Zaterdag 25 januari 2014
Ter voorbereiding van de Hornelandrally hadden Harry Rupert en ik besloten om de HNYD te rijden.
Omdat Harry helemaal uit Zeeland moest komen en ik om de hoek bij de start woon hadden we op vrijdag al bij mij in Bunschoten afgesproken, zodat we beiden fris aan de start konden verschijnen.
Joan met haar team hadden 4 trajecten uitgezet. ‘s Morgens grensbenadering en pijlen kortste route en ’s middags BARIL en punten kortste route. Direct na de start vanuit de Klaveet in Achterveld was het opletten geblazen. Grensbenadering met de grens links van je, gaf op de kaart aan het einde van de weg dat er een boom zou staan. Zover kon je echter niet rijden, want je werd eerder opgevangen door een keercontrole.
Iedereen kwam langs de W. Ook wij kwamen er langs maar hebben deze controle nooit gezien. Via een keercontrole bij Stoutenburg, waar door de tekst op een doodlopende weg een punt was ingetekend, waardoor je dus de weg in moest om de grens te benaderen. Dit soort grappen had ik nog nooit meegemaakt. Nu moet ik ook zeggen, dat ik na een zeer actieve periode van 1962 tot 1981 in de rallysport nog zelden een kaartleesrit heb gereden. Via een niet al te moeilijk traject kwamen we via Nijkerkerveen in de buurt van Nijkerk. Daar was een gele weg veranderd in een groene weg en in de legenda stond geen groene weg, zodat je deze weg niet mocht berijden. De route ging daarna over de rode weg richting Bijsteren. Daar was de weg onderbroken door een watertje. Ik zei nog tegen Harry dat het water waarschijnlijk over de weg liep. Maar hij vond het geen probleem om er doorheen te rijden.
Het bleek allemaal mee te vallen. Het had een tijdje niet geregend en het riviertje stond droog. Anderen hadden een andere oplossing bedacht en deden wat de uitzetter bedoelde nl dat de weg onderbroken was door een rivier en reden een omrijroute.
Het tweede gedeelte van de ochtend bestond uit pijlen kortste route, waarbij wegen maar in één richting mochten worden bereden. Een niet al te moeilijk traject, waarbij je lekker door kon rijden en alleen goed moest opletten dat je de wegen niet tegengesteld reed en dat je het begin van de pijl moest nemen.
Bij de rust werd het klassement in de sportklasse aangevoerd met slechts 1 fout door equipe Gerard Beukert en Jaap Jongman en equipe Emile Huijsman en Maresa Huijsman. Bij de tourklasse waren het 4 equipes die bij de rust 60 strafpunten hadden.
Na de lunch was het baril-systeem aan de beurt. Je moest direct opletten anders miste je via een scherprijder de R en direct daarna de A. Via Scherpenzeel en Renswoude en Ederveen kwamen we bij blokkering 8. Op een kruising moest je daar rechtsaf om de controle M op te halen. Deze gaf weer een keeropdracht. Wij misten deze controle omdat, naar mijn mening, je langer op de lijn blijft rijden en dus later de lijn verlaat, als je op de kruising rechtdoor reed. Iets verderop kwamen we op een zandweg die ons zou leiden naar TC 3. Maar op die zandweg was grote verwarring onder de deelnemers . De één keerde, ging terug en ging linksaf ( zo min mogelijk tegengesteld). De ander reed na overleg met zijn bestuurder verder. En uiteindelijk reed iedereen toch maar rechtdoor, ondanks dat de controle de opdracht gaf: HK, NVO en dmil. De controlewegzetter had hier een verkeerd bordje geplaatst. Het had moeten zijn NVO en DMIL. Het laatste traject was punten kortste route. Weinig problemen. We maakten een fout bij controle X. Ik vond dat het een foutcontrole was, maar omdat de meeste controles goed waren, begon ik toch te twijfelen en na overleg met Harry heb ik hem toch maar opgeschreven. Dus in deze rit heb ik maar weer geleerd dat je nooit moet luisteren naar je chauffeur.
Al met al was het een goede niet al te moeilijke rit, waarbij het echte kaartlezen, zoals je dat vaak in ruilverkavelingsgebieden tegenkomt , waarbij je niet meer weet waar je bent, ontbrak. Als ik de kwaliteit van het kaartmateriaal vergelijk met die van vroeger, dan is dat een stuk beter. Ook de uitleg is altijd goed verzorgd.
In de 60-er en 70-er jaren moest je de route vaak zelf intekenen of kreeg je een overlay, die je moest leggen op originele stafkaarten.
De HNYD werd in de sportklasse gewonnen door de equipe Gerard Beukert en Jaap Jongman met slechts 1 fout. Dit equipe reed voor het eerst samen ter voorbereiding van de Tulpenrally. Dat is dus een zeer goede prestatie. In de tourklasse was equipe Sander Boerboom en Stefan Sennema de beste met 3 foutcontroles.
Willem Geuzebroek uit Bunschoten
