Onze 7e Rally van de Grensstreek alweer, dan moet je toch wel bepaalde verwachtingen hebben.
En die hadden we dan ook: gezelligheid, leuke wegen, mooi gebied, bijna altijd mooi weer, en bovenal leuke mensen.
Dat was dit jaar niet veel anders. De MG op een trailer naar het zuiden van het land betekent een rustig begin. Hoe meer je op de A2 zuidelijker kwam , des te meer enthousiaste en zwaaiende mede deelnemers die ons passeerden. En op zo’n vroeg tijdstip op zo’n mooie zaterdagmorgen ook nog de nodige andere klassiekers.
“Genieten” was het ook met het eerste traject, een –letterlijke- grensbenadering ten noorden van Born en in noordelijke richting. Alleen wel lastig als je iedere keer wilt afslaan en de toegang wordt versperd door de nodige verbodsborden. Dat houdt op, dat kost tijd en tijd is duur in de Rally van de Grensstreek, 1 controle is gelijk aan 5 minuten. Vervolgens met een bolletje-pijltje verbindingsroute naar kaart 2 Pijlen kortste route naar TC 2. Dat was niet zo ingewikkeld en lekker doorrijden.
Daarna weer wat nauwkeuriger navigeren op een kaart 1:50.000 (de vorige waren toeristenkaarten 1:100.000). Zo rond de klok van drie uur in de middag (uiteraard) lunch. Als je ’s ochtends om 07:30 al van huis gaat ben je daar inderdaad wel aan toe. Een eenvoudige broodmaaltijd maar de rallykroket ontbrak gelukkig niet! Na vertrek van de Hoytse Hoeve bij Someren op naar het zuiden: België, wederom via pijlen kortste route. De laatste 3 kaarten waren weer de bekende Belgische kaarten, maar ditmaal goed te lezen. Dat is vorige jaren ook wel eens anders geweest. We hebben hier veel controles gemist, maar dat bleek achteraf niet zo ernstig daar Eric van Klunder zo aardig was om maar liefst 3 controles te neutraliseren omdat anderen hier en daar toch nog kortere routes hadden gevonden. Na nog wat gepuzzel in een moeilijk leesbaar gedeelte van de kaart net over grens in Nederland vond eenieder de bar in het Amrath Hotel in Born om de ervaringen uit te wisselen. Na een prima maaltijd en een verlate sponsering van de hotelbar konden we ons dan voorbereiden op de zondag.
De start was een half uurtje later, maar dat betekende ook een wat latere aankomst in de middag. De ochtend op Duitse kaarten 1:100.000 tussen Sittard en Venlo, vlak langs Mönchengladbach. Ook al geen terrein waar vaak door gereden wordt met onze rally’s. Weer schitterend weer, maar nu met veel wandelaars en fietsers op de weg. De wandelaars waren “positief”, maar wederom, net als in Nederland waren die fietsers “not amused” met de rallykaravaan. Als een rode lap voor een stier (de fietser in dit geval). Het schijnt toch niet goed samen te gaan.
Net als de vorige dag reden we niet onverdienstelijk tot aan de pauze. Vlak voor TC 9 had een Duitse allochtoon het te kwaad en stortte zijn keien uit de tuin op de weg en zijn auto er naast zodat de gehele rijbaan werd geblokkeerd. De Duitse politie was echter snel ter plaatste en verwijderde zelf (!) de keien zodat een ieder zijn weg kon vervolgen. Tot TC 9 150 meter verderop. Dar moest verhaal worden gedaan, maar de soep was niet heet! Het tijdschema klopte echter van geen meter meer, dus weer de nodige strafpunten extra.
Na de pauze in Restaurant Boszicht bij Blerick net over de grens in Nederland een systeem punten vrije route. Het blijkt altijd weer een zoekplaatje om de bordjes te vinden en dus ook een puik systeem om tijd te verkwanselen. Tenslotte een BARIL met de zoveelste “meet en weet” situaties (het waren er wel veel vandaag!), met name de omrijroute bij de eerste barricade, maar liefst 9 kilometer. En Eric, was het weggetje onder afslag 41 Gratham wel met minstens één ononderbroken bermlijn? Dus toch nog controle S gemist! En op die hete middag wel de situatie bij controle E gezien, het beruchte driehoekje pal na de barricade, maar toch niet gereden, stom, stom, stom.
Tenslotte nog een testje op het VDL terrein bij Born, waar de Mini binnenkort wordt gebouwd. We hebben die maar rustig uitgevoerd met het oog op de Tulpenrally. Ons steekas probleem vorig jaar staat ons nog helder voor de geest.
We hebben ons die twee dagen goed geamuseerd, mede door de ontmoetingen met andere rallyrijders, maar bovenal door twee leuke rallydagen. De weggetjes waren soms weer zeer fraai maar we reden ook door nogal de nodige bebouwing en dat is wat minder. Maar alle lof naar Eric en zijn Miriam die er wederom in geslaagd zijn een voortreffelijke rally uit te zetten, met een zeer soepele hand om fouten snel glad te strijken. Zo’n rally verdient wel wat meer deelnemers. Enne… die equipe 35 waar Eric het zaterdagmorgen over had: nieuw in het circuit, wel op de laatste plaats geëindigd ondanks onze uitleg zondagochtend over wat een BARIL is, maar volhouden heren! Eddy d’Hoe en Jens Vanoverschelde zijn ook ooit begonnen! Je kan dan wel beter in een MG rijden, nietwaar Paul Zweers? Ik weet er een te koop!
Theo Andriessen
Klik hier voor de uitslag
