spijkerboor naderen we een supersteil bruggetje. Help! Gaat dat met ons slagschip wel goed? Maar Sir JAG nam ook dit bruggetje moeiteloos.
De derde kaart stuurt ons via Markenbinnen, West-Knollendam en TC7 richting Krommenie. En al liepen we hier geen verdere tijdsachterstand op, dat hebben we ruimschoots “goed” gemaakt door op de volgende kaart verkeerd te rijden. En op de snelweg richting Beverwijk terecht te komen. Snel keren bleek niet eenvoudig. Teneinde niet te worden gediskwalificeerd hebben we toen maar besloten vanaf dat punt direct naar Villa Westend te rijden. Dat we deze rally geheel verprutst hadden, was inmiddels toch al wel helder.
Lijfspreuk van Sir JAG en vele anderen, op het toilet bij Hotel Jules in Heerhugowaard
We zijn met Sir JAG in de Tourklasse op de 17e plaats geëindigd. Wat ons nog niet eens heel erg tegenviel. Want gezien de enorme hoeveelheid strafpunten in álle klassen was het voor iedereen gewoon een lastige rally. De mooie locatie aan het water, een verkoelend biertje op het terras en de lekkere BBQ zorgden nog wel voor een goed einde van een vermoeiende dag.
Tot volgend jaar!
Erno & Miranda Reuvekamp
