Write a comment
De uitslag:
Eindstand Marathon:
- PIRAUX Eric - MONARD Catherine | Renault 5 Alpine Groupe 2 1979
- VANDERSPINNEN Kurt - VANOVERSCHELDE Bjorn | Volvo 142 1969
- CHABALLE Damien - LIENNE Patrick | Volvo Amazon 122S 1967
De equipe Ruud Strooper - Ingeborg Guliker finishten op een heel mooie 6e plaats in de Marathonklasse en waren hiermee de beste Nederlandse equipe.
De geschiedenis van de heropleving van de Ronde van België is enigszins bizar:
het idee ontstond immers na het ontdekken van het roadbook van de Ronde van België uit 1973 op een standje van een brocante voor wisselstukken. Robert Vandevorst was erdoor geïntrigeerd en probeerde het parcours af te leggen met zijn wagen. Zo kwam hij erachter dat het nog steeds actueel was voor het onderdeel van de doorsteek van de Ardennen.
Christian Jupsin, grondlegger en directeur van DG Sport, wilde net een regelmatigheidsproef op poten zetten voor classic wagens, het duurde dan ook niet lang voordat beide heren de hoofden bij elkaar staken en met de terugkeer van de Ronde van België op de proppen kwamen, een autorally waarvan de naam alleen al heel wat herinneringen oproept bij diegenen die met veel nostalgie terugdenken aan de mooie tijd van de wegrally’s.
Na akkoord van de KACB, met name over het gebruik van de naam van de wedstrijd, was de kogel snel door de kerk om een herdenkingswedstrijd met deze naam te organiseren.
- Onderdelen op de baan met strafpunten, m.a.w. onderdelen die gaan van tijdscontrole naar tijdscontrole waar de tussentijd moet gerespecteerd worden ;
- Regelmatigheidsproeven op de openbare weg, aan een maximum van 50 Km/u, over speciaal gekozen trajecten die in het verleden van de Ronde van België meermaals het theater waren van spectaculaire specials. Alsook een mooi aantal kustritten, sommigen uit het verleden, anderen nog steeds actueel;
- Regelmatigheisproeven op circuit, ofwel per sectoren ofwel aan een gemiddelde van 70 Km/uop permanente baancircuits, dankzij een afwijking toegestaan door de KACB. De Ronde van België is altijd de enige Belgische wegrally geweest die ook onderdelen op circuit omvatte. Dat maakte dat het een bijzondere rally was, net zoals de Ronde van Frankrijk voor wagens.
DG Sport is er in geslaagd u tests voor te stellen op alle actuele Belgische circuits, regelmatigheidsproeven op gesloten weg, tests bij klimkoersen, oude of recente. Deze tests worden afgelegd aan een gemiddelde van 60 km/u, zoals voorgeschreven in het reglement van de RACB voor dit soort specials. Het betreft een volledige terugkeer naar de authenticiteit van de Tour de Belgique van 1966 tot 1974.
De Ronde van België is dus niet de zoveelste rally : het is een niet te missen evenement in de wereld van de historische races aan het eind van het seizoen !
Na het succes van de vier eerste edities van de heropleving van deze mythische wedstrijd, hebben de organisatoren besloten om het concept van de Tour de Belgique te laten evolueren.
Het ontwerp van het parcours voor 2016:
- de eerste etappe, nachtproef met het accent op NAVIGATIE ;
- de tweede etappe, hoofdzakelijk gericht op regelmatigheidsproeven op gesloten weg, i.e. CIRCUITS en KLIMKOERSEN ;
- de derde etappe, voornamelijk REGELMATIGHEIDSPROEVEN op open wegen en een passage op het mooiste circuit ter wereld, dat van FRANCORCHAMPS.
Piraux-Monard, Blaise-Sevrin en Libioul-Chapa: schitterende winnaars van een… schitterende rally!
