Write a comment
De organisatie van de Tulpen Rallye 2016 spreekt nu al van de allergrootste megabekeuring ooit.
Kort voor de Franse grens zijn woensdag op Zwitsers grondgebied zeker 40 van de in totaal 230 deelnemende Nederlandse oldtimers op de bon geslingerd. De chauffeurs van de klassiekers kregen een flinke prent, omdat ze de maximale snelheid hadden overtreden.
Eén van de deelnemers aan het zesdaagse evenement, dat voert van Italië tot Nederland en alweer voor de 63ste keer wordt gereden - is politiek journalist Frits Wester. Hij zette een kort filmpje van de aanhouding op Twitter. Volgens Frank Pauli, voorzitter van de Tulpen Rallye, deelde de Zwitsere politie bekeuringen uit die varieerden van 40 tot zelfs een paar honderd Zwitserse frank. ,,Dat verschil had te maken met de snelheden die werden gereden. De torenhoge bedragen zijn heel normaal in Zwitserland. Je hoeft maar een beetje te hard te rijden en je ben de pineut.'' Met nadruk: ,,Er werd op dat traject zeker niet extreem gescheurd.''
De aanhouding vond plaats op een tweebaans provincialeweg richting de Franse gemeente Hobourg-Wihr. Pauli vermoedt dat bewoners van een Zwitsers gehucht de politie hebben ingeschakeld. ,,Oldtimers kunnen best een hoop herrie maken. Als er al 160 zijn gepasseerd en je weet dat er nog tientallen zullen volgden kan je je daar aan gaan ergeren.'' De megabekeuring was volgens hem nog een heel gedoe. Lachend: ,,Er was een complete politiemacht op de been om al die bonnen uit te schrijven. Een beetje belachelijk, maar zo werkt dat kennelijk in het Alpenland.''
Wester (startnummer 165) rijdt mee in een Alfa Romeo1964, Giulia Sprint GT. Zijn bijrijder is RTL Nieuws-presentator Roelof Hemmen.
Bron: AD
Oeps allemaal op de bon in Zwitserland. #TulpenRallye pic.twitter.com/mneXQFke7W
— filmpje van Frits Wester (@fritswester) 4 mei 2016
Heftig avondtraject
Grote veranderingen in de Expertklasse. Olaf Pothoven - Pieter van Leusden aan de leiding. Jan-Peter en Yolanda Zijl van een tweede plaats gezakt naar P51 wegens pech met de auto (homokineet stuk). De avondetappe was heftig en hebben voor veel equipes de das om gedaan, maar juist andere equipes de kans gegeven (fors) te stijgen. In de Sporting en Vintage is P1 ongewijzigd. Marcel en Alfons Geurts in de Vintage lijken op een overwinning af te stevenen, maar we hebben nog 3 dagen te gaan.....
Na de derde dag gaan aan de leiding:
Expert: Olaf Pothoven - Pieter van Leusden
Sporting: Leo van Beukering - Hans-Olav de Wolf
Touring: Martijn van Hassel - Alfreo Silva
Vintage: Marcel Geurts - Alfons Geurts
Wytze van Leuveren meldt: ...... en auto's gesloopt door agressieve Zwitsers.
Foto's van de derde dag van onze Facebook vrienden.
{gallery}tulp/dag3{/gallery}
Gijsbert van Rooijen meldt:
Weer een zware dag. Ik kom maar niet in de flow⯑. Vanochtend bij koud weer gestart in Feldkirch. Al snel een testje gereden op een rijvaardigheidscircuit. Het leek in de ochtend best lekker te gaan naar dat was schijn. De middag liep niet veel beter en de avond was drama. We konden de TC niet vinden en de regularity verprutst.... Nu weer 40e. Morgen maar weer opnieuw proberen.
Equipe Ruud en Miriam Wesselink
Lieve mensen, ik heb begrepen dat het inmiddels usance is het even te melden als je hier een tijdje niet of weinig aanwezig zult zijn (…). Welnu, ik ben, ondanks onverwachte tegenwerking door het noodlot of een van de duiveltjes minder hoog in de ranglijst, inmiddels aangekomen bij de startplaats van de Tulpenrallye, waar morgenochtend, ijs en weder dienende (sneeuw wordt verwacht) om 08.33 de 6-daagse rallye zal beginnen. Ik zal dus voorlopig wat minder aanwezig zijn, maar hoop ‘s avonds de belangrijkste gebeurtenissen op apiedapie.com te lezen. Een dagelijkse samenvatting wordt op prijs gesteld.”
