Tulpenrallye 2016 - Dag 1

Olaf Pothoven - Piet van Leusden voor de start van de test op het Monza circuit.

Na de eerste dag gaan aan de leiding:

Expert: Alexander Leurs - Peter van Hoof
Sporting: Leo van Beukering - Hans-Olav de Wolf
Touring: Jan Pieter Verweij - Robbert Jan Meinardi
Vintage: Cees de Vries - Thomas Heikens

De uitslagen zijn soms net en jojo en er kunnen (grote) verschillen in zitten tussen het ene en het andere uur. Merendeels te wijten aan correcties, neutralisaties enz.

Foto's van de eerste dag van onze Facebook vrienden.

{gallery}tulp/dag1{/gallery}

Jos Jurriëns schrijft:

Gisteren mooie en goed begin van de rally, maar vandaag toch vele tegenvallen vanuit organisatie: kaarten die slechter zijn dan die van België (zij die vaker rijden, weten wat ik bedoel), koffie onderweg stuk, na de lunch was de route met erg veel Bol-Pijl en we denken dat we 80 ...maar kan ook 81, rotondes gehad: heeel veel BP. De test op F1-Circuit van Monza was erg leuk. Het avonddiner in het Hotel in Monza was een aanfluiting: heb wel voorgerechtje gehad, maar heb 2 uur gewacht op hoofdgerecht....we zijn weggegaan....en niet alleen wij: 10-tallen meer! we hebben meer te doen...Hopelijk komende dagen beter! (zie een beetje tegen zaterdag op)

{gallery}tulp/dag1/jos1{/gallery}

Octane Magazine schrijft:

Tulpenrallye 2016 van start
De eerste dag van de Tulpenrallye is behoorlijk spectaculair verlopen. De startplaats Saint-Vincent in het Aostadal in Italie maakte er een heel spektakel van, met de start van de 230 oldtimers in het voetgangersgebied. Alles was versierd met tulpen en het hele dorp was uitgelopen. Nieuw voor de deelnemers waren de Italiaanse kaarten, waar maar weinig van klopte. Tien hairpins op de kaart betekenden in werkelijkheid minstens 50 haarspeldbochten. Afstanden meten moest met een natte vinger. Maar wat was de route gaaf! Sneeuw hoog in de bergen, zon en een aangename temperatuur in de dalen en adembenemende uitzichten. Voor de chauffeurs dan, want de navigators zaten de hele dag met hun neus in de kaart. Maar niet voor niets, want de route bracht het hele spul uiteindelijk naar Monza, waar elke deelnemer vijf rondjes op het F1-circuit moest rijden. En de tijd telde natuurlijk mee voor het klassement. We haalden niet de rondetijden van Verstappen, maar een rondje van om en nabij de drie minuten (inclusief een door de organisatie ingebouwde chicane waar je echt heel langzaam doorheen moest) was voor de snellere auto’s mogelijk. Voor velen ging een jongens- (of meisjes-)droom in vervulling. Dinsdag trekt de karavaan naar Feldkirch in Oostenrijk. Daarover morgen meer.

Gijsbert van Rooijen schrijft:

De reis begon vandaag in Saint-Vincent, eindigde in Cinisello Balsamo (Milaan). Op naar de dag van morgen.
Pffft dat was een zwaar dagje. We Zijn van St. Vincent naar Cinisello Balsamo gereden (dichtbij Milaan). Van de kaarten klopte niet veel en ik dacht soms echt effe dat ik het verleerd had. Gelukkig bleek het voor iedereen echt moeilijk te zijn geweest. Italiaanse kaarten zijn prut. De test op Monza was leuk. Wel veel bol-pijl om er te komen. Morgen op naar Feldkirch (A) dus nog effe op Italiaanse kaarten rijden.

Boele Baaksma schrijft:

Tulpenrallye: Dag 1 ‘Rustig inrijden’

Althans, dat is wat de organisatie van de 63ste editie van de Tulpenrallye ons had voorgeschreven. Met equipe nummer 178 hoefden wij ons pas om 10.38 te melden bij de start. De start vond plaats overigens op de Via Chanoux, de centrale straat in de Italiaanse stad Saint-Vincent waar we met een grote hoeveelheid deelnemers (234 klassieke auto’s!) zeker de aandacht trokken.
We konden van start! Hoewel de Italianen heerlijke koffie en pizza’s kunnen serveren, bleken hun kaart-maak-skills wat achter te zijn gebleven. Wegen die recht waren op onze kaart, wrongen zich in vele bochten (e.g. chicanes) te bevatten, en dit bleek niet eens gemanipuleerd te zijn door de organisatie.
Ook was er een tussenstop op F1 circuit Monza waar we zelf een aantal rondes hebben mogen scheuren. Wat gaaf. Doel was om gedurende meerdere ronden dezelfde rondetijden te handhaven. Dat bleek nog een flinke uitdaging. Doordat we niet uit wilde vallen hebben we niet tot het spreekwoordelijke ‘gaatje’ gereden. Uiteindelijk toch reden voor wat nood-onderhoud, (remblokken vervangen) in de late uurtjes.