De AMAC blijft veranderen. We wennen zo langzamerhand aan de app en dan is er nu weer een andere startlocatie bijgekomen. We hadden al Schimmel 1885 in Woudenberg, het Hof van Putten en daar kwam voor de zomer De Belleman in Zwartebroek bij. Nu gingen we van start bij De Landing in Stroe een bekende startlocatie bij andere grotere ritten. Het was wat druk op de parkeerplaats door een vol restaurant en het gereserveerde zaaltje was ook wat aan de krappe kant. Gelukkig ging dit niet te koste van de gezelligheid. Zo’n extra locatie zorgt er wel voor dat je sneller in een ander wedstijdgebied zit en dus sneller van het spelletje kunt genieten.
Genieten was het ook van de door Rutger Kwant en Carl Verboom uitgezette rit. Een tweetal systemen, een RP en de aankondiging van een snelheidscontrole deden het ergste doen vermoeden. Echter nadat de app op de telefoon was geïnstalleerd en de eerste controle werd ontvangen, bleek het toch een zeer ontspannen rit. Enige uitdaging hadden we wel, omdat net voor de start een van onze koplampen het begaf en een als alternatief van zijn kap ontdane breedstraler spontaan uit elkaar viel. 
Via een elftal punten, waarvan er enkele van een windrichting waren voorzien, moest een eerste traject worden afgewerkt. Een verlegd weggetje, een tweetal weggepoeste wegen en een gedwongen rijrichting zorgden voor de nodige uitdaging, die uiteindelijk allemaal goed werden omzeild. Alleen een iets korter te rijden lusje in het regelmatigheidstraject zorgde helaas voor een iets te lange rijtijd. We hadden al zo’n vermoeden, omdat we nog op een stuk onverhard reden, toen de snelheid op de tabel alweer werd verhoogd van 30 naar 40 km/uur.
Het tweede traject ‘punten onbekend’ hadden we de vorige keer al geoefend bij de Kees Stoel Memorial. Daar zorgde een voor velen bekende onder een kaarttekst verscholen weg voor wat foutjes bij de deelnemers die wat minder in dat gebied komen, was er weer een gedwongen rijrichting, ook een weggetje verlegd en heel subtiel een bermlijntje toegevoegd. Tijd voor indutten was er niet en de twijfel bij het verlegde weggetje had een belletje moeten doen rinkelen (niet die irritante ‘TUUT-TUUT’ bij een Q-zone). Dit zorgde voor de tweede constructiefout van de avond, die door meerderen was gemaakt. Goed blijven meten is toch essentieel.
De uitslag binnen de top 10 lag weer dicht bij elkaar, maar ook nu bracht het regelmatigheidstraject de juiste klassering. Ook bij de Tourklasse kon op basis van de RP een klassement worden gemaakt en was de Ex Aequo niet nodig. Alle nummers 1 gefeliciteerd met het resultaat, die door Eric Versluis weer fraai zijn vereeuwigd. Niemand heeft uiteindelijk ook te hard gereden door de ‘TUUT-TUUT’.
Tekst: Paul Hooiveld