Het was wachten tot de laatste meters om de winnaar in de Marathon-categorie van de Tour de Belgique 2016 te kennen. Pas in de laatste RT’s werd duidelijk wie er zou winnen: Eric Piraux-Catherine Monard of Kurt Vanderspinen-Bjorn Vanoverschelde. In de twee andere categorieën was het verdict vroeger duidelijk: Stéphane Blaise-Marc Sevrin (Porsche 911) en Julien Libioul-Eric Chapa (BMW i8) wisten al snel de koppositie te veroveren en konden tot het eind hun grote voorsprong behouden, waardoor ze hun naam konden bijschrijven op het palmares, na een editie die duidelijk één van de meest geslaagde ooit was, door de selectiviteit van het parcours en de sfeer die er van start tot finish heerste.
Om een zware wedstrijd als de Tour de Belgique Marathon te kunnen winnen moet je in de eerste plaats elke fout vermijden en van de bij de start voorin te vinden zijn. Althans, dat is de theorie. Maar om een tweede zege te veroveren (na 2014) konden Eric Piraux en Catherine Monard deze strategie niet toepassen. Het ‘voorgerechtje’ dat de deelnemers op vrijdagavond geserveerd kregen bleef het duo van de geel-rode Renault 5 Alpine immers wat op de maag liggen, na een – zeldzame – fout in RT2, een fout die hen 170 strafpunten kostte. Eens de bittere pil was doorgeslikt zetten de specialisten van de regularity een indrukwekkende comeback neer, die hen zaterdagavond al op de eerste plaats bracht, met een minimale voorsprong van vier punten op Kurt Vanderspinnen-Bjorn Vanoverschelde (Volvo 142).
Alles zou dus op zondag worden beslist. Tijdens de ochtendetappes hielden de twee leiders gelijke tred, maar voor de eindsprint was het verschil tussen de twee toch teruggebracht tot twee eenheden. Maar net op het moment dat ze dachten de eerste plaats te kunnen grijpen, verloren de achtervolgers op het circuit van Spa-Francorchamps het contact. “Een Volvo 142 die oorspronkelijk voor de Safari Rally in Kenia werd klaargestoomd en die op winterbanden staat, dat was niet de ideale combinatie voor circuit”, moest Kurt Vanderspinnen glimlachend toegeven.
Eric Piraux haalde tegelijk alles uit de kast, op een terrein dat zijn bolide ook niet echt lag, en hield ook bij de volgende ritten het hoge tempo aan, vooral tijdens de klimkoers van Xhierfomont: ”Ik denk dat ik de enige ben die er geen strafpunten opliep”, legde hij uit. Door ook in Wanne en Bodeux foutloos te blijven wisten de winnaars van 2014 een nieuwe zege op zak te steken, met een dertigtal punten voorsprong op hun rivalen.
Ondanks een stukke schokdemper (uiteindelijk hersteld bij Garage Devillers in Marche) wisten Damien Chaballe-Patrick Lienne steeds voorin post te vatten, waardoor ze hun kranige Volvo 122S een nieuwe bronzen medaille bezorgden. De top-5 werd vervolledigd door Jacques Evrard-Yves Noelanders (Porsche 911) – de enige van de tenoren die zonder Blunik reed, een ontzettend efficiënte elektronische rekenmachine – en Daniel Reuter-Christian Bernard (Porsche 924), die door onaangepaste banden bij de eerste proeven in Nijvel nogal wat punten verloren.
Blaise-Sevrin (Porsche) en Libioul-Chapa (BMW) met overwicht
Stéphane Blaise-Marc Sevrin (Porsche 911) lagen van bij de eerste meters op kop in de Tour de Belgique, en wisten hun voorsprong gestaag uit te breiden, om zaterdagavond een voorsprong van bijna 100 punten bijeen te rijden op Michel Cloosjans-Renaud Herman (Porsche 356 Pre-A), die op hun beurt op zo een 60 punten werden gevolgd door André Lamotte-Joseph Pollet (Lancia Fulvia).
