In 2018 werd 'als absolute afsluiter van het NRF kampioenschap Kaartlezen' een nieuwe rit op de kalender geplaatst. De naam was uiteindelijk simpel, namelijk de Finalerit. Deze rit rondom Sint-Oedenrode werd uitgezet door Remco Luksemburg en gecontroleerd door Peter Rovers en Bart den Hartog. Kwaliteit was dan ook vanaf het eerste moment gegarandeerd. De NRF rittensport kent een drietal klassen: A, B en C, dat alleen qua moeilijkheidsgraad overeenkomst heeft met een Expert-, Sport- en Tourklasse in de 'gewone klassieke' rittensport.
Al vanaf het eerste moment kwam een meer dan gemiddeld hoog aantal deelnemers naar deze eerste Finalerit. Met mijn ervaring met ritten in de Expertklasse dacht ik ook eenvoudig in te kunnen stappen in de klasse A bij de NRF. Van de 50 deelnemers deed gelukkig één equipe het nog wat slechter dan wij en eindigden we net niet onderaan. In de versie van 2019, waarbij Joep Wanders de controleur was, nam ook het deelnemersaantal toe naar 56. In ons enthousiasme schreven we weer in voor de A-klasse, maar ook toen was de NRF-systematiek te hoog gegrepen. Gelukkig was er toen ook één equipe iets minder goed.
Na deze succesvolle eerste twee edities heeft de Finalerit ook een aantal jaren last gehad van een hardnekkig virus. Daarbij zocht Remco naar wat hulp om de kosten laag te houden, want de Finalerit is toch nog steeds de voordeligste eendagsrit zonder een avondmaal. De AMAC twijfelde niet lang om deze rit samen met de NRF te organiseren. Als het 'geneuzel' wat minder zou zijn, zou het ook een waardige afsluiter worden van het AMAC-clubkampioenschap. En net als bij de NRF zijn ook bij de AMAC auto’s van alle bouwjaren welkom. Het enthousiasme voor deze samenwerking was overweldigend. Een oorspronkelijk gedacht aantal deelnemers van 40 moest al snel worden verhoogd naar 70. Meer konden we er echt niet in de start-, lunch- en finishlocatie (de gastvrije Forelvisserij/Brasserie aan de Vijver in Maurik) en het beschikbare daglicht persen. Vrijgekomen startplaatsen door verhinderingen konden snel worden gevuld met equipes op de wachtlijst.
Op zaterdag 16 december mocht ik als wedstrijdsecretaris samen met onze coördinator publiciteit een nieuwe poging wagen voor een hogere klassering in de Expert- ofwel A-klasse van de 3e Finalerit. In het kader van de kostenreductie werd de hoeveelheid papier tot een minimum beperkt en paste het ochtendtraject op één enkele kaart. Het systeem pijlen en punten kortste route met zo min mogelijk rood ging voor ons best goed. De eerste fout begrijp ik nog steeds niet en ik zal Remco nog om uitleg vragen. Bij een echte NRF-pijl met meerdere opnamepunten hadden we het even lastig. We hadden alle (keer)controles gezien, maar moesten ook zo nodig plassen, dat we de juiste volgorde niet meer bij elkaar bedacht kregen. Toch maar even een rustig plekje gevonden om de druk wat te verlagen en toen een bijna goed aantal controles op de kaart genoteerd (maar bijna goed is helaas ook fout). De derde fout is de ochtend was een 'stomme' meetfout voor de kortste route. Met die drie fouten deden we nu serieus goed mee in de bovenste helft van het klassement.
Na een ochtend lekker fris open te hebben gereden, moesten we 's middags de kap van de mooie Saab van Margreet toch dicht doen. Nu was het systeem weer eens anders dan anders. Pijlen en punten één na kortste route met ook zo min mogelijk rood. Nu niet omrijden als iets niet kan, maar een nieuwe één na kortste route maken. Op een constructie die ik nu nog niet begrijp hadden we oorspronkelijk 4 fouten gemaakt (1 fout genoteerde controle en 4 gemist). Een fanatieke navigator zou dit naar beneden hebben weten te praten tot één combinatie, maar wij werden toch beloond met 3 fouten. Tot bijna het eind van dit traject ging het verder best lekker. We zagen alleen Ad van de Werf met zijn dochter Anouk een weggetje inschieten dat ik niet begreep. Had ik maar wat verder gekeken, want zij vonden wel die lange route zonder rood onderlangs de kaart en keercontrole Z als beloning. Wat al in het eerste bulletin aangekondigd werd als punt van aandacht na pijl 9, loste ik helaas verkeerd op. Je moest goed gebruik maken van keerlusjes en wij gebruikten daarvoor net de verkeerde. We waren uiteindelijk heel tevreden met onze 12e plaats in de middenmoot.
Tijdens het wachten op het vlotte werk van de rekenkamer, kwam een deelnemer op sokken binnen. We hadden wel op heel modderige wegen gereden, maar daarvan worden alleen de auto's en niet je schoenen vies. Wij hielden het droog door de kap van de auto tijdig dicht te doen tegen het water van boven, maar voor deze equipe kwam het water na een onfortuinlijke glijpartij van onderen. Gelukkig bleef de persoonlijke schade beperkt tot alleen een nat pak en mogen wij deze foto publiceren.
Na het uitreiken van de trofeeën in de vorm van een echte forel, vertrokken de deelnemers netjes op tijd naar huis. Een enkeling van ver bleef op locatie nog wat eten en een ander leefde zich uit in de wasstraat.
Tot volgend jaar bij de 4e Finalerit op zaterdag 14 december, waarbij we op zoek gaan naar een grotere locatie en deelnemersveld. Op zaterdag 9 maart 2024 wordt een minstens zo mooi evenement georganiseerd door de AMAC, de 40e GVR ofwel Gelderse Vallei Rit. Inschrijven kan via www.amac.tv.
Margreet op 't Hof (bestuurder) en Paul Hooiveld (navigator)
Startnummer 19 Expertklasse
Saab 9-3 Cabrio
📸 www.autopics.nl, Dick Groen en Paul Hooiveld (AMAC)