Voorbereiding
Aan de voorbereiding zou het niet liggen. Op de donderdagavond voor de start van de Belgian Westhoek Classic komen we met 8 deelnemende equipes uit de regio bij elkaar in onze loods in Weert. Samen het reglement nog eens goed doornemen en de routeboeken van vorig jaar nog eens grondig bestuderen. Laatste check aan de wagens en zorgen dat er genoeg olie, koelvloeistof en brandstof in de wagens zit. We zijn er klaar voor.
Vrijdag
We komen om 13.00 uur samen bij onze loods, is toch altijd een mooi gezicht, 8 van die oude rallywagentjes bij elkaar. Iedereen heeft er veel zin in. Na wat foto’s gemaakt te hebben vertrekken we om 13.30 uur in kolonne naar Deerlijk, met z’n allen achter elkaar op de autobaan trekt veel bekijks en goedkeurende blikken van medeweggebruikers. We genieten nu al en de wedstrijd moet nog beginnen.
We zijn omstreeks 16.00 uur bij de startlocatie in Deerlijk. Mooi op tijd om de tripcheck te doen, wayfinder te ijken en te tanken. Ondertussen komen de deelnemers 1 voor 1 binnen, handen worden geschud en de wagens worden bekeken. We moeten de documentencontrole en keuring gaan doen. Alles loopt lekker en de wagen wordt goedgekeurd. Het enige probleem is de regen die in een keer met bakken uit de hemel komt, probeer met regen maar eens je startnummer en rallyschild te plakken…
Na de inwendige mens verwend te hebben met een lekkere biefstuk maken we ons klaar om te gaan starten; 20.32 is onze starttijd. Ondertussen is het gestopt met hard regenen, het miezert alleen nog maar. Toch opletten op de altijd gladde wegen in de Westhoek van België. We beginnen met een korte aanlooproute naar de eerste RT. Hier moeten we nog 4 minuten wachten tot we mogen starten door middel van een zelfstart. We tellen af 5…4…3…2…1…GO. We moeten er nog inkomen, rijden één keer een klein stukje fout, moeten draaien en hoppa 1 minuut aan onze broek. Rob en ik zijn meteen weer wakker. Via een aanlooproute op weg naar RT 2. We gaan geconcentreerd van start, het gaat goed, leuke wegen, strak tijdschema en de mensen van de tijdwaarneming zo opgesteld dat wij ze daar in ieder geval niet verwachten, iets te snel berekenen we, 4 a 5 seconden, ach daar kunnen we mee leven. We hebben volop pret in de wagen. Het regent ondertussen niet meer. Weer via een aanlooproute naar RT 3. Het is een leuke opbouw van de rally, lijkt wel een snelheidsrally zo met de aanlooproutes en dan een RT (KP?). We staan klaar voor RT 3, na de start 40 meter haaks links. Huub Mertens en Jos Jurriëns komen van de andere kant, ze starten 3 minuten voor ons dus ze moeten ergens iets niet goed hebben gedaan. We rijden achter elkaar, strak tempo op mooie wegen. Een rechts 2 wordt door Huub en Jos iets te laat gezien en ze moeten terugsteken. Wij kunnen net voor hun de weg in, we zitten mooi op de tijd. We steken een weg over en geven gas, een raar geluid onder de auto uit, wat is dat?
Direct stoppen en wat blijkt, ligt de uitlaat eronderuit…. Snel een blikje energydrank drinken, deze gebruiken om weer een verbinding te maken. Met alles wat we bij ons hebben probeert Rob de uitlaat weer enigszins aan elkaar te maken, natuurlijk hebben we van alles bij ons, behalve de spullen die we nodig hebben. Toch lukt het om de uitlaat provisorisch te maken. De uitlaat hangt, starten en de weg weer vervolgen. Na 500 meter weer veel lawaai, weer ligt de uitlaat op de grond. We besluiten om te stoppen, het tijdverlies is immers al teveel om nog door te rijden. We bellen een vriend van ons op die aan het kijken is, hij staat in Poeke, niet ver weg dus, de uitlaat past wel onder een Mini maar niet ín de Mini en we willen hem toch meenemen. Frans Joseph is 10 minuten later bij ons en we laden de uitlaat in zijn auto. Zonder uitlaat rijden we richting onze slaapplaats in Brugge.
Op een provinciale weg worden we geflitst, kan er ook nog wel bij. We kijken op de teller, veel te hard rijden we niet. 300 meter verder een motoragent en ja hoor hij komt achter ons aan. Natuurlijk door de herrie denken we. We bespreken enkele scenario’s die we hem kunnen vertellen om ervoor te zorgen dat we én geen boete krijgen én kunnen blijven rijden tot in Brugge. We volgen oom agent en na ongeveer een kilometer moeten we stoppen. Auto direct afzetten zodat hij geen herrie meer maakt. Oom agent is aardig, we hebben 72 gereden waar 70 mag…daar krijgen we een boete voor die we direct moeten betalen. € 50,- armer en een rally anekdote rijker mogen we onze weg vervolgen, ook met kapotte uitlaat. In het hotel is het al een drukte van belang. We checken in en gaan direct naar de bar om een biertje te drinken en ons verhaal aan anderen te vertellen. Gelukkig heeft Johan Nies een reparatie setje bij zich voor de uitlaat, we beslissen om die zaterdagmorgen om 8.00 uur, samen met Harold Davids, de uitlaat te maken.
