Stijgende lijn
Na en voortreffelijk ontbijt in een ontbijtzaal die veel weg had van de sixtijnse kapel op naar de garage onder het hotel. De Eend was blij met de warme kelder en liet ons niet in de steek. Starten en lopen. Zoals het hoort.
Bij de start meteen chaos. Zoals het een “ echte rallyrijder” betaamt wilden alle deelnemers met hun voiture voor de deur van het hotel starten. Dat lukt dus niet met dik 60 rally auto’s. Een mooi schouwspel was het gevolg. Maar wat is dat toch? Kunnen de navigatoren van tegenwoordig niet meer een paar meter lopen?
Ondanks dat de auto in de garage had gestaan moesten we regelmatig krabben aan de binnenzijde van de auto. Een bankpas bood uitkomst.
Met een simpele bol-pijl Fulda uit. Daarna op naar de eerste regularity die ons eigenlijk geen problemen opleverde. De eend was in zijn element en wij ook. Via een verbindingsroute die door schitterende besneeuwde bossen ging op naar een navigatie sectie. Een redelijk simpel stukje kaartlezen leverde ons een 5 tal letters op.
Ruim op tijd bij de lunch en dus voldoende tijd om even bij te komen om op te warmen (we hadden onderweg temperaturen van -17 en daarbij wordt de eend niet heel warm van binnen).
Na de lunch een tweede navigatie sectie omdat de regularity was gecanceld vanwege te veel sneeuw op de weg. Ook hier een aantal letters via een redelijk eenvoudig traject.
Net na de grens met Tsjechië de laatste regularity. Een mooi besneeuwd bos was het strijdtoneel. De gemiddelde snelheid was 45 kilometer per uur en de wegen glad, vol met sneeuw en redelijk heuvel op. Gas geven dus en kijken hoe hard je durft. Navigeren leek simpel mar toch presteerde een aantal equipes het om rechts en links het bos in te duiken met minuten straftijd tot gevolg.
Glibberend en glijdend naar de finish waarbij we probeerden de tijdstraf zoveel mogelijk te beperken. De tabel lag allang op de achterbank en “ ga maar zo hard als veilig” was wat telde.
Dat bleek vanavond gelukt. 2e in de clubklasse op deze regularity (waarbij de verschillen opliepen tot 20 minuten) en ook 2e in het dag-klassement. Dat maakt dat we op het moment van schrijven nu zijn opgeklommen naar een 9e plek algemeen.
Morgen een volle dag in Tsjechië. Iedereen heeft het over meters sneeuw en onbegaanbare wegen. We zijn benieuwd.
En oh ja, de accu staat lekker warm bij de kachel. Dat geeft rare gezichten bij het hotelpersoneel van dit chique hotel als je met een accu door het de gangen loopt te slepen.
Joost Bolwidt & Niko Bloemendal
Meer belevenissen van Joost en Niko tijdens dag 2
Joost en Niko zijn na dag 2, dank zij een correctie opgeklommen naar positie 4 in het Club Route klassement
Foto's: Niko Bloemendal
