Mooie weggetjes!
Een week voor de start van de Drie Provinciën Rally ontvingen wij onze starttijd van de organisatie. En dat was even schrikken, want wij (Albert Boekel en ik) werden nog voor half negen in Hollandscheveld verwacht (net onder Hoogeveen). Da’s best vroeg als je nog een rijtijd van een uurtje of twee vooraf hebt.
Dus snel schakelen en Booking.com geopend. Niet heel veel keus, maar uiteindelijk op een kwartiertje rijden een (ogenschijnlijk) leuk hotelletje gevonden en dus gelijk geboekt.
Op de vrijdagavond voor de wedstrijd zijn Albert en ik na de files die kant op gereden met de planning om rond een uurtje of 10 aan te komen. Onderweg werden wij al door andere equipes die daar ook overnachtte bericht waar we bleven.
Wat bleek, in de bevestiging stond dat wij voor 17:00 uur in moesten checken. Oeps…. Niet goed gelezen en deze TC met 5 uur tijdstraf gepasseerd. Een slechte generale……
Zaterdagochtend een overheerlijk ontbijt (not) weggewerkt, naar de start, alle formaliteiten en een half uur later echt van start.
Het eerste traject was uitgezet door Jaap Jongman. Volgens hem zou het goed te rijden moeten zijn met vooral een hoop een mooie weggetjes.
En dat begon een beetje vreemd. In het eerste traject (pijlen kortste en punten vrije route) passeerden wij een punt zonder controle en daarna een puntje aan de pijl waar ook geen controle stond. Niet een begin dat vertrouwen geeft. Later bleek dat de eerste twee controles van de rit verdwenen waren. Grappig, maar niet bedoelt.
De eerste twee kaarten waren lekker om in te komen, een enkele verlegging met een leuke omrijder, maar vooral een traject met mooie weggetjes en lekker wakker worden.
Op kaart 3 werd het een stuk spannender, pijlen met en zonder barricades. Hier was na pijl 3 namelijk een weg verlegd. Op zich niet zo’n probleem, maar in de omrijder zat ook weer een wegverlegging. Ook hier moest omheen gereden worden, omdat anders de oorspronkelijke route tegengesteld gereden zou worden. Dus een dubbele instinker. En na de route weer opgenomen te hebben, kwam je weer bij de tweede wegverlegging uit, dus nogmaals opnemen.
Ondertussen waren we in het wat meer open gebied op de grens van Drenthe en Groningen uitgekomen. Maar ook hier wist Jaap met een paar mooie kaartaanpassingen het kaf van het koren te scheiden. Het mooie hieraan was dat de verleggingen ook allemaal zichtbaar waren op de kaart (dus niet enkel te vinden via zeer exacte meetwerk). Soms lag een weg vóór in plaats van na een bruggetje, in andere gevallen was er een bocht weggehaald die er in werkelijkheid wel was. Zo werden kleine afstanden toch erg duidelijk, klasse!
Aangekomen op de laatste kaart voor de lunch kwamen we de uitzetter regelmatig tegen die met een grote glimlach en trots vertelde hoe blij hij was met de mooie weggetjes. En terecht, want ook hier had hij weer een route gevonden over veel onverhard (gelukkig hadden we mooi weer) en ook kleine kronkelweggetjes die je eigenlijk niet verwacht in dit gebied.
Als enige tip zou ik de plaatsing van de controles willen benoemen, soms (te) hoog in de boom, soms links van de weg en soms laag links in het heggetje. Met deze laatste hebben wij zelf onze (gelukkig) enigste fout opgelopen.
In de lunch werd duidelijk dat er door meerdere equipes 1 fout was gemaakt, dus het was nog erg spannend aan de top van het klassement.
Na een goede lunch (pittig soepje) mochten wij van start gaan met het traject van Rutger Kwant. Dat wordt even omschakelen, want Rutger is niet voor niets een van de beste navigatoren van Nederland en weet zijn grappen regelmatig op een mooie manier in te pakken, waardoor je uitgenodigd wordt het verkeerd te doen. Nu ligt deze stijl ons wel, maar wel zorgen dat we wakker (en vooral scherp) blijven.
Zo werden wij naar pijl 3 een grote cirkel ingestuurd om het vliegveld. Hier werd je uitgenodigd om de oranje weg op te gaan, maar de kortste weg loopt ook in de cirkel door. Dus wel zorgen dat je via de juiste weg (in dit geval de witte onverharde weg langs het hek van het vliegveld) er weer uit komt.
Ook werd op deze kaart mooi gebruik gemaakt van bestaande en nieuwe situaties, zonder de kaart aan te passen. Zo moest tussen pijl 7 en pijl 8 een mooie grote omrijder gereden worden, omdat de nieuwe (uitnodigende) kleine parallelweg, niet op de kaart stond. Dus netjes de kaartwegen volgen en er dan achter komen dat je de oorspronkelijke weg niet in kan, dus omrijden. Hier zagen wij veel mensen behoorlijk verdwalen.