Zaterdag
Om 7.00 uur loopt de wekker af. Korte nachtrust, komt dat nu omdat we zo vroeg op moeten of zijn we te laat naar bed gegaan vrijdag…? Om 8.00 krikken we de wagen op en beginnen met het maken van de uitlaat. Het lukt, er is wel iets meer geluid maar het is acceptabel. We zijn klaar voor dag 2! 10 RT’s staan er op het programma, tot ongeveer 22.30 uur ’s avonds. Weer een korte aanlooproute naar RT 1, het gaat goed, we zijn wat voorzichtig we vertrouwen er nog niet helemaal op dat de uitlaat blijft hangen. Op weg naar RT 2, het vertrouwen komt terug. Wat is deze wedstrijd leuk opgebouwd, op de RT’s opletten, daartussen tijd om te relaxen. Voor ons gevoel gaat het lekker, we rijden de zaterdagmorgen zonder problemen en komen aan op de regroup op de Zeedijk van Zeebrugge. Het zonnetje schijnt en daardoor is deze locatie natuurlijk super zo aan de zee. Na een broodje huppelepup (het is mij nog steeds onduidelijk wat het eigenlijk was…) gaan we beginnen aan het tweede gedeelte van deze dag. Een aanlooproute naar de volgende RT. Weer gaat het lekker en om de uitlaat maken we ons helemaal geen zorgen meer, die blijft wel hangen.
Op “nul” rijden op de RT’s lukt ons niet maar de fun factor in de auto is erg hoog en daar doen we het toch voor. Mooie weggetjes, fantastisch opgestelde geheime tijdcontroles en een route die loopt. Niks staat deze fantastische dag meer in de weg. Op een RT, na een haaks rechts zien we de mooie Alfa Romeo van Huub en Jos in de greppel liggen, gelukkig staan ze naast de wagen en hebben ze niets. Ze zijn door een tegenligger, die niet aan de kant wilde gaan, teveel naar rechts gedwongen waardoor ze in de greppel zijn terecht gekomen. We rijden door en proberen weer terug te komen op ons tijdschema voor deze RT. Zonder teveel tijdverlies maken we de RT af. We gaan weer op weg naar de volgende RT. Het weer is mooi, er staan veel fotografen langs de weg en de plaatselijke bevolking kan deze wedstrijd ook wel appreciëren merken we.
Het blijft lekker gaan, Rob en ik genieten! We zitten in een mooi ritme en Rob leest de kaart geweldig. “800 meter haaks links” geeft hij aan. Ik zie de weg iets te laat en besluit om de handrem aan te trekken om de wagen toch de goede richting in te zetten. Het lukt maar……ik kom niet meer weg…. We staan stil in de bocht, wat is dat? Ik probeer achteruit te zetten, de wagen gaat omhoog maar wil niet van zijn plaats. In zijn eerste versnelling dan, met banden achter die niet meer voor of achteruit willen, zetten we de wagen aan de kant, trommels vastgelopen. We halen een band eraf maar de trommel gaat niet meer los, wat nu?
We bellen onze monteur op en die adviseert om de trommel terug te stellen, we kijken maar aangezien we bijna helemaal in de berm staan vinden we het niet verantwoord om onder de wagen te kruipen. We proberen weer eens om hem los te rijden, werkt niet. Aangezien het weggetje heel smal is moeten we wel in de berm blijven staan anders kunnen de andere deelnemers niet langs ons. Weer bellen naar onze monteur, remolie eraf laten zodat de trommels vrij komen zegt hij. Rob laat de druk eraf en we horen de trommels vrij komen. Auto starten en proberen, ze zijn los maar de remdruk is bijna helemaal weg, we moeten enkele keren “pompen” om enigszins wat druk te krijgen. Wat te doen? We vinden het niet meer verantwoord om de wedstrijd uit te rijden en besluiten dan ook om te stoppen en voorzichtig naar Boezinge te rijden. Hier is een regroup, kunnen we ons afmelden bij de organisatie, de rest van de deelnemers nog zien, een biertje drinken en een Belgisch frietje eten.
Met een pintje in de hand begroeten we onze mede Weertenaren. Keer op keer moeten we uitleggen wat er aan de hand is en adviezen volgen in vlot tempo. Om toch nog wat te kunnen genieten van de wedstrijd besluiten we om nog naar Dikkebus te gaan om bij het beroemde kappelletje van de rally van Ieper te gaan kijken. Hierna naar het hotel waar toch iemand de bar moet openen, geen leuk werk maar Rob en ik besluiten om ons daar maar voor op te offeren. Na een uurtje komen “onze” mannen ook in het hotel aan. De anekdotes blijven komen, iedereen heeft wel wat meegemaakt en na alle verhalen te hebben aangehoord was het toch vier uur in de nacht geworden. Tijd om naar bed te gaan. De volgende dag zijn we weer in kolonne naar Weert gereden, wij heel voorzichtig maar het is toch gelukt om met slechte remmen thuis te komen.
Dank
Langs deze weg willen Rob en ik, Bjorn en Jens Vanoverschelde, Rudy Opdenakker en de rest van de organisatie en officials bedanken voor de mooie en leuke wedstrijd. Ondanks dat we de finish niet gehaald hebben vonden we het een geweldige wedstrijd. Ik weet zeker dat we ook namens onze andere vrienden uit Weert en alle andere deelnemers spreek. Het aandeel Weert en omstreken equipes was trouwens erg groot in deze wedstrijd, 12 equipes! Hoezo deze sport is populair in Weert e.o.
PS: Rob en ik zijn de komende avonden moeilijk te bereiken, we moeten een nieuwe uitlaat monteren en remmen maken.
Robert Wolter- Rob Schreurs equipe 32