Met deze eenvoudige woorden stelde Miriam Wesselink ons op de hoogte van haar bloedstollende avontuur. Slechts gehuld in een licht mantelpakje (‘s avonds met een vestje) zat zij als bijrijdster in een gare ouwe vervuilende bak te tweeten uit verre oorden. Het ging dan ook gigantisch mis, zoals we nu weten. Ze liep een griep op, een flinke. En het karretje kreeg het aan zijn versnellingsbak of pienter pookje. We zullen het nooit weten. Maar het ding begaf het. Al op de tweede (schrijve: 2e) dag.
En zo kwam de jaarlijkse Tulpenrallye, die een lange stoet oldtimende Nederlanders vanuit een idyllisch oord ergens in Italië naar Noordwijk voerde, voor Miriam en Ruud tot een voortijdig einde.
Hieronder volgt het akelige verslag, vanaf toen het nog zo goed leek te gaan, tot het kille einde. Zie hier de basisinformatie over auto en berijders, route, klassementen en starfpunten.
Dit was de eerste update.
“Lieve mensen, korte update: ben doodmoe, beetje koorts na een enerverende Tulpenrallyedag. Heb een foto van de start van vanmorgen, maar kan die vanaf mobiel niet plaatsen. Komt later wel. Truste!”
En zo zag het er vanachter de motorkap uit. De foto konden wij bemachtigen via het twitterkanaal van Miriam, waarop zij ook een live videoregistratie van de rit bijhield. Je zag alles. Van minuut tot minuut. Bijna teveel. Zo weten we dat Ruud werkelijk bij elk stoplicht in zijn neus zat te boren. Volgend jaar niet meer doen, zo luidde het algemene advies.
Update 2 (3 mei) was al minder juichend:
“Uitgevallen in ieder geval voor vandaag. Iets met de koppelingsdrukschoen oid. Met (heel) veel moeite naar het hotel gehinkt. En het ging regenen, binnen erger dan buiten, en de telefoon verloor steeds verbinding, en het was koud en nat en we konden niet achteruit en we zaten in de bergen en het werd donker en we hebben lichtjes van 6 volt en ik klaag helemaal niet hoor. ;-) Ben nu wel door en door koud en rillerig en weer een beetje koortsig en ben naar bed gegaan. Truste”
Zoveel garages zijn er op dit uur van de dag niet meer open in Feldkirch. Pas nadat de verslaggever bleef aandringen met een herhaald “En wat nu?” en daarmee keihard door haar officiële positieve stellingname heen wist te prikken gaf ze uiteindelijk toe: “Tja, als hij hier niet (genoeg) gerepareerd kan worden wordt ‘t ‘t scenario van vorig jaar, vrees ik. Trax op trailer en huurauto.”
Nou, daar gingen we mee naar bed. Wat de dag van morgen brengen zou wisten we niet. Maar we waren keibang, zoveel garages waren er op dat uur van de dag niet meer open in Feldkirch. En ik kan het weten, pech als ik me daar ooit heb gehad met mijn Alfa Romeo, en een bodemplaat met een nietje te weinig.
We hinken nog steeds, maar de rallye is over
De mededeling die je wist dat zou komen was eindelijk daar, update 3 van 4 mei had het allemaal in zich, maar vooral de doffe ellende en berusting.
“We hinken nog steeds, ietsje minder erg, maar de rallye is over. Verder blijk ik volgens een aantal artsen-rallyerijders een griepje te hebben. We proberen vandaag de volgende pleisterplaats te bereiken; hinkend dus. Gaat dat erg moeizaam dan rechtstreeks naar huis.” [tekst gaat door onder illustratie]
Tot hier en niet verder.