Dan via een mooi onverhard pad door het bos naar de gevangenis. Ja, u leest het goed, wij mochten een mooi rondje om het Nationaal Gevangenismuseum in Veenhuizen rijden. Een hoop publiek die die oude auto’s prachtig vond. Wel even goed opletten dat je via de juiste (kortste route) weer het complex verlaat. Terwijl we aan het genieten waren van de omgevingen had ik ineens het gevoel dat er een aansluiting niet klopte. Het was wel erg weinig, maar op 300 meter is 50 meter toch significant. Dus terug en nogmaals meten. En ja hoor, het klopte echt niet. Maar direct extra stress, want twee grote concurrenten (Donders & v.d. Werf) kwamen achter elkaar aangereden onze richting op.
$#%&*!#, auto stil zetten, de andere kant opkijken en hopen en bidden dat ze niet teveel op ons letten. Adem inhouden, wachten, wachten, wachten….. En ja!!! Ze rijden allebei de verlegde weg in. Nog 30 seconden wachten om te kijken of ze niet terugkomen…… Nee, ze hebben het niet gezien. Dus wij rechtdoor, omrijden, de extra stempel pakken en door! Dit zou wel eens de scherprechter kunnen zijn.
Na een mooi traject grensbenaderen om de Dwingeloose Heide (weer prachtige weggetjes) kwamen we op kaart 5, pijlen volgens het Tulpenrallye systeem. En hier was weer een hoogstandje door Rutger verzonnen. Het einde van pijl 2 was zeer duidelijk verlegd, hier kwam je 50 meter te kort. En er was een zeer uitnodigende omrrij-route om het cijfer 2 op de kaart heen. Maar er was via een stuk eerder gereden route en nog veel mooiere (maar vooral kortere) route linksom een alternatief. Bijna waren wij hier ook ingestonken, maar last-minute ontdekte we de tweede mogelijkheid en na goed meten bleek deze veel korter te zijn.
Daarna door naar de TC-IN waarna je via een klein stukje ingetekende lijn naar de afsluitende Bol-Pijl met Regularity mocht gaan.
Dus voor je gevoel een stukje neutraal. Maar wat bleek, een kleine cirkel zorgen voor veel verwarring. Want de nieuwe weg liep heel anders dan de (oude) kaartweg. Maar omdat je in de cirkel eindigden, leek alles in orde en reden we vrolijk verder. Maar….. Vlak voor die cirkel zat nog een samenkomst van wegen… dus die moeten we nog ophalen!!! Oeps, dat ging bijna mis, wel wakker blijven. Dus rechtsaf, langs de beloning in de vorm van controle W en de route oppakken. En door! Maar… Ik kijk nog een keer naar de kaart, en wat blijkt. Voor die samenkomst van wegen zit nog een wit weggetje, die eigenlijk op de pijl lijkt uit te komen. Maar omdat de RC-W al hadden gehad, dacht je de beloning al binnen te hebben. Dus weer terug. En ja hoor, het kleine witte weggetje volgen en aan het einde staat de extra beloning in de vorm van een stempel. Bijna voor de tweede keer erin gestonken.
Nu wel door naar de BolPijl. Persoonlijk vond ik dit wat minder, volgens mij is deze ook door iedereen foutloos gereden. Hier had wat ons betreft wat meer in mogen zitten.
Maar al met al hebben we een erg leuke dag gehad en hebben Jaap en Rutger een evenement neergezet wat zeer goed bezocht wordt, goed verzorgd is en wat een van de moeilijkere eendaagse evenementen is.
En natuurlijk met de mooiste weggetjes ;-)
Dat dit ons inderdaad bleek te liggen was terug te vinden in de uitslag, voor de tweede keer mochten we hier de grootste beker ophalen.
Op het podium vroeg Rutger nog of we het moeilijk genoeg vonden. Voor ons mag het altijd moeilijker, maar ik denk dat jullie een goede balans hebben gevonden. Ik heb in ieder geval geen negatieve geluiden gehoord, klasse dus!
Over moeilijkheid gesproken, mocht u dit ook leuk vinden, dan wil ik graag van de gelegenheid gebruikmaken om u uit te nodig voor een rit die ikzelf uit zet, namelijk de 1e Finalerit van de NRF op zondag 16 december.
Tijdens dit compacte kaartlees evenement rondom Sint Oedenrode kunt u eens kennismaken met dit type rit. De snelheid ligt wat lager en de grappen/vallen concentratie ligt wat hoger.
En, mooie weggetjes, zeer weinig keercontroles, gewoon lekker rijden.
Klinkt eenvoudig. Echter…….Zowel in de ochtend als de middag is er een unieke twist aan de reglementen gegeven.
Geïnteresseerd? Kijk dan een op onze website.
Terugkomend op de Drie Provinciën Rally, deze vierde edities heeft aangetoond dat dit een vaste waarde is op de kalender. Een gezien het niveau van deze rally mogen de Expert-klassers volgend jaar in grotere getalen afreizen naar het Noorden, jullie hebben echt een leuke wedstrijd gemist dit jaar!
Remco Luksemburg
Equipe # 15: Albert Boekel - Remco Luxemburg
