De Horneland Rally….. “Niet voor watjes”
Op de website en flyer stond dat de 2016 editie van de Horneland Rally NIET voor watjes zou zijn.
Best een gedurfde opmerking, nu één dag na de Horneland Rallykan ik vertellen dat die opmerking niet gelogen was!
Zoals altijd is het qua inschrijvingen bij de Horneland altijd volle bak, sterker nog er is gewoon een reservelijst. Dit jaar stonden een aantal prachtige namen op de deelnemerslijst, D’Hoe/Vanoverschelde, Boekel/Luksemburg, Chermin/Van Gent, of wat te zeggen van dé icoon van de rallysport Willy Cave!
En ook onze naam stond op de deelnemerslijst Mertens/Wennekes. De Horneland reed ik altijd met Johan Nies in een rode Fiat 128 Rally, dit jaar zou ik de rally met voor mij een nieuwe chauffeur rijden.
De auto een Ford Escort Rs 2000 Mk2. Een prachtige auto met heel wat Pk’s aan boord, en dat is altijd wel erg handig bij een Horneland… Nou wat willen we eigenlijk nog meer? Nou… daar ben ik inmiddels wel achter. Een verwarming! Een verwarming is iets wat best wel fijn is bij deze temperaturen. Dit rallykanon heeft alles, behalve een verwarming!?!
We starten vanuit een nieuwe locatie, Sint Truiden (België).
Met z’n allen op de markt van Sint Truiden, wauw wat is het toch een gaaf gezicht om zo veel van die historische auto’s bij elkaar te zien op een historisch plein, de sfeer zat er dus gelijk goed in.
De succesformule van de Horneland is dat het een punten vrije route betreft, op Michelin kaarten. Kippetje toch zult u denken… tjaa…. alleen laten ze nou nooit de meest recente Michelin kaarten gebruiken, en dat icm een (te) krap tijdschema. Zo eenvoudig en simpel, maar toch zo ontzettend moeilijk en lastig in praktijk!!
Naar Math (mijn chauffeur) had ik al uit gesproken dat ik me zorgde maakte om op tijd bij de eerste Tc te komen. Omdat we weg moesten zien te komen uit de historische binnenstad . En wat kun je allemaal wel niet tegen komen in zo’n binnenstad, vrachtwagens die moeten lossen, of een vuilnisauto die alle tijd heeft. Stoplichten die maar op rood blijven staan, enz. enz.
En die krappe tijdschema’s leverde ons dus tot aan de eerste TC-in al 10 minuten op, niet scherp lezen of slecht gekeken leverde ons ook nog eens 4 gemiste controles op. Geen al te beste start dus.
De verwarming hadden we nog niet gemist met het heerlijke voorjaars zonnetje, maar toen het zonnetje weg was en de avond zijn intrede deed en de tempratuur daalde werd het toch wel erg koud in de auto.
Ergens diep in het bos rond 02.00u op een schitterende locatie hadden we een TC-in. Broodjes worst en hamburgers, maar belangrijker een heerlijk warme openhaard.
O wat was dat heerlijk die warmte te voelen, maar opeens werd ik ruw aan de kant geduwd, naast me stond niemand minder dan Ad van der Werf met een enorme ijspegel aan zijn neus… wat dan? De verwarming in hun Alfa had het begeven, en dus had Aardbei Ad het ook koud… Wat een geluk dat hij zijn winterschoenen aan had want insiders weten dat Ad normaal gesproken altijd met zijn zondagse pantoffeltjes in de auto zit!
De nacht was lang, héél lang en héél erg koud… was het nou vermoeidheid of werd ik gek, beide kompassen aan boord wezen beide een ander richting op, gruwelijk irritant, daar naast klopte er van de tripmaster opeens ook niks meer… wat bleek waarschijnlijk een magnetische storing in de auto, en een tripmaster waar de kalibratieknop voorop zit en waarschijnlijk heeft de kaartbak hier tegen gezeten en zo een andere waarde in gegeven. Maar voordat we daar achter waren hadden we ons al heel vaak verreden, gekeerd gezocht en gevloekt…
Op een moeilijk punt, waar we het echt lastig hadden kwamen we er maar niet aan uit, toen daar ook nog eens dikke mist bij kwam was het feest compleet en hadden we een serieus probleem. Een wegafsluiting, nog een wegafsluiting, en stress zorgde ervoor dat we ons uit de kaart reden. Omdat het zicht zo slecht was, en we niet wisten waar we reden op de kaart kwamen we er niet aan uit… we moesten een TC gaan overslaan dat was wel duidelijk, maar hoe vind je de juiste route zonder normaal functionerend kompas, zonder wegwijzers of enig aanknopingspunt ?
Na heel wat gedwaald te hebben in de mist toch uit eindelijk een hoofdweg kunnen vinden. Op dan maar naar de voorlaatste TC-in en alle tussenliggende punten overslaan. Op weg naar die TC-in over de grote weg dachten verschillende andere deelnemers er net zo over.. ik vermoed dat we met een man of 5 achter elkaar aan tufte.
Bij aankomst bij de voorlaatste TC-in wilden we eigenlijk de handdoek in de ring gooien, maar wat bleek na die lastige nacht stonden we 3e. Dan toch nog maar even door bijten….
De laatste sectie ging redelijk goed, lastig hadden we het om TC23 aan te rijden, en bij Maas Mechelen Village…
Na 25uur gassen, zoeken, vloeken en lol hebben we het toch prima gedaan met onze 4e plek in de toerklasse.
Een groot compliment wil ik maken naar Jan Timmers en Rob Schreurs de uitzetters van de Horneland. Heren wat hebben jullie ons een gave wedstrijd geven, prachtige oude wegen in een super mooi wedstrijdgebied.
1000 KM.
25uur rijden.
Mist.
Geen verwarming.
Geen trip, geen kompas.
Horneland Rally, hoezo niet voor Watjes?
Na een heerlijke hete douche en 14uur slapen, ben ik eigenlijk wel benieuwd als sneeuwpop Ad ook al ontdooit is? Zou hij zijn pantoffeltjes al weer aan hebben…..?
Tot volgend jaar,
Mega Watje… Olaf Wennekes, Equipe 16 Tourklasse
