1 Comment
Het was een beetje als vroeger na de zomervakantie. Na een lange tijd je vriendjes en vriendinnetjes weer zien. Dat gevoel hadden we toen we woensdagavond en donderdagochtend de deelnemers aan de 57e SLS troffen. Een warm weerzien. Men genoot buiten van een kop koffie verzorgd door Detron. “Zouden we nog wel kunnen navigeren” vroegen wij ons en velen met ons zich af. Wij besloten ons dit jaar in te schrijven in de Sportklasse, om geen avondetappe te hoeven rijden. We verwachten niet ‘zomaar’ even mee te doen boven in het klassement, want de SLS vinden wij een lastige rally vanwege de (soms onduidelijke) 1 op 100.000- en Michelin kaarten.
Ook de vaak lange dagen zijn pittig.
Het zal dit jaar anders zijn dan anders. Niet alleen door Covid 19 en de schade door de overstromingen in juli, maar ook omdat er een aantal rallyrijders onlangs is overleden, waaronder onze vriend Jan Willem de Looze.
Dag 1 van Urmond naar Luxemburg
Wij vertrekken rond 11 uur met een neutrale route over snelwegen naar de lunch in Duitsland. Dat is wel een relaxed begin. Na een goede maaltijd kan het spelletje echt gaan beginnen. De middag etappe (uitgezet door Bart den Hartog) begint met pijlen kortste route, punten één na kortste route. Goed opletten met deze lastige van oorsprong 1 op 200.000 kaart. We zijn gewend om te speuren naar kleine vallen en ontdekken een puntje net boven de kerk in Eisenach. Dat ziet eruit als een rotonde. Daar aangekomen vinden we helaas geen rotonde of letter, maar wel veel zoekende collega’s. We besluiten door te gaan en verder geen tijd te besteden aan terugrijden. In het eerste traject meteen al een foute beslissing, dat voelt niet lekker. Gelukkig heeft de organisatie achteraf besloten de gemiste stempels voor Sport en Expert te neutraliseren.
De volgende trajecten zijn op 1 op 100.000 kaarten, maar wel vergroot naar 1 op 50.
We rijden deze middag pijlen kortste route (soms met barricades) en kompaspunten kortste route. Als Peter behoedzaam twee wandelaars ontwijkt, zie ik nog net in mijn ooghoek een letter staan. Oef, bijna een langsrijder. Terwijl ik mijn letter op de kaart noteer, merk ik niet dat Peter een knik links maakt ipv rechts en we vinden de letter L. Jammer genoeg was dit de verkeerde weg en was deze letter eigenlijk voor de Expertklasse. In traject 4 krijgen we de eerste regularity te verwerken. De GTC volgt vrij snel na de start en voor het eerst in onze rallycarrière blijken we 0 strafpunten te hebben. Leuk om eens mee te maken. Het zijn listige kaarten, want her en der is de doorgaande weg weggepoetst. Lang leve de kerken op de kaart! Traject 5 bestaat deels uit een 1 op 30.000 kaart. Daar heb ik geen liniaaltje voor, dus het is telkens herberekenen wat de juiste afstand is, met ook nog eens een regularity die 15 minuten na de TC begint. En we hebben nog tijd nodig om in te tekenen. Allemaal ingrediënten om mij een gestrest gevoel te geven. We komen te laat bij de start van de RP, maar dat is ons al vaker overkomen, dus op tijd de klok aan, bij de start de afstand nullen en gas erop om tijd in te halen. Daardoor missen we bijna een dwangpijl (uitroepteken op kaart had ik gemist...), dus we moeten ook nog draaien. Helaas verschijnt al snel de GTC. We hebben nog geen bordje einde RP gezien, dus we volgen de dwangpijlen en komen al snel bij GTC2. We begrijpen niet helemaal wat de val is, dus we denken dat we de oorspronkelijke route nog moeten ophalen en dan nogmaals langs GTC2 moeten. Het bordje einde RP hebben we immers nog niet gezien. Later blijkt dat de dubbele dwangpijl betekent dat je de voorgenomen route helemaal niet op moet halen. Kennelijk was dit twijfelachtig want de organisatie besloot de 2e GTC-passage te neutraliseren.
Het was een pittige eerste middag, dus we zijn blij dat we in het Alvisse hotel in Luxemburg aan de borrel kunnen. Nieuw dit jaar is dat iedereen de kaart na elke etappe invoert in de SLS app. De marchals voeren de passeertijden in op hun telefoon of tablet. Daardoor is een voorlopige uitslag heel snel beschikbaar. Het was even wennen, maar het werkt wel goed.
De dagwinnaars hebben geen van allen een routecontrole gemist. In de Expert klasse hebben Jacqueline Zuiderwijk/Jürgen Donders hun eerste vis in deze klasse gewonnen met slechts 1 strafpunt. Han en Jasper Brouwes pakken plek 1 in de Sportklasse en Willem Groskamp/Ben Odenkirchen winnen de dagprijs in de Tour.
