fotos: Dick Groen | www.autopics.nl
Van “t Bonte Paard” naar “Frans Op D’n Bult” …. en terug.
’t Was vroeg uit het mandje om tijdig bij wegrestaurant ‘de Cantharel’ te Apeldoorn te zijn waar teamgenoot Rob Koebrugge me op zou pikken en we samen met de Alfa Berlina naar het startadres in Holten van de “Omloop van het Oosten’ zouden rijden. Altijd een leuk begin van het nieuwe jaar zo’n rit gelijk begin januari. Bij aankomst bij ‘t Bonte Paard’ stond het al aardig vol met rally- en “gewone’ auto’s van allerlei pluimage. Dit jaar ook internationale deelname. Een enkele Duitser en een contigent Vlamingen werden gesignaleerd.
Prima ontvangst met koffie uiteraard met krenteweggen.
Uitzetters echtgenote Gea Kwant met dochters, ‘bevrouwden’ met verve de starttafel. Tien minuten voor je starttijd kreeg je het routeboek zodat de navigator direct de auto in kon duiken om zich te begraven in de kaarten. Moest ook wel want slechts vijf minuten na je starttijd ging de ‘regularity’ van start. In die vijf minuten moest je, in dit geval bestuurder Rob, van de starttafel, waar je je startkaart kreeg, naar je auto lopen, waar je dan hoopte dat je navigator inmiddels gekeken had waar de start van de RP was en dan naar die start toe rijden. Nou dat ging net. Het nadeel van al dat ‘gehaast’ is dat je dan je spullen niet op orde kunt hebben. Gelukkig was dat bij ons niet het geval en maar het halve rondje wat in de ingetekende lijn was getekend gaf even wat stagnering om tijdig de RP start te bereiken. Gemeten was dat rond je niet meer dan 50 meter. Volgens ons kon dat dus nooit achter de molen omlopen. Dus doorrijden en de op de weg aangebrachte minirotonde ( een zgn. punaise) aangezien voor dat uitstulpinkje op de kaart. Hoe fout was dat, bleek later. Onze eerste 30 strafpunten waren binnen. De regularity waarin opgenomen barricade 1 gaf weinig problemen. 18 Seconden tijd aan de broek in die regularity. Barricade 2 gaf eveneens geen problemen maar in barricade 3 had uitzetter Ronald Jans, die voor het ochtendtraject tekende, een leuke verrassing in petto. De weg die je in wilde was van één kant afgesloten. Via een omrijconstructie naar de andere kant en waarschijnlijk niet ver genoeg doorgereden en daar de controle ‘B’ gemist. Ook de laatste stempel “A’ van dit traject gemist, maar vraag me niet waarom. We hadden wel de juiste route gereden. Niet gezien dus…stom! Via een neutraal stuk ‘bol pijl’ naar het tweede kaartleestraject. Punten vrij route en pijlen kortste route . Een paar pijlen waren ook nog eens voorzien van een barricade. Opletten dus. We reden het hele laatste traject foutloos en kwamen ruim drie kwartier voor onze IPT aan bij de lunchlocatie aan waar we verwelkomt werden door “juichende bandjes” zoals AMK redacteur Peter Ecury zo plastisch kan zeggen.
Akelige snelheden
Omdat we toch wel wat erg vroeg waren voor de lunch even staan “blauwbekken’ bij de demonstratie van enkele deelnemers aan de ‘Historic Rallye Cup’.
Een Ford Escort en een Opel Manta reden met ‘dun door de broek’ gaande snelheden over het parcours dat wij later ook zouden ronden. Eigenlijk is dat geen rijden meer maar gooien en smijten met je auto. Wel alle respect voor de autobeheersing van de rijders! Heren dank en….weer sparen voor een setje nieuw rubber!
Na een voortreffelijke lunch met heerlijke erwtensoep en de onontbeerlijke ‘rallykroket’, (deze krijgt een 7 naar vulling en smaak) weer aan de slag met traject twee van de hand van Rutger Kwant.
Maar eerst die behendigheidsproef onder de naam ‘Rondje van Frans’ gereden. Teamgenoot en bestuurder Rob Koebrugge stuurde de Alfa Berlina met verve en zonder fouten over het parcours en klokte 5 seconden te vroeg in, in de veranderstelling dat je te vroeg mocht binnenkomen. Niet dus volgens het reglement. Nou ja was toch goed en snel genoeg voor de ex aequo bleek later.
Na een neutraal stuk bol pijl aan de slag met kaartfragment 1, pijlen met en zonder barricades kortste route.
Liep gesmeerd en hoe we in hemelsnaam de stempel H hebben gemist is een raadsel. We zijn er nota bene langs gekomen. Door met traject 2 dat bestond uit een stukje pijlen kortste route en grensbenaderen. In het stuk grensbenaderen liepen we een ‘foute’ W op omdat een brugteken de weg blokkeerde. Oeps…navigator, dat ben ik dus, dat had je moeten zien! Na die grensbenadering verder met pijlen kortste route. Daarin nog even een foute ‘D’ gescoord bij pijl
16 wat me tot op heden nog niet duidelijk is en stomweg de laatste ‘K’ voor de finish voorbij gereden. Dat waren er dus totaal weer drie in het middag traject.
Met die drie in het ochtendtraject totaal 6 gemiste controles dus 240 strafpunten.
Bij de uitslag bleek dat ‘chauffeur’ Rob de eer gered heeft omdat de vergaarde strafpunten bij de regularity en de proef de doorslag gaven voor het in ontvangst nemen van het ‘glimmende blik’.
We behaalden een vijfde plaats wat een herhaling was van ons resultaat van vorig jaar. De beker van 2013 krijgt dus gezelschap van die van 2014.
Organisatie bedankt, zo’n rit uitzetten is een hele klus weet ik uit ervaring, maar deze was echt helemaal top.
En volgend jaar gaan we weer voor de vijfde plaats, want driemaal is scheepsrecht.
De winnaars moeten we natuurlijk niet vergeten:
In de sportklasse Hermine Vlas en Joep (ABC-Tulp) Wanders en in de toerklasse Riny Verkuijlen en Rieta Verkuijlen.
En verder alle bekerwinnaars…gefeliciteerd
Ad van Beurden
