Wat een heerlijke dag hebben we gehad. En dat ondanks de enigszins natte omstandigheden. Gelukkig zijn plensbuien uitgebleven en waren de bos- en zandpaden nog goed te berijden. Hier een verslag van ónze dag.
Voorafgaand
De Saab 9-3 cabrio staat al een paar maandjes stil, dus allereerst even checken of alles nog in orde is. Hij/zij is relatief nieuw (2009), maar toch. Alleen bandenspanning ophogen en GPS-module van tripmaster opnieuw bevestigen. Mooi. Vervolgens alle rally-attributen controleren: goede markeringsstiften; doet stopwatch het nog; oh ja, loep bij vorige rally kwijtgemaakt; betere telefoonhouder bestellen; auto wassen??? Neuh...; werkt Rallycheck-app?? Jáááá!!
De avond ervoor samen nog uitgebreid het reglement doorgenomen en twijfelpuntjes doorgenomen. Niet vergeten: naar groen punt NIETS opschrijven!!! (“naar groen niets – naar groen niets - naar groen niets”). Ook de afstand/tijd-tabellen uitgelegd. Marja begrijpt wat ik zeg, maar heeft er nog geen gevoel bij. Morgen hopelijk wel. Ze probeert ook nog wat van de legenda erin te stampen; ik pak liever een wijntje. Hup, vroeg naar bed.
Rallydag
06.00 uur gaat de wekker. Meteen wakker. Gelukkig geen duf hoofd van de avond ervoor. We vertrekken en ik merk direct dat de banden íetsje te hard zijn. Misschien een kwestie van wennen en ik houd het zo. Maar ook geen zin om bij een benzinestation te gaan staan prutsen.
Prima op tijd en met goede moed komen we aan in Deventer. We hebben er zin in. De ontvangst is weer allerhartelijkst en goed georganiseerd. Echter afgesproken dat we nog niet teveel met oude bekenden gaan staan kletsen, maar ons in alle rust voorbereiden met schilden plakken en routes intekenen. Dat bevalt goed. Vóór onze starttijd zijn we er klaar voor en vertrekken dan ook maar tussen de SPORT-rijders. Dat beviel óók goed, want we hebben grote delen ‘alleen’ gereden en dat doe ik het liefst. Ook al is het ontzettend leuk om andere Saab's te zien rijden, het denkwerk moet je zelf doen.
Zoals altijd moet je er toch weer inkomen, vooral de navigator. We spreken af dat ík de app bedien, dan kan zij zich op de kaart blijven focussen. Ook blij dat we niet in de regen (en de modder meestal) hoeven te stempelen. Lekker warm en comfortabel dus. Is ook wel eens fijn.
Marja heeft een goede dag en is alert en bijna altijd op tijd met de aanwijzingen. En die zijn meestal goed!! Alhoewel de sonore brom van de motor haar soms overstemt en ik niet alles in één keer kan onthouden... Heerlijk om zo door de omgeving te laveren.
Ruim voor de RP stoppen we even en ik leg uit welke knoppen bij de start allemaal ingedrukt moeten worden. Oké, we gaan het doen: 3-2-1 START! Alles loopt. De route is niet te moeilijk en ik probeer op de juiste snelheid te blijven. De finetuning moet van Marja komen, maar helaas, die is druk met de route en werpt geen enkele blik op de tabel. EINDE RP. Pfffff……. Ging toch best goed???
Na ruim 2 uur rijden beginnen we toch een beetje gaar te worden en verlangen we naar de lunch. Tóch blijven concentreren...!!! We komen als eerste binnen en krijgen snel de erwtensoep geserveerd. Jaap is zo vriendelijk om aan te geven dat we slechts 1 fout hebben. We kijken elkaar aan en roepen tegelijk ‘welke dan???’. Jaap zwijgt. We zijn er (bijna) van overtuigd geen fouten te hebben gemaakt. Dat is onderdeel van ons spel: zo overtuigd mogelijk van onszelf zijn. We hebben de grootste lol. Later blijkt dat we de S bij de start van de RP niet hadden. Klopt, hij verdween van het scherm. We zijn doorgegaan in de veronderstelling dat de letter automatisch was geaccepteerd. Niet dus. En daarmee ook maximale strafpunten voor de RP opgelopen. Tip: NOOIT doorrijden, maar teruggaan om de letter opnieuw op te halen. Jaap had het vooraf nog zó gezegd.
Opnieuw vertrekken we te vroeg en blijven ons best doen niet in een treintje te belanden. Lukt niet altijd, maar zij hebben gelukkig een ander routeboek. We zitten er goed in en alles gaat ‘vanzelf’. Heerlijk om zo’n geconcentreerde navigator te hebben. “Hoezó, mooie omgeving? Ik zie er níets van!” “Niet zeuren, meten!”
Weer een proefje: hoe gaan we dat doen??? De spanning stijgt alweer enigszins. Helaas waren we niet helemaal overtuigd van de exacte meetplek noch van de gereden rondetijd. Tja, dat zal geen NUL geworden zijn. We laten ons niet uit het veld slaan en gaan toch weer vrolijk door. Ook als we door het zand glijden en de auto steeds smeriger wordt. We genieten.
En dan zijn we alweer op het terrein rond Van der Valk. Nog de laatste proef. “Wáár starten we precies??? Hóe hard???” We besluiten de tripmaster niet te gebruiken. We zijn er namelijk net achter gekomen dat de snelheid ook in de app wordt weergegeven. Nou, als díe het eindresultaat meet, dan kan je die ook maar beter gebruiken. Goed idee, maar de praktijk is anders: de reactiesnelheid van de app is erg laag en we schieten heen en weer van veel te hard naar veel te langzaam. De metingen zijn op 50 (ipv 47) en 44 (ipv 45) km/u. Redelijk tevreden checken we weer in.
Het nadeel van in de voorhoede rijden is dat je wat langer moet wachten op de afronding. Dachten we. Want we hebben ons prima vermaakt met onze tafelgenoten en de bekenden van andere rally’s. We hebben ons geen moment verveeld en genoten van een prima georganiseerde dag. En als kers op de taart zijn we nog 3e in de Toerklasse geworden ook. Mooie afsluiting.
We gaan bijna als laatste huiswaarts. Moe maar voldaan. Onderweg enórme plensbuien. Die modder is er dus weer vanaf. De Saab mag in de garage weer bijkomen. Tot de volgende keer.
Equipe 119
Gonny Vijn (bestuurder) en Marja van Adrichem (navigator)
Saab 9-3 2.0T Cabriolet