Iets tussen “het eerste gewin” en “een slechte generale”
De rally van de grensstreek staat standaard in ons wensenlijstje van te rijden rally’s. En dit jaar waren we (Barend Aarts en Jacqueline Aarts) ook weer eens in staat om, in goede doen, aan de start te verschijnen. Dit keer niet geplaagd door een technische probleem (2 jaar geleden), waardoor we de hele eerste dag misten of een DNRT-racekalender; de openingsrace van het seizoen, waar Barend in zijn Squadra Bianca (race Giulia) aan deelneemt.
De ambitieballon is dit rally-seizoen aardig gevuld bij ons. De laatste rally’s rijden we aardig mee in de top van de tourklasse en ook voor onze 5e Tulpenrallye hebben we de lat hoog gelegd. En dan is de 2 dagen durende Rally van de Grensstreek een mooi evenement om onze krachten te meten.
De ontvangst in het Amrath hotel Sittard-Born is door Miriam en Eric weer heel hartelijk. En met een opdracht, startnummer 61, “jullie gaan toch nog wel stijgen in nummer dit weekend?” Ook een mooi gevulde parkeerplaats en een volle zaal bij de briefing. De sfeer zit er meteen goed in.
De voorjaarszon is ruimschoots aanwezig op het moment we van start gaan. Eric heeft het ons al uitgelegd, de eerste dag vertrekken we in zuidelijke richting, om onder de rook van Luik met zicht op een kerncentrale te lunchen in een kasteel. Dan slingeren we door het Belgische land weer terug naar Born. Op zondag gaan we juist op weg in noordelijke richting om het landschap in noord Limburg te verkennen. Met natuurlijk de afsluiting in Sittard-Born.
Het goed verzorgde routeboek was gevuld met kaarten in schaal 1:50.000 in Nederland en de befaamde Belgische kaarten 1:100.000!
De trajecten pijlen kortste route worden ook in de toerklasse aangevuld met regularities. Precies dat wat we nodig hebben in een goede Tulpenrallye voorbereiding.
Na een strakke start door het zuid Limburgse land, waar we de weg zo nu en dan moesten delen met “Amstel-Gold liefhebbers”, was het wel even een overstap naar de “Belgische kaarten”. Het was heerlijk om weer eens in een glooiend landschap te rijden en dat er meteen geoefend kon worden met Franstalige plaatsnamen! En wat hadden we een profijt van de tip van Eric, let in België goed op de kruisjes en kapelletjes, maar wat stonden er veel! “Ja Barend, ik geloof zeker dat we een kruis gepasseerd zijn!”
Op naar het lunchadres, waar we toch 2 minuten tijdstraf opgelopen hebben… Door de snelle verwerking van de kaarten, kregen we tijdens de lunch onze resultaten al te zien. 3 borden gemist, niet zo tevreden, plus de twee minuten tijdstraf, was dat echt nodig? Maar ach, er is nog ruimte om de groeien, we hebben nog 1 ½ dag voor de boeg!
En de niet uitgereikte jodiumtabletten hebben we gelukkig niet nodig gehad!
Er valt wat te herstellen in het middaggedeelte!
15 minuten na de start van deel 2 van de dag was daar de regelmatigheidsproef. Dit keer hadden we weer een wat andere rolverdeling, Barend rijdt en houdt de tripmaster in de gaten en Jacqueline leest kaart, en houdt de stopwatch bij. En wat gingen we soepel! Een heel klein stukje fout, en wat zaten we weer snel in het ritme, kaarttechnische grapjes opgespoord, een stempel opgehaald. “Zijn we nou nog niet klaar?” Zandpad, dikke plassen, tja daar ging ons ritme. Zodra we linksaf zouden slaan, was er een lang recht weggedeelte, dat was makkelijk de schade herstellen. Nog maar koud de bocht om: daar stond de TC al! Pats! Kledder!