Ze hadden ook al heel wat starfpunten verzameld. Stuk of vijfduizend, waarmee ze op het moment van ophouden op de 72e plaats in het tussenklassement stonden. En een dag later werd zelfs de magische grens van 10.000 strafpunten bereikt. En een 73e plaats. Knudde dus. Dikke knudde. Commentaar van de onfortuinlijke heldin:
“Wat de strafpuntenlawine betreft: je krijgt strafpunten voor gemiste controles die langs de ideale route staan, die je moet construeren met behulp van kaartmateriaal van de organisatie waar bijvoorbeeld punten en pijlen op staan. Verder krijg je strafpunten voor te vroeg of te laat bij de tijdcontroles aankomen. Dat laatste heeft ons de meeste punten opgeleverd, plus de gisteren gemiste controles uiteraard.”
Gevolgd door een berustend “Ik ga nu weer even slapen en dan vertrekken we naar Colmar. Hoop ik.”
En inmiddels trok de karavaan verder. Ze reden eerst een test op een circuit nabij Feldkirch, waarna de route westelijk vervolgde. In de morgen stond een aantal uitdagende navigatietrajecten ten zuiden van het meer van Konstanz (ook wel Bodensee genaamd) op het programma met aansluitend lunch op een prachtig golfresort in Zuid-Duitsland. Vind ik persoonlijk altijd wat kakkerig, zo’n lunch op een golfterrein.
Niks mis mee met dit hotel hoor, en dan heb je de jacuzzi nog niet gezien
Het middagtraject werd voornamelijk gereden in het Duitse Zwarte Woud. De finish op dag 4 was bij Hotel L’Europe in Horbourg-Wihr (nabij Colmar, Frankrijk). Alwaar Ruud en Miriam bij de ingang van het luxueuze parkeerterrein de andere deelnemers begroetten. Wat kan het leven toch een bitch zijn soms! Een schrale troost was het dat zij dit keer als eerste van alle deelnemers bij de finish waren [tekst gaat onder plaatje nog heel even verder]
‘s Avonds laat werd echter duidelijk dat er een blaasontsteking of nierbekkenontsteking in het spel was. “Morgen direct naar huis” tweette onze dappere bijrijdster en trok de dekens heel dicht over zich heen.
Margie Mulder schrijft:
We zijn over de helft... Vanochtend Oostenrijk verlaten om via Zwitserland de dag te eindigen in Duitsland. Na een moeizame start van de Tulp ging het ons vandaag een beetje beter af en was het weer vanouds meten en puzzelen... Geen hoekje, bochtje of vreemde loop van een weg ging aan ons voorbij... Althans dat gevoel hadden we...
Helaas toch nog 'wat' navigatiefoutjes gemaakt - maar ja wat wil je als je gemiddeld genomen maar 1 rally per jaar rijdt! - en heeft mijn stuurman deze foutjes weer goed moeten rijden...
Ik denk dat dat nogal wat van de deelnemers is overkomen en gingen we in grote getale op de bon... En natuurlijk ook wij hadden B I N G O ⯑... Zoals het ons betaamt tasten we graag in onze buidel voor de medemens en mochten wij ook direct aftikken ⯑ na meer dan 1.5 uur vertraging liep natuurlijk alles uit! Maar ja altijd het positieve van zaken in blijven zien...
Nu hebben we zelfs in de Touring klasse een avond etappe gereden en zelfs een regelmatigheidstest af moeten leggen in het donker (bedankt voor het super lampje Job - het doet goed zijn werk ⯑)
Nou en in dat donkerte rijden dat is een hele nieuwe dimensie! Rond de klok van 22uur kwamen we moe maar voldaan - nou eigenlijk tot op het bot verrot - aan. Na de lunch van omstreeks 17.30 ⯑ waren we wel toe aan een warme maal... Uitgezakt zaten we aan tafel om 22.30 ⯑ totdat ons het nieuws ten ore kwam wat de uitslag van vandaag was!!! Al die moeite toch niet voor niets geweest ⯑
En onze 'Rode Duiveltjes' (Jan-Pieter en Robbert-Jan) hebben weer zo goed gereden! Wat een toppertjes! Nog maar zo weinig rally's in hun paspoortje staan en gewoon overall 3de staan... Geen woorden maar daden zullen we maar zeggen! Klasse mannen!
Nu snel oogjes toe.... Morgen weer een vroege start en kijk alweer uit naar 10uur+ meten, puzzelen en een houten kont krijgen ⯑