Dag 2 van Luxemburg naar Brussel
Vandaag rijden we de Ardennen in op van oorsprong 1 op 100 kaarten. Wij stinken vol in het rijden van een net niet doorlopende weg over het spoor. Een fout die we eigenlijk niet mogen maken. De RP in traject 3 is niet al te ingewikkeld. Na een kop koffie in de buitenlucht is het de rest van de dag doorploeteren op Michelinkaarten (oorspronkelijk 1 op 200.000). Ik vind dit erg onrustige kaarten, waarop je makkelijk een kortste route over het hoofd ziet. Dat overkomt ons dus prompt een paar keer. De verlegde wegen merken we helaas ook niet op. We proberen goed de plaatsnaambordjes te volgen en gebruik te maken van kerken op de kaart, maar dat blijkt lastig als er meerdere wegen naar een dorpje lopen en er meer kerken in een dorp staan. 
De route is prachtig vandaag, met mooie vergezichten, maar het regent fouten in alle klassen. Bij de lunch (bij een ambachtelijke bierbrouwerij) komt iedereen kapot aan. En dan moeten we de middag nog rijden! Direct na de lunch hebben we jammer genoeg een langsrijder en we vinden per ongeluk de letter Z van de Expertklasse die we niet opschrijven, omdat er voor ons een cirkel om de situatie staat. Grappig om later te horen dat veel Expertklasserijders deze Z niet hadden gevonden.
Een neutrale bolpijl wordt gehinderd door een omleiding, dus we moeten de dwangpijlen volgen en dat zijn er veel. We vragen ons onderweg af of de organisatie wel genoeg pijlen heeft….. Voor de laatste etappe is er nog een koffiestop. Peter kijkt de door mij ingetekende route na en ik ga koffie halen. Gelukkig ziet één van de koffieheren dat onze rechterachterband zacht is. Shit… band verwisselen dus en met wat achterstand gehaast aan de laatste etappe beginnen. Het zit de organisatie niet mee. Een één na kortste route constructie wordt verpest door asfalteringswerkzaamheden met voor de Tour- en Sportklasse neutralisatie van letters tot gevolg. Na aankomst in het hotel in Brussel bleek het nog even flink navigeren om je kamer te vinden in dit grote, maar overigens wel erg goede hotel.
Peter Rovers heeft er met zijn route een flink slagveld van gemaakt in alle klasses. Gemiste controles, verprutste regularities, tijdverlies, de strafpunten liepen aardig op. In de Tourklasse winnen Peter en Maaike Spruijt de dagprijs, in de Sportklasse is deze voor Tjeerd en Herman Wassenaar en in de Experklasse voor Albert Boekel en Remco Luksemburg.
Dag 3 van Brussel naar Brussel
Na een perfect ontbijt bedenken we dat we het deze dag wel wat beter mogen doen dan dag 2, maar dat horen we meer equipes zeggen. Via een bolpijl begint het kaartlezen bij ‘de Leeuw van Waterloo’, een herdenkingsmonument voor de Slag bij Waterloo. Jammer dat we geen tijd hebben er rond te kijken en de vele traptreden te beklimmen.
De Leeuw van Waterloo
De kaarten bevallen ons stukken beter dan die van dag 1 en 2. De systemen zijn met name pijlen kortste route en af en toe kompaspunten. Traditiegetrouw missen we een kortste route in een omleiding, maar de rest van de etappe verloopt goed, zonder al teveel zoeken en ook de etappes na de lunch gaan lekker. Tot de regularity….
Punt 3 moet je Zuid Oost verlaten. Wij zien twee wegen en het is eigenlijk kiezen tussen ZZO en OZO. We kiezen de eerste en komen na een tijdje allerlei auto’s tegengesteld tegen. Stress in de tent. Ik dacht dat ik de route verkeerd ingetekend had, dus gauw het ‘juiste’ bedenken. We noteren de A, komen langs de GTC en ik had in de snelheid bedacht (waarom begrijp ik nog steeds niet) dat we nogmaals de A moesten ophalen. En dus komen we ook voor de 2e keer langs de GTC. Kok van de Wetering kijkt ons hoofdschuddend aan. De GTC stempel toen maar geen 2e keer gepakt. 
We hebben niet goed genoeg gekeken, want bij punt 3 zit een klein knikje in de weg waardoor de richting wél Zuid Oost is. Schrale troost voor ons is dat er meer Sport- en Expert deelnemers zijn die deze fout gemaakt hebben. Tsja en na zoiets raak je toch van de leg.