Terug op aarde en we gaan gewoon door. Ook kwamen we tot de ontdekking dat we met het stukje terug rijden, om weer op de route te komen, we de tripmaster niet terug hadden laten tellen. Dat onszelf herpakken gaat ook steeds beter, en met het mes tussen de tanden, op naar het eind van de middag. Wat goed dat we morgen weer rijden, want dit rallyrijden vergt toch wel wat van de conditie en die moet dus worden opgebouwd! Tussenstand na dag 1, top 10 positie. Tevreden naar het goed gevulde en smakelijke buffet en dan vlug naar onze B&B, want de opkomst was zo goed, dat het Amrath hotel geen kamers meer had! (geen probleem voor ons en super voor de rally!)
Na een lekker ontbijt en een fotoshoot bij onze B&B waren we weer fris en fruitig om naar de startlocatie te rijden. De zondag, richting noord Limburg, en natuurlijk onze plaats proberen te handhaven! Het eerste deel van rit bestond uit een ingetekende lijn, dat vinden wij over het algemeen wel goed te doen! En inderdaad, lekker soepel en binnen de tijd sluiten we dit deel van de ochtend af; dik tevreden! In de bol-pijl situatie bedacht de km-teller en dus ook de tripmaster om er maar even mee te stoppen. Zweet, uitdaging? Nou, nee, eigenlijk niet. Goed overleg over hoe verder te gaan. Heel precies de kaart lezen en met de hectometerpaaltjes de bol-pijl afmaken. Volgende traject kregen we een punten vrije route voor onze kiezen. En hier zijn we over het algemeen iets minder goed in. En zonder tripmaster, opperste concentratie. En ja hoor, bij punt 1 geen bordje te vinden, na slechts een keer teruggereden te zijn waren we ervan overtuigd dat er dan waarschijnlijk ook geen bordje geplaatst zou zijn. Bij de volgende punten werden we gelukkig wel beloond met bordjes. Toen de km-teller en tripmaster het plotsteling weer deden, was ik wel opgelucht en Barend iets minder. Bij een losse kabel, is het voor hem wat meer eenvoudig om het probleem op te lossen, bij een soms-wel-soms-niet situatie wordt het toch een soort zoektocht welke afgerond moet zijn voor de Tulpenrallye!
Netjes binnen de tijd mogen we gaan genieten van een kopje koffie met een heerlijk stuk Limburgse vlaai. (goede tradities in stand houden alsjeblieft!) En dan de verrassing: We hebben foutloos gereden! Wat een heerlijk gevoel! In het middag programma nog een stuk pijlen en punten kortste route, regelmatigheidsproef en grensbenadering. Dat kan nog steeds alle kanten op. En natuurlijk de onzekere factor, de tellers in de auto. Aan het eind van zo’n 2-daags evenement speelt ook het uithoudingsvermogen nog wat parten, maar de wil om de rally tot een goed einde te brengen was het sterkst! Bij aankomst in het Amrath hotel zaten de meeste equipes al aan de lunch, voordat de rallykroket werd genuttigd toch maar even op de uitwerking van de zondag kijken; en dat zag er serieus goed uit! Weer geen controles gemist, alleen op het eind van de rally toch 7 minuten te laat binnen!?
Een licht kriebeltje in de buik en dat kwam niet van de (ook heel leuke) muzikanten; dit kan wellicht een top 3 worden. Barend heeft de tafel verlaten voor de voorlopige uitslag: met één vinger (wijsvinger) omhoog kwam hij de eetzaal weer binnen! En wat later mochten we, heel trots, de bekers en de plantaardige prijs ter CO2 compensatie in ontvangst komen nemen.
Eric en Miriam, rekenkamer, marshalls, bordenplaatsers en – ophalers en andere equipes bedankt voor het toffe weekend.
En wat zal het zijn; het eerste gewin is kattengespin, een goede generale is een slechte……Over een maandje zullen we het weten, wanneer onze 5e Tulpenrallye afgesloten is. Tot dan kijken we gewoon terug op een heel geslaagde Rally van de Grensstreek 2016.
Jacqueline Aarts
Equipe 61: Barend Aarts - Jacqueline Aarts
