Verslag Limburgia Trophaeum 2017
Vrijdagmiddag zijn we (achteraf bezien) net te laat vertrokken richting het Golden Tulip hotel in Kerkrade. Zigzaggend om de files nog enigszins te vermijden komen we tegen half zeven ’s avonds aan in het hotel.
Hier worden we al op het parkeerterrein allerhartelijkst welkom geheten, door iemand van de organisatie die de hele nacht de mooie auto’s zal bewaken, en niet alleen in Kerkrade, ook de nacht erop in Munsbach Luxemburg en op zondagmiddag bij de finishplaats in Maastricht! Zelden iemand getroffen die zich zo met ziel en zaligheid wijdt aan zijn taak! Chapeau!
Om 19.30u opent de documentencontrole, dus dat hebben we maar meteen afgewerkt, zodat we rustig konden genieten van ons diner en nog een lekker drankje doen aan de bar met de overige deelnemers die traditiegetrouw bij de Limburghia uit diverse landen komen, zoals Nederland, België, Duitsland en deze keer ook uit Engeland.
Toch nog redelijk op tijd naar bed, want vanaf 08.00u wordt er gestart, en bij deze organisatie mag je 10 minuten van tevoren je routeboek op gaan halen, zodat je wat extra tijd hebt om de bescheiden te controleren en op tijd bij de eerste TC te verschijnen.
Ondanks het feit dat de kaarten niet gemanipuleerd worden, of anderszins omrij-constructies moeten worden gemaakt, blijft er genoeg te puzzelen over om de juiste route te vinden! Ze laten ons eerst beginnen met een stukje bol-pijl om erin te komen, waarna we in de buurt van Monschau overstappen op diverse kaartlees-systemen. Echter, 2 aanwijzingen voor aankomst bij de TC hebben de Duitse wegwerkers besloten om toch maar op zaterdagochtend te gaan beginnen aan het asfalteren van de weg, waardoor iedereen meteen al zo’n 10 kilometer moet omrijden om bij de TC uit te komen. En natuurlijk deden ze dit pas om 08.00u, zodat de 0-auto reeds gepasseerd was, en dit niet uit kon pijlen. Het is ons echter gelukt om net op tijd bij de TC uit te komen!
We kunnen wel meteen al profiteren van prachtig (maar fris) herfstweer, dus voor ons altijd reden om het kapje van de Austin Healey open te doen. Wat een prachtige ochtend brengen we door in de Duitse Eifel met diverse regelmatigheidsetappes en een tijdschema dat krap is, maar ruim genoeg om bij de diverse TC’s normaal gesproken even ‘naar lucht’ te kunnen happen.
In Prüm genoten we van een heerlijke warme lunch, en konden we even bijkomen van de ochtend. Daarna vervolgen we onze weg door het Duitse landschap richting Luxemburg met weer grote uitdagingen door middel van regelmatigheidsetappes en scherp kaartlezen. Het laatste uurtje door het donker, om uiteindelijk aan te komen in het Légère Hotel Luxemburg in Munsbach. Na een heerlijk diner waar we lekker konden kletsen met alle deelnemers, was er nog ruimschoots tijd voor een drankje aan de bar, want de klok werd teruggezet naar wintertijd, dus tijd genoeg….. Gevolg is natuurlijk dat wij zeker geen uurtje extra konden slapen, maar wel heerlijk hebben kunnen kletsen met andere deelnemers en de organisatie!
De zondag begint bewolkt, maar nog wel droog, maar voordat we bij de eerste TC zijn gearriveerd hebben we ons kapje dicht moeten maken vanwege een serieuze regenbui. Maar een half uurtje later knapt het weer op, en kunnen we weer volop genieten met de kap open in de frisse lucht en in de prachtige natuur richting Echternach en omhoog richting de Eifel en terug naar de omgeving van Monschau. Dan volgt nog een mooi stukje over de “Highway to Hell” van Mützenich naar Eupen. Dit was natuurlijk bedoeld om te controleren of alles nog goed vastzat aan de auto, na alle kleine weggetjes en hobbelpaadjes!
Rond 15.00u komen we dan in het zonnetje aan bij het NH Hotel in Maastricht, waar we verwelkomd worden met een glaasje Prosecco en even later kunnen genieten van een prima diner!
Tegen 17.30u volgt de prijsuitreiking en daar worden wij tot onze grote verbazing tweede in de Masterklasse, oftewel Sportklasse. We hadden namelijk grote delen van de dag niemand gezien, en als we mensen tegen kwamen, reden die meestal de andere kant op?!
De overall-winnaars in de Marathon (Expert) klasse, Oscar Uhlhorn en Arthur Denzler, riepen iedereen op om de organisatie een staande ovatie te geven voor een super mooie rally en dat hebben we dan ook met liefde en plezier gedaan!
Hierbij roep ik dan ook iedereen op om mee te doen met de Limburgia Trophaeum 2018, want ik ben er zeker van dat dat weer net zo’n mooie rij-rit wordt als deze editie! Met een hartelijke, gezellige en goede organisatie en leuke deelnemers uit alle landen!
Equipe 14 – Martien & Angelique de Louw