Tijdens de zondagetappe toonde het duo van de 356 Pre-A zich iets beter dan de leiders, zonder ze evenwel te kunnen bedreigen. Twaalf maanden geleden waren ze al mooi tweede, maar nu wisten Blaise-Sevrin het te halen, voor Cloosjans-Herman en Lamotte Polet. Volgden Paul Henry-Joël Henry (Porsche 911), Antoine Bebronne-Paul Van Damme (Ford Escort), Philippe Dudel-Jean-Marc Piret (Porsche 911) en Guy Moerenhout-Filip De Munck, uitstekende zevende met hun kleine Abarth 850cc.
KLEINE VERHALEN UIT EEN GROTE RALLY
Freddy Loix overtuigd: De viervoudige Belgische rallykampioen ontdekte de regularity met zijn partner Marie aan het stuur van een Porsche 911 en kon de ervaring wel smaken: “Ik heb me rot geamuseerd, zeker op de schitterende en heel selectieve wegen, wegen waar ik niet eens het bestaan van af wist, al zeker in de streek rond Marche. En ik kon ook de sfeer tussen de deelnemers aan deze Tour de Belgique wel appreciëren. Jammer genoeg kon ik niet tot de finish doorrijden… maar dat had een goede reden: ik moest immers een vliegtuig halen, om maandagmorgen de ontwikkelingstests voor de Michelin-banden voor het WRC 2017 af te werken. Nu de nieuwe wagens zo een 50 pk sterker zullen zijn, heb ik werk genoeg!”
Volhouden: de prijs voor de grootste volhouder ging zonder twijfel naar het vrouwelijke duo Roahmy Machoir-Heras en Ingrid Peeters en hun assistentieteam. Toen de mooie blauwe Karmann Ghia zaterdagavond stilstond in Gendron-Gare, wegens een probleem met de tuimelaar, besloten de beide dames dat ze kost wat kost de weg moesten verder zetten. Een mecanicien reed over en weer naar Antwerpen om een nieuw onderdeel te halen en dat werd in de loop van de avond in de wagen gemonteerd. Zo kon de kleine Duitse coupé en haar charmante bemanning op zondagochtend de wedstrijd verder zetten.
Uitdaging: er was moed nodig om de twee wedstrijddagen af te werken in kleine bolides als een Fiat 500 of Abarth Record Monza Sport Coupé. Vincent Descheemaecker-Axel Ophoff en Guy Moerenhout-Filip De Munck gingen de uitdaging met succes aan, de laatstgenoemenden wisten hun kleine gele GT – aangedreven door een 850cc-motor – zelfs in de top-10 algemeen te hijsen.
Schrik: hoewel hij zijn mooie Porsche 356 Pré-A zaterdagavond op de – licht hellende – parking van het Hotel Azur in Barvaux had geparkeerd, vond Michel Cloosjans zijn bolide zondagochtend… dertig meter lager terug, tegen een houten bank. “Misschien liet de hydraulische handrem het iets afweten… Ik had hem ook niet versnelling geplaatst.” De inwoner van Spa herstelde zich snel van de opgelopen schrik en met de jonge Renaud Herman als corijder reed hij naar een schitterende tweede plaats.
Gedwongen bad: Freddy Moors, corijder van Johnny Delhez op de Ford Escort RS, zal de stop in Floreffe van vrijdagavond niet licht vergeten. Toen hij naast de Sambre uit de wagen stapte, zorgde een kleine onoplettendheid er voor dat hij zich plots vier meter lager in het water bevond. Gelukkig kon de eigenaar van een aangemeerde aak snel tussenkomen om de onfortuinlijke Moors te redden. In het koude novemberwater van de Sambre geen aangename ervaring, maar hij kwam er met de schrik – en een nat pak – vanaf.