Na TC5 gauw de volgende etappe intekenen en rijden. Peter callde een kruising op 700m die ik helemaal niet op mijn kaart had staan. Hoe kan dat nou weer? Gelukkig hadden we snel door dat de schaal was veranderd naar 1 op 25.000. We moeten inmiddels echt tanken, dus we zijn blij met de pompaanduiding op de kaart. Of het de verknalde RP is, het moeten tanken, het tijdstip van de dag (het is inmiddels 18.30 uur, ruim borreltijd) of de 1 op 25.000 kaarten, ik voel tijdsdruk en dat bevordert de prestaties meestal niet. Zo ook vandaag. Na punt 7 stuur ik Peter per ongeluk naar punt 11. Gelukkig had ik de letters alleen in klad genoteerd, maar was inmiddels wel kwijt waar we precies zaten. Met hangen en wurgen de weg teruggevonden en de etappe afgemaakt. Daarbij wel 2x een kortere route gemist en niet scherp genavigeerd. We zijn blij als we bij de TC zijn, zo’n beetje de laatste auto van het veld. Het is duidelijk dat ‘het vandaag beter doen’ zwaar mislukt is. Bij het hotel (het is inmiddels 20.30 uur) worden we verwelkomd door de Tulpenrally organisatie met haring en wodka. Dat maakt veel goed. De Expertklasse rijdt dit jaar geen avondetappe, dus ook zij zijn bij het gezellige diner aanwezig.
Dag 3 wordt in de Tourklasse gewonnen door Richard Onderberg/Marcel Kloostra, in de Sportklasse door Patrick Verzijden/Carla Hoogweg en in de Expertklasse wederom door Albert en Remco, die ruim 6 letters ‘los’ staan van nummer 2. De spanning voor de laatste dag in de Expertklasse zit ‘m in de kleine verschillen tussen de equipes die op plek 2 tot en met 4 staan.
Dag 4 van Brussel naar Scheveningen
De Slag om Zeeland en we weten allemaal dat Peter Rovers daar alles uit de kast haalt om er een echte slag van te maken. We rijden eerst een lange Bol-Pijl, zodat ik alle tijd heb om de route in te tekenen. Het begin loopt lekker en we genieten van het proefje bij Walsbay.
Bij pijl 4 (met barricade) denken we heel scherp te zijn door te zien dat er geen aansluiting is naar het begin van de pijl. Dat was te scherp gedacht en zo pakken we onze eerste fout. Na de 5e kaart vraagt Peter of we al bijna bij de lunch zijn. Nou niet dus, nog drie kaarten te gaan. Bij de RP op Noord- Beveland ben ik niet bij de les en stuur ik Peter de (deels weggepoetste) nieuwe weg op. Helaas GTC gemist. Op de kaarten erna vergeet ik twee letters op mijn moederkaart te schrijven en ook afsluitstempel 13 hebben we gemist. We zijn blij dat de laatste kaart niet gereden hoeft te worden, want we maken slordige fouten en hebben flink trek. Tegen half drie kunnen we aan de lunch in Klaaswaal en daarna door de regen naar Scheveningen.
In tegenstelling tot andere jaren hebben we wind en regen, is het een ongezellige bedoening op de Boulevard én heeft Cees de Jong zijn stem nog. Gelukkig is het in La Galleria wél gezellig en langzaam maar zeker stromen alle deelnemers binnen.
De laatste dagvissen gaan naar Richard Onderberg en Marcel Kloostra in de Tourklasse, naar Fred en Andrew Brom in de Sportklasse en (hoe kan het bijna anders) naar Albert Boekel en Remco Luksemburg in de Expertklasse.
De eindoverwinning in de Tourklasse gaat naar Tom Harthoorn/Joost de Lange, gevolgd door Richard Onderberg/ Marcel Kloostra en als derde eindigen Philip Plotnikov/ Marit van ‘t Hullenaar. In de Sportklasse bleken Elise Platjouw en Matthijs Cysouw het meest constant en zij grijpen de eindoverwinning, gevolgd door Hans Schouten/Wilco Beijer en Joost den Elzen/ Ronald van Weelde. Zesvoudig winnaars van der Palen/ van der Palen worden derde in de Expertklasse. Theo van Erkel/Bas de Rijk worden tweede en de algemeen winnaars van de SLS 2021 zijn, net als in 2017 en 2019, Albert Boekel en Remco Luksemburg.
Dank aan de tomeloze inzet van de organisatie onder leiding van Cees de Jong, Yolanda Zijl, Peter Rovers en Bart den Hartog en dank aan de marshals bij start, lunch en finish, de controleurs onderweg, de serviceploegen, de nulrijders, wegzetters, oprollers en de rekenkamer.
Wat voorspeld was kwam uit: de SLS 2021 was voor de organisatie én voor veel deelnemers een route met hindernissen. Maar we hadden de rally niet willen missen!
Peter en Brigit Römer, startnummer 135 
Foto’s: Niko Bloemendaal
