Dag 1: Morgen zal het beter zijn……
Allereerst willen wij Martin Roosenboom, Frans Diepeveen , Ton den Uyl en alle marshalls bedanken voor en complimenteren met de super geslaagde 7e editie van de Classic 500 Challenge. Donderdagavond kwamen we in onze Alfa met arko aan bij het nieuwe Van der Valk hotel in Enschede, het kloppend hart van de rally. De parkeerplaats was al gevuld met de helft van de equipes, het was al bar gezellig. Vrij laat gingen we naar onze prima kamer, veel slaap kregen we, met dank aan het onweer en de harde wind , niet. Met het uitzicht op de parkeerplaats zagen we vrijdag al vroeg dat de startboog werd geplaatst, zagen we Nico Bloemendal in zijn 2CV aankomen en was Bas Aalberts bezig om de met zijn servicewagen meegenomen geprepareerde Opel Kadett af te laden. Al bij het prima ontbijtbuffet was de nervositeit bij de deelnemers voelbaar, ook wij raakten hierdoor aangestoken. Om negen uur vertrokken we voor een lange rallydag door Duitsland in ons rookie jaar in de sportklasse.
De start verliep stroef met een verkeerd meetlatje en een voor ons te strak tijdschema. De route voerde via Glanerbrug Duitsland in. Tot halverwege TC4 leverde dat geen problemen op. De route voerde tussen prachtige hakselrijpe maisvelden over soms wel erg hobbelende wegen. Die Duitsers doen echt niets aan wegenonderhoud. In traject 3-4 heeft Martin ons te pakken, we vergeten te keren op een punt daarmee missen we RC T. Even later gaan we door de grenslijn om RC X te scoren en dat blijkt niet voldoende. Als toetje van sectie 1 staan de door ons gevreesde testen op het voormalig oefenterrein van het Duitse leger, Fursten Forest, op het menu. Met extra hard opgepompte banden (we willen geen lekke band) rijden we de testen veel te langzaam. Tot onze opluchting wordt echter besloten om de testen voor het klassement niet mee te laten tellen.
Tijdens de lunch krijgen we ook te horen dat een aantal auto’s tijdens de rally zijn stilgezet. De reden: klachten over te hard rijden. Om verdere problemen te voorkomen besluit de wedstrijdleider om alle TC’s van sectie 2 te neutraliseren. Dit klinkt ons als muziek in de oren met onze 18 minuten tijdstraf in sectie 1.
Dat er soms te hard werd gereden leert het lijstje van gelaserde snelheidszondaars. Nota bene in Q zones reden nogal wat equipes veel te hard, zij komen er met een waarschuwing van af waar het CJIB al gauw meer dan € 100,- in rekening brengt. Een tijdstraf vinden wij ook bij een eerste overtreding op zijn plaats. De rally is per slot van rekening geen hardrijwedstrijd. De equipes die alle (on)mogelijke routes rijden om toch nog een RC te vinden, en daarvoor kostbare tijd nodig zijn, zouden ook moeten worden beloond met een (foute) RC.
Over sectie 2 kunnen we kort zijn, die ging belabberd, de verlegde weg van RC B misten we, we begrijpen nog steeds niet dat we na RC O fout reden, de regelmatigheidsproef verknalden we en natuurlijk trapten we in de niet bestaande oprit naar de snelweg, waardoor we RC R misten.
Het resultaat van de eerste dag was een plekje in de onderste regionen van het klassement.
Na het heerlijke en uitgebreide buffet en een goede maar korte nachtrust namen we ons voor om het de tweede dag relaxter te doen, onder het motto: morgen zal het beter zijn…..
Dag 2: Jo zei het nog zo…… niets opschrijven
Sectie 3 begon direct met een test over de brede wegen van vliegveld Twenthe. Hier konden de snelle Porsche jongens hun lusten botvieren, lekker scheuren zonder limiet. Het parcours legden wij ruim boven de bogey-tijd af, de test telde immers toch niet mee.
De route ging vaak weer langs hoge maisvelden over mooie gladde wegen met af en toe zo’n vervelende verkeersdrempel door een werkelijk schitterend landschap. Het ging voor ons fout met een verlegde weg en een klein rood stipje op de route dat we misten. Op zich waren we best tevreden hoe we sectie 3 hebben gereden, zelfs de regelmatigheidsproef ging heel behoorlijk. Zou het vandaag dan toch echt beter zijn?
Het antwoord kwam in sectie 4: nee !! Aanvankelijk trokken we de goede lijn door, lekker doorrijden en af en toe de val eruit halen. Die goede lijn werd ruw verstoord bij de laatste regelmatigheidsproef door een gemiste bol-pijl situatie ging de proef de mist in. Zie dan maar eens de concentratie te bewaren. Het was al een klein wonder dat we de route nog zonder verdere fouten wisten te vervolgen. Maar na Tubbergen vonden we ons Waterloo in het allerlaatste traject. Bij de snelle wisseling van het kaartfragment ging het mis. Overtuigd dat we zijn dat het traject pijlen kortste punten vrije route is, zegt Jo nog “we zijn op weg naar een punt dus niets noteren”. Na 4 RC’s die niet genoteerd zijn komen we erachter dat we de opdracht verkeerd uitvoeren. Veel maakt het ons allemaal niet meer uit, we hebben een fantastisch rally weekend gehad met leuke, verrassende routes, originele en inventieve routeopdrachten, een perfecte organisatie en een geweldige catering.
Ging er dan niets goed? Nee, we hebben heus wel een aantal lastige puzzels goed opgelost. We moeten nog duidelijk wennen aan de geniepige trucjes van Martin, maar we hebben veel van deze rally geleerd. Volgend jaar in juni zijn we weer van de partij, dan zullen we zeker voor een goed klassement gaan.
Jolanda en Berend Smid
