Na de keuring leek de auto helemaal klaar voor de Tulp en hebben wij de auto weg gebracht naar Tinga voor transport naar Nice. Zelf had ik een vlucht met Easyjet geboekt via Brussel omdat die op een keurige tijd vertrok. Helaas werd de vlucht gecancelled in verband met stakingen van de luchtverkeersleiding in Frankrijk, maar ik kon overboeken naar een vlucht vanaf Amsterdam. Die zou vertrekken om 07.00 maar bij aankomst op Schiphol bleek deze vlucht vertraagd in verband met technische problemen tot 13.00. Daar had ik niet zo vroeg voor uit de veren hoeven komen.
Na een probleemloze vlucht werd ik op het vliegveld opgehaald door mijn navigator en zijn nicht die toevallig in Cannes woont en waar hij al een paar dagen logeerde en werden wij keurig afgeleverd bij het Hotel. Daar stond onze auto al op ons te wachten dus dat ging lekker vlot allemaal. Prima hotel, mooie kamer met zeezicht dus op de boulevard een terras uitgezocht en daar heerlijk gegeten. Mooi begin van hopelijk een mooie week.
Op zondag niet de Turini gereden, die had ik al in 2013 gedaan bij de 60e verjaardag van de Tulp. Maar in plats daarvan geprobeerd een stuk van de route van maandag te vinden. E#n natuurlijk meegedaan aan de Wayer challenge en een stukje met die fantastische boor gestuurd.
Maandag van start en het ging best aardig dachten wij maar we waren niet de enige en zeker niet de beste. Maar toch tevreden in Avignon nog een biertje gedronken na een best goed diner.
Dinsdag net even van de route af een flinke knal onder de motorkap en toen bleek om onduidelijke redenen de 123 ontsteking uit elkaar gevlogen te zijn, verdelerkap er af en rotor beschadigd. Maar toch de boel weer draaiend gekregen en bij de lunch een nieuwe rotor gescoord bij de altijd aanwezige Bas serviceploeg.
Dinsdagavond in Valence de slechtste maaltijd van de rallye gegeten en de kip bleek niet helemaal zuiver op de graat want de dag er na protesterende darmen. Gelukkig Imodeen in de tas dus dat hielp.
Woensdag op weg naar Lyon een lekke band opgelopen en later bleek dat de bang in het zijvlak was gescheurd dus niet te repareren. Gelukkig iemand gevonden die ons wiel mee nam en er een band onder heeft geregeld en donderdag hadden we de band weer terug.
Donderdag op naar Belfort waar we de avondetappe hadden en die startte met een regularity meteen 2 minuten na de start. Nog geen 2 kilometer onderweg weer een klap onder de motorkap en n u bleek de 123 echt de geest te hebben gegeven. Na een wijze les in het verleden hebben wij een mechanische ontsteking in de auto en Classic Job heeft die er keurig in gezet dus we reden wel weer, maar TC tijden niet meer gehaald en de regularity natuurlijk ook naar de bliksem.
Vrijdag leek goed te beginnen, de ontsteking stond inmiddels zo'n beetje op tijd en de auto reed prima. Na wat regen in de eerdere etappe's knapte het weer lekker op en dat rijdt toch fijner. Helaas was de pechduivel nog niet klaar met ons en hing ineens de motor scheef in de auto, motorsteun defect of zo. Bas kwam langs, zag en overwon ook dit probleem, er bleken 2 bouten uitgelopen te zijn en dat was snel gerepareerd. Maar wel lang genoeg uit de rally geweest om toch maar direct naar de lunch te gaan.
Zaterdag moest dan onze dag worden, op naar St Gerlach. Het ging weer lekker, we vonden flink wat bordjes en de route was weer prima uitgezet. Totdat er een vreemd geluid onder de motorkap vandaan kwam en ineens de temperatuurmeter in het rood stond en de olie een temperatuur van 120 graden had. Dus daar sloeg de pechduivel nog een laatste en fatale keer toe. We waren 3 liter koelvloeistof kwijt zonder dat meteen duidelijk was waar die was gebleven. De olie op de peilstok leek wat sludge achtig en ook op de vuldop zat lichte sludge. Maar de olie stond op normaal peil. Achteraf bleek de koelvleoistof wel in de olie te zijn gekomen maar was meteen als stoom weer via de carterontluchting verdwenen.
Dat betekende echt einde rallye voor ons en dus wachten op de sleepwagen, wachten op een taxie naar de huurauto en toen maar direct naar huis door gereden waarbij we op 17.30 Maastricht passeerden.
Terug kijkend was de rallye best goed uitgezet al zitten er altijd wel kleine foutjes in de routeboeken. De routes waren prachtig, de wegen rustig en behoorlijk vrij van verkeer, de hotels deugden, de maaltijden waren met uitzondering van Valance best aangenaam, de lunchlocaties waren prima, de testjes niet echt spannend en op een enkeling na, waar we de bogey tijd niet hebben gehaald. Maar in de 24 keer dat ik de Tulp heb gereden ben ik nog nooit tegen een DNF aangelopen en heb ik nog nooit zoveel pech gehad.
Wij verwachten dat de pech nu ook wel op is, dus gaan we de auto opknappen en zijn we er in 2019 vast weer bij! Iedereen bedankt voor de gezelligheid, de techneuten bedankt voor hun ondersteuning, zonder jullie hadden de de zaterdag vast niet rijdend gehaald, de organisatie bedankt voor het vele werk dat jullie hebben verzet en iedereen tot 2019!
Equipe # 21 | Ed Bijster - Wim Aalders
